ตอนที่ 5 ปั่นหัว
1283 Words
ปึก~
"โอ๊ย!" จีน่าร้องเสียงหลงเมื่อโดนอีกคนเหวี่ยงขึ้นเตียงแบบไม่ทันได้ตั้งตัว
ความเจ็บไม่ได้มีมากนัก แต่ที่มากที่สุดเห็นจะเป็นความรู้สึกตื่นเต้นและตกใจในเวลาเดียวกัน
"อยากมีประสบการณ์มากเลยไม่ใช่เหรอ เอาสิ ในเมื่อเรารู้สึกแบบเดียวกันแล้วเธอจะมัวรออะไร" หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ไม่ทันได้เปิดปากพูดอะไรต่อจากนั้นริมฝีปากหยักได้รูปก็ตะโบมดูดดุนลงมาบนประทุมถันอย่างรวดเร็ว
"เซย์ อ๊าส์!" จีน่าบิดกายเร่าๆ เสมือนร่างกายกำลังถูกแผดเผาด้วยของร้อนทั้งที่ความเป็นจริงมีเพียงลิ้นสากที่โลมเลียลงมาอย่างบ้าคลั่ง
ใครจะคิดกันว่าผู้ชายพูดน้อย ยิ้มยากจะเก่งมากเรื่องบนเตียง
"อื้ออ! อ๊าง~" อกอวบอีกข้างถูกบีบเคล้นอย่างแรงก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะโน้มเข้าไปประชิด ริมฝีปากหยักได้รูปขบเม้มเบาๆ ก่อนจะเผยอปากเพื่อดูดดุน ความเสียวซ่านเล่นงานจนต้องเชิดใบหน้าขึ้น หลุดเสียงครวญครางจนอีกคนยกยิ้มที่มุมปากด้วยความพอใจ
"แล้วเธอจะรู้ว่าการอยากเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของเธอมันจะทำให้เธอไม่มีปัญญาก้าวลงจากเตียง" ปราการชิ้นล่างถูกถอดในเวลาต่อมา ชั้นในชิ้นสุดท้ายถูกเกี่ยวด้วยนิ้วเรียวยาว แหวกให้มีช่องว่างก่อนที่ความใหญ่โตเกินมาตรฐานจะตอกตรึงเข้าหาจนสุดความยาวของมันในครั้งเดียว
ปึก!
"อ๊า! แบบนี้มันจุกนะ"
"ฉันชอบเวลาเธอร้องนะ ฟังแล้วมีอารมณ์ดี"
"นายมันโรคจิต"
"หึ!" รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นบนมุมปากหนาก่อนที่ดวงตาคมกริบจะมองต่ำ เอวสอบเริ่มขยับเนิบนาบก่อนจะเพิ่มระดับขึ้นไปเรื่อยๆ
ฝ่ามือใหญ่รั้งขาเรียวขึ้นมาพาดบนบ่ากว้าง เปิดทางให้กายหนาถาโถมเข้าใส่แบบถนัดถนี่มากกว่าเดิม
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊าส์! มันแรงเกินไปแล้วนะ"
"เธอเคยชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอ แน่นฉิบ!" เซย์พึมพำพร้อมกับรัวสะโพกเข้าใส่ไม่ยั้ง แม้การสอดประสานจะมีเกราะป้องกันขวางกั้นทว่ามันกลับไม่สามารถต้านทานความเสียวซ่านเอาไว้ได้เลย
"นะ นายป่วยอยู่นะเซย์"
"ลืมหรือเปล่าว่าเธอเป็นคนอ่อยฉันเอง" จีน่ากัดปากตัวเองอย่างแรงก่อนจะเชิดใบหน้าขึ้น ร่างกายโยกคลอนตามจังหวะของการกระทั้นกระแทก ยิ่งเห็นสีหน้าเหยเกของคนใต้ร่างคนที่เป็นฝ่ายควบคุมทุกอย่างก็ยิ่งเร่งจังหวะเร็วขึ้น ทุกอย่างมันเร็วเกินไปจนจีน่าต้องยกมือขึ้นมาดันหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมันกล้าม ไอความร้อนที่ส่งผ่านฝ่ามือไม่มีผลต่อคนป่วยแม้แต่นิดเดียว
พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ
"อ๊าส์!" ใบหน้าคมคายเชิดขึ้น เสียงคำรามหลุดร้องออกมาอย่างสุดจะกลั้น ร่องคับแคบบีบรัดแก่นกายอย่างแรงจนแทบสำลักความสุขออกมาอยู่รอมร่อ
ตาคมตวัดกลับมาหยุดมองที่ใบหน้าจิ้มลิ้มของคนใต้ร่าง ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น ความเสียวปานจะขาดใจที่จีน่าหลุดผ่านมันออกมาส่งผลให้ฝ่ามือหนาลากไปหยุดที่ใจกลางความเป็นสาว นิ้วยาวเหยียดบดขยี้ที่ปุ่มกระสัน เอวสอบขยับกระแทกกระทั้นแรงๆ อีกสองสามครั้งก่อนจะเกี่ยวรั้งคนใต้ร่างให้แตะที่ขอบสวรรค์ในเวลาพร้อมกัน
"อ๊ายยย/อ๊าาาส์!!"
เซย์ปัดมือเรียวออกห่างจากหน้าท้องแกร่งก่อนจะโน้มตัวลงไปทาบทับคนตัวเล็ก ริมฝีปากโน้มลงไปคลอเคลียพวงแก้มเนียน รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นในยามที่ปลายจมูกเชิดขยับมาแนบชิดกัน
"อีกรอบไหม"
"ไม่ ออกไปจากตัวฉันได้แล้ว"
"บอกตอนไหนว่าอิ่มแล้ว?"
