ตอนที่ 8 หงุดหงิด
1254 Words
วันต่อมา
"วันนี้ทำไมมาสาย!"
"โอ๊ย! ไอ้บ้านี่" จีน่าโวยวายใส่ฉลามที่เดินตามหลังมาเงียบๆ ก่อนจะพุ่งเข้ามารวบลำคอของเธอเข้าไปกอดอย่างใกล้ชิด
ฉลามหัวเราะลั่นเมื่อเห็นท่าทางตกใจของเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่ม จีน่าในมุมนี้ออกจะแปลกตาจนต้องถามออกมาตรงๆ
"ขวัญอ่อนไปไหน ตกใจง่ายไปป่าว"
"ก็แกเล่นโผล่มาเงียบๆ จะไม่ให้ฉันตกใจได้ไงเล่า เอาแขนออกไปได้แล้ว"
"เพื่อนกอดนิดกอดหน่อยทำเป็นหวง หวงไว้ให้ใครกอดมิทราบครับ" คนถูกถามหลบตาวูบ ส่วนแขนยาวๆ ของอีกคนจะดึงออกจากลำคอยังไงก็ดึงไม่ออก มิหนำซ้ำฉลามยังรวบตัวเธอเข้าไปแนบชิดมากกว่าเดิม
ใกล้จนสัมผัสได้ถึงกลิ่นน้ำหอมจากปกเสื้อของผู้ชายอย่างชัดเจน!
"เล่นบ้าอะไรเนี่ย ฉันจะล้ม"
"ไม่ล้มหรอกน่า ตัวเล็กแค่นี้เองฉันรับได้อยู่แล้ว"
"รำคาญมากอ่ะบอกเลย ทำเหมือนขาดความอบอุ่นไปได้ ผู้หญิงของนายไม่ยอมให้กอดหรือไง"
"เหตุการณ์แบบนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นครับ แล้วที่ทำอยู่เนี่ยคือกอดเพื่อนเว้ย หรือแกคิดอะไรมาก หรือกลัวใครมาเห็นตอนที่เรากอดกันหรือไง" จีน่ากรอกตาไปมาก่อนจะถอนลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย ขี้เกียจอธิบายกับคนที่อยู่ๆ ก็สร้างประเด็นขึ้นมาดื้อๆ
"เมื่อคืนเงียบๆ นี่คือหายไปไหน ไม่สบายปะ ไม่เห็นตอบไลน์ใครเลย"
"ฉันหลับ แล้วโทรศัพท์ก็แบตหมดด้วย"
"อ้อ ก็นึกว่าอยู่กับหนุ่มจนเมินข้อความเพื่อนขึ้นมา"
"มั่วแล้วปะ หนุ่มที่ไหนอีก"
"ใครจะไปรู้วะ รู้หรอกว่ามีเพื่อนฮอตมาก เพื่อนฉันก็มีโอกาสเข้าตาผู้ชายสักคนปะล่ะ" จีน่าหลุดเสียงหัวเราะก่อนจะส่ายหน้าไปมาเบาๆ
"ฉันไม่เหมือนพวกแกหรอกที่จะมีได้เรื่อยๆ มีแบบไม่เป็นตัวเป็นตน เอาจริงนะ บางครั้งก็คิดว่ามีเพื่อนเป็นผีอ่ะ"
"ก็ใครจะไปแสนดีเหมือนไอ้เซย์เพื่อนเธอวะ" คนที่พยายามแกะมือหนาถึงกับชะงัก หัวใจเหมือนจะเต้นผิดจังหวะทุกครั้งที่พูดถึงชื่อนี้ขึ้นมา
"เกี่ยวไรกับเซย์ไม่ทราบ"
"ก็มันเป็นคนเดียวที่โคตรจะซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตัวเองไง มีผู้หญิงทอดสะพานให้หน่อยมันก็บอกเรียนจบจะแต่งงานงี๊ เอาตรงๆ นะ โคตรรำคาญ" ฉลามเค้นเสียงหัวเราะด้วยความหมั่นไส้ ไม่ได้โกรธหรือเกลียดเพื่อนอะไรจริงจังนัก แค่เคืองๆ ที่มองไอ้เวรนั่นแล้วตัวเองกลายเป็นคนที่โคตรเลวแค่นั้นเอง
"ว่าแต่ เคยเห็นผู้หญิงของมันปะ" ใบหน้าของจีน่าซีดลงแบบเห็นได้ชัด ก็จะให้ฝืนความรู้สึกของตัวเองได้เก่งขนาดไหนกันที่ถูกถามคำถามที่โคตรทิ่มแทงใจ
"ไม่อ่ะ"
"อยากรู้ว่ะว่าเป็นใคร อยากรู้ว่าจะสวยแค่ไหนกันเชียว"
"ก็คงสวยในสายตาเพื่อนนายแหละ ไม่งั้นหมอนั่นไม่ย้ำเรื่องแต่งงานนี่ตลอดหรอก"
"เออ ก็คงงั้นมั้ง ช่างหัวมันเถอะ พูดถึงมันแล้วรำคาญ ว่าแต่เธอกินข้าวมายัง?"
