The Revenge Girl

Chapter 6

It's been 2 weeks when Ashton transfer here, some of girls gave him gifts and chocolates. May isa pa nga na nag bake pa nang cake pero ako lang din naman ang kumain Ashton hate sweet foods that's why lahat ng sweet sakin napupunta. Where here sa garden I'm eating his food again which is came from his suitors.

"Are you not worried about your weight? Your eating sweets for almost 2 weeks." He said.

Nakakunot ang noo nito at nakatingin sakin na parang hindi makapaniwala sa ginagawa ko.

"You know that I love sweets, but don't worry about my weight I can control it." Aniya ko habang nasa chocolate parin ang atensyon ko.

"Did you know that guy?" I face him and raised my eyebrow to him? Who's he referring to?

"The guy with the girl, if I am not mistaken her name is Lorraine right?"

Why he asking?

"He's Cairo, Lorraine's boyfriend and why are you asking?"

He smirk at me and wiggle his eyebrows.

"His looking at you all the time, in a past 2 weeks I always saw him looking at you. He had his girlfriend beside him everyday, but his eyes is always at you."

"Are you crazy? Why he will be look at me? Like what you said he had his girlfriend beside him everyday it just your imagination you know."

I turned back my gaze to the chocolate and it's melting now. My mind suddenly went back at the time that I am with Cairo a flashback with him.

"Kahit ano ang mangyari poprotektahan ka namin, poprotektahan kita."

"It's not your fault, don't cry."

"Baby, don't do that I'll might kiss you right here, right now."

"I'm here, your not going to be alone again."

"I will be in your side I promise!"

"Hey! Andriane are you okay?" Nabalik nalang ako sa sariling katinuan ng bigla akong yugyugin ni Ashton.

"H–huh?" Napakamot nalang ito sa likod ng ulo niya at iling-iling na tiningnan ako.

"You space out it is the side effects of sweets that you ate?"

He put his right hand on my head and pat my head, inis na tinanggal ko ang kamay niya at pinaghahampas siya kahit hindi ko naman siya tinatamaan dahil sa pagharang niya ng bag niya. Tinigil ko na ang paghampas sa kanya at masama ko itong tinginan. Kinuha niya ang kamay ko na ngayon ay namumula dahil sa paghampas ko sa bag niya.

"It's your fault, dapat ba na hampasin mo ko?" Hinilot niya ang kamay ko at hinihimas ito na animo ay mawawala ang pamumula nito sa pag-ihip niya.

"What are you doing? Bakit kailangan mo pang hipan? As if naman mawawala yang pamumula ng kamay ko." He chuckled and continue what he doing.

"My mom always do that kapag may masakit sakin, kahit alam ko na hindi naman talaga effective." Napakamot siya sa ulo niya at namula pa ang mga pisngi niya kaya natawa ako sa itsura niya.

"Cute." I said, bigla itong napatingin sa akin at binigyan ako ng mapang-asar na ngiti.

"So, you like me huh?" Lalong lumaki ang mapang-asar na ngiti niya at itinataas baba pa ang mga kilay niya.

"W—what? That's because I said your cute you think I like you? Your unbelievable!" Hindi ako makapaniwalang tugon, tinawanan lang ako nito at saka humiga sa mga hita ko.

"Let me sleep for a minutes, I'm sleepy. Wake me up if your going back to your class I walk you to your room." Aniya nito habang nakapikit at nakapatong ang isang braso sa mukha niya.

Na pamulat nalang ako bigla nang may naramdaman akong gumalaw sa gilid ko.

"Buti gising ka na, kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong nito sa akin.

"Where am i? Anu po ginagawa ko dito?" Naguguluhan kong tanong.

"Dinala ka dito ng boyfriend mo, sabi niya bigla ka nalang daw nawalan ng malay. Sabi rin niya napansin niya daw na medyo mapula ka kaya dinala ka niya dito agad—nasa clinic ka." Nakangiting tugon nito sakin saka tumalikod at pumunta sa desk niya.

Ako? Nawalan ng malay? Huh? Ang alam ko natutulog lang ako kasama si ashton—

"s**t! That guy." Bulong ko sa sarili ko. Tumayo na ko sa at saka inayos ang sarili ko.

"Oh—aalis ka na? Okay ka na ba?" Biglang napatayo ang nurse na nagbabantay sakin ng nakita niyang tumayo ako bigla.

"Opo, ayos na po ko pwede na po ba tanggalin itong dextrose?" Magalang na sagot ko, lumapit ito sa akin na may dala-dala na first aid kit saka ako pinaupo sa gilid ng kama.