"อยากให้ฉันติดไข้จากนายหรือไง" จีน่ายกมือขึ้นดันใบหน้าหล่อเหลา กลิ่นหอมจากเนื้อตัวเขายังส่งผลให้ใจดวงน้อยเต้นแรง
"ถ้าต้องเห็นฉันลองชุดแต่งงานเธอจะรู้สึกแบบไหน" คล้ายมีค้อนหนักๆ ฟาดลงมาบนกลางศีรษะจนรู้สึกหนักอึ้ง
ต้องไร้หัวใจถึงขนาดไหนถึงกล้าถามคำถามนี้กับคนที่นอนด้วยกันอยู่ทุกวัน!
"ถ้ามันไม่หล่อฉันก็คงต้องพูดตรงๆ"
"งั้นเหรอ"
"เอามือสกปรกออกไปอย่ามาแตะหน้าฉัน" จีน่าปัดมือหนาออกห่างจากใบหน้าอย่างเกรี้ยวกราด ความไม่พอใจเล่นงานหนักขึ้นจนใบหน้าสะสวยเริ่มแดง
"แตะนิดแตะหน่อยทำตัวเป็นเล่นตัว"
"นายเคยหัวแตกเพราะผู้หญิงไหมเซย์!" คนขยันแกล้งยกยิ้มอย่างพอใจ
"แล้วถ้าวันหนึ่งฉันแต่งงาน..."
"วันนั้นฉันจะออกไปจากชีวิตนาย!"
"เธอทำแบบนั้นไม่ได้หรอก" จีน่าหันกลับมามองคนที่ทาบทับบนตัวเธอตรงๆ
ฝ่ามือยกขึ้นดันอกแกร่งเพื่อรักษาระยะห่าง แม้มันจะทำได้เพียงน้อยนิดก็ตาม
"อะไรทำให้นายคิดว่าฉันไปจากนายไม่ได้"
"แล้วอะไรทำให้เธอคิดว่าเธอลืมฉันได้"
"ความจริงไง ในเมื่อนายมีตัวจริงอยู่แล้ว มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ฉันจะไปทำให้คนสองคนเขามีปัญหากัน"
"เป็นคนดีจังเลยนะ แล้วถ้าฉันไม่ยอมล่ะ คนดีๆ แบบเธอจะสงสารฉันหรือเปล่า"
"ตลกละ คนอย่างนายมีอะไรให้สงสาร แล้วหยุดพูดจาแบบนี้กับฉันเลยนะก่อนที่ฉันจะทำนายหัวแตกจริงๆ"
"ในเมื่อตอนนี้เราสองคนอยู่กันในสภาพนี้ เธอคิดว่าระหว่างหัวฉันกับบางสิ่งบางอย่างของเราที่มันยังกอดกันและกันจนแน่น อะไรมันจะแตกก่อนกัน"
"ไอ้ลามก นายนี่มัน!"
"ฉันป่วยอยู่นะ เธอกล้าทุบฉันเหรอ" คนถามยกยิ้มที่มุมปาก ยังยืนยันคำเดิมว่าเวลาเดียวที่ผู้ชายคนนี้จะยิ้มก็ตอนที่อยู่บนเตียง
"ฉันทุบนายแน่ถ้านายไม่หยุดพูดจาแบบนี้"
"เขินอ่ะดิ อยู่ใกล้ฉันทุกวันอย่าบอกนะว่าแอบหวั่นไหว ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ต่อให้เธอจะเป็นคนดีแค่ไหนเธอก็คงปล่อยฉันให้ผู้หญิงคนอื่นไม่ได้หรอกมั้ง"
"หยุดปั่นหัวฉันได้แล้วเซย์ บอกตัวเองเถอะ ตราบใดที่นายยังเรียกหาฉันทุกวันแบบนี้ พอถึงตอนที่นายมีตัวจริงของนาย ระวังจะเผลอนึกถึงฉันตอนที่อยู่กับคนอื่นละกัน" จีน่าใช้เรี่ยวแรงที่มีดันหน้าท้องแกร่งอย่างแรงจนคนตัวโตขยับ ใบหน้าเนียนหันหนีเลี่ยงการสบสายตากับอีกคนอีกต่อไป
"ฉันไม่มีทางเรียกชื่อผู้หญิงคนอื่นตอนที่ฉันอยู่กับผู้หญิงที่ฉันรักแน่ๆ ไม่มีวัน" จีน่าชะงัก หัวใจดวงน้อยคล้ายถูกบีบเคล้นแรงๆ ด้วยน้ำมือของผู้ชายที่ชื่อเซย์อย่างเลือดเย็น มันเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เจ็บบ่อยขึ้นเมื่อเขาเลือกที่จะย้ำบ่อยขึ้นเช่นกัน
"นายคง...รักผู้หญิงคนนั้นมากเลยอ่ะดิ"
"อือ ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใคร"
"เหรอ...ฉันรู้จักไหมอ่ะ ว่างๆ แนะนำให้รู้จักบ้างดิ อยากรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงที่เป็นตัวจริงของนายหน้าตาเป็นยังไง"
-----------
แน่จริงก็เปิดตัวผู้หญิงของนายสิเซย์ พอถึงตอนนั้นจะได้รู้ว่าใครกันแน่ที่มันจะอยู่ไม่ได้ 5555555
อ่านจบแล้วขอคนละ 1 คอมเมนต์ เพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ
- Writer