"ไม่ต้องคิดที่จะเอาฉันไปเป็นไม้กันหมาหรอก แกเป็นผู้ชายที่โคตรเฮงซวยเลยฉลาม มีอย่างที่ไหนได้แล้วทิ้ง โคตรเลว" ฉลามยกมือขึ้นลูบใบหน้าตัวเองแล้วมองใบหน้าเนียนๆ ของเพื่อน
"ด่าแรงเหมือนเก็บกดมาจากผัวตัวเองเลยว่ะจี"
"ถ้าฉันจะมีผัวเป็นตัวเป็นตนอ่ะ คนแบบแกคืออีกหนึ่งประเภทที่ฉันจะมองข้าม สำส่อนชะมัดเลย" จีน่างับเข้าที่ท่อนแขนแกร่งเมื่อฉลามไม่ยอมคลายกอด
"โอ๊ยจี!" คนโดนกัดถึงกับร้องลั่น แต่ทันทีที่เป็นอิสระแล้วจีน่าเลือกถอย แผ่นหลังดันกระแทกกับแผงอกของใครอีกคน
กลิ่นน้ำหอมนั้นที่จำได้ขึ้นใจ เพียงแค่เอี้ยวใบหน้าแล้วปรายสายตาไปมอง เห็นเพียงเสี้ยวใบหน้าคมคายก็รู้แล้วว่าใคร!
"กัดมาได้ อยากกินฉันนี่บอกดีๆ ได้นะจี เดี๋ยวพี่หลามถอดเสื้อแก้ผ้าให้กัดทั้งตัวเลยครับ"
"ยี๋ หลงตัวเอง!" เซย์ตวัดสายตาไปมองคนข้างๆ พร้อมกับกดปลายลิ้นกับกระพุ้งแก้ม สีหน้าไม่สบอารมณ์เริ่มมาจนคนรอบข้างเริ่มคิดแล้วว่า เวลาที่เซย์อยู่กับผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยคงมีความสุขและทำหน้าดีกว่านี้แน่นอน
บางทีคนที่เป็นได้แค่เพื่อนมันก็คงน่าเบื่อมาก ไม่เข้าตาเหมือนคนบางคนที่โคตรสำคัญ!
"เล่นเหี้ยไร ปัญญาอ่อนฉิบหายเลย" คำพูดร้ายกาจสาดใส่หน้าฉลามเต็มๆ จนคนฟังถึงกับทำหน้าเหวอ
"กูผิดไรวะเนี่ย"
"มึงเหงามาก?"
"โกรธไรกูวะสัส กูไปเผลอเยียบตีนมึงตอนไหน"
"รำคาญตา" ฉลามอ้าปากค้าง มือยกขึ้นยีผมตัวเองอย่างหงุดหงิด ไอ้เวรเซย์นี่ก็พูดน้อยต่อยหนัก บางครั้งเวลาคุยกับมันก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ
"ฉันจะไปซื้อกาแฟ มีใครจะฝากไหม" จีแอบปรายตามองคนหน้านิ่ง ไม่อยากสุงสิงหรืออยู่ใกล้เวลาที่เซย์หงุดหงิด ไม่อยากเสียความรู้สึกบางครั้งก็ไม่อยากรู้สึกอะไรเลย
"ไปด้วย" ฉลามออกตัวและมองคนหน้าตึงแบบผ่านๆ
"ฝากซื้อก็ได้มั้ง จะเอาอะไรว่ามา บอกตรงๆ นะ ไม่อยากเดินกับแก ขี้เกียจเจอผู้หญิงของแก"
"ไม่มีเรื่องนั้นแน่ๆ เธอต้องเคลียร์ประโยคที่พูดกับฉันก่อนหน้านี้ก่อนเว้ย ไม่ลืมและไม่ปล่อยผ่านด้วยครับ"
"ประโยคอะไรของแก"
"ก็ที่เธอบอกว่าถ้ามีผัวเป็นตัวเป็นตนจะไม่เอาคนแบบฉันเด็ดขาด แปลว่าที่เธอมีอยู่ตอนนี้ มีแบบไม่เป็นตัวเป็นตนอ่ะดิ คนคนนั้นมันเป็นใครบอกเพื่อนก่อน" ประกายตาของจีน่าเริ่มล่อกแล่ก พอจะจำได้แล้วว่าเธอพูดประโยคนี้แต่เหตุผลที่พูดตอนนั้นก็แค่ไม่ชอบใจในบางเรื่องก็แค่นั้นเอง
"มีที่ไหนล่ะ"
"ปากแข็ง ผู้หญิงแอบกินเงียบๆ นี่ก็มีเหรอวะ แต่ก็น่ารักนะ ทำไมไอ้หลามไม่เจอคนจริงแบบเพื่อนจีบ้างวะ" เสียงถอนลมหายใจแรงๆ ดังขึ้นจากคนที่ยืนอยู่เงียบๆ อดไม่ได้ที่จีน่าจะหันไปมอง เห็นว่าเซย์มองมาที่เธอ แต่มันกลับเป็นเพียงระยะเวลาสั้นๆ จากนั้นเขาก็มองข้ามหัวและเดินผ่านหน้าไปง่ายๆ ไม่พูดอะไรและไม่แสดงความรู้สึกใดๆออกมาเลย
"อ้าวอยากมาก็มาอยากไปก็ไปแบบนี้ก็ได้เหรอวะ มันแลหงุดหงิดว่ะวันนี้ ก็บอกแล้วว่าให้ไปกับสาวคนเมื่อคืน ไม่โดนสักทีมันก็หงุดหงิดแบบนี้แหละ"
"เมื่อคืนมีผู้หญิงเข้าหาเซย์เหรอ"
"ก็มีตลอดนะ แต่มันไม่เอา สงสัยอยากเก็บครั้งแรกไว้ใช้กับสาวที่มันจะแต่งงานด้วยจริงๆ"
-------------
มาตามดูความเย็นชาของเซย์กันต่อ แอบอยากรู้แล้วว่าผู้หญิงที่เซย์จะแต่งงานด้วยคือใคร 3^ พบเจอคำผิดแจ้งได้นะคะ
- Writer