"Hingi ka ng malalim." mahinahon na sabi nito, huminga ako ng malalim saka niya hinugot ang karayom na na ka tusok sa kamay ko.

"Salamat po." Saad ko saka dali-dali na lumabas ng clinic.

Agad bumungad sa akin ang ilang itsudyante na pa kalat-kalat sa hallway.

"Siya yung buhat ni Ashton diba?" Girl 1

"Anu kayang nangyari?" Girl 2

"Baka nagkunwaring nahimatay.." girl 3

Seryoso? Nagpanggap na nahimatay para lang mabuhat ni Ashton? Kung sipain ko kaya ang mga ito..

'Sige Andrianne para mapunta ka ulit sa guidance office.'

Napairap nalang ako sa sarili ko ng biglang umeksena ang konsensya ko. Agad akong dumaretso sa classroom ko pero wala na akong naabutan pa roon ni isang itsudyante.

"Lahat ng itsudyante pinapapunta sa gymnasium." Agad akong napalingon sa nagsalita sa likod ko.

"Marco—ikaw pala yan." Naiilang na tugon ko. Ang tagal na rin simula nang wala na kung kinakausap sa kanila.

"Pumunta ka na sa gymnasium nandoon na panigurado ang mga kaklase mo." Malumanay na saad nito saka ngumiti. Tumango nalang ako at nilagpasan siya, siguro mag-iikot pa iyon para hanapin ang ibang itsudyante.

Wala pa naman ako sa gymnasium ay rinig na rinig ko na ang ingay na nagmumula roon. Mabilis akong naglakad patungo sa pinto akala ko ay magsisimula na naman ang bulungan at tinginan ng mga studyante sa akin pero hindi, na patingin ako sa pinagkakaguluhan nila at dahil sa na curious ako sa tinitingnan nila tumakbo ako sa pwesto nang mga ito at nakipagsiksikan.

"Excuse me!"

Halos sumigaw na ko dahil sa ingay nila. Tuloy-tuloy lang ako sa pakikipagsiksikan hanggang sa narating ko na ang unahan, napatakip nalang ako nang makita ko kung ano ang nasa unahan ko.

YOUR NEXT!!

LILITH ANDRIANNE RAVEN

Bigla nalang umusbong ang takot sa buong katawan ko, lalong lumaki ang takot ko nang mapansin ko ang katawan ng patay na pusa na duguan sa sahig na sa tingin ko ay siyang ginamit para isulat ang pangalan ko sa pader. Hindi ko alam ang gagawin, hindi rin ako makaalis sa kinatatayuan ko—ayaw gumalaw ng katawan ko.

"Huwag munang tingnan pa." Naramdaman ko nalang ang yakap niya sa akin, habang tumatagal pahigpit ito ng pahigpit. Hindi ako makasagot parang may kung anong nakabara sa lalamunan ko, nanlalabo din ang paningin ko.

"Cairo—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla nalang kumawala sa labi ko ang isang hikbi hanggang sa nagtuloy-tuloy na lang ito. Lalong humigpit ang yakap niya sa akin at meron siyang binubulong pero hindi ko maintindihan, masyado akong kinakain ng takot ko.

"ANDRIANE!!" Napabitaw ako sa yakap ni Cairo ng may tumawag sakin. Na patingin ako sa isang lalaking nakayuko at hingal na hingal, nang iangat nito ang mukha ay agad akong na pa takbo sa kinatatayuan niya na may pag-aalala sa mukha.

"Ashton, bakit ganyan ang itsura mo—anong nangyari sayo?" Halos hindi ako mapakali dahil sa itsura niya. May dugo sa gilid ng ulo niya putok ang labi at kilay niya, ang dumi-dumi din ng uniform niya at may ilang punit din sa manggas niya.

"I'm fine, are you okay? Wala bang masakit sayo?" Nag aalalang tanong nito, ngunit hindi ko pinansin ito. Nangingilid na naman ang mga luha ko, marahas na inalis ko ang kamay niya sa balikat ko.

"TINATANONG KITA KUNG ANO'NG NANGYARI SAYO! WAG MONG IBAHIN ANG USAPAN ASHTON! IKAW ITONG MAY MGA SUGAT PERO AKO ANG TINATANONG MO KUNG OKAY LANG AKO–ASHTON NAMAN!!" Ibinuhos ko lahat ng emosyon ko sa sigaw ko. Halos mamlambot ako ng ngumiti lang ito sa akin saka ako niyakap.

"As long as your okay—im okay too." Tugon nito saka bigla nalang nawalan ng malay.

"Ashton! Ashton!! Help me please! Ashton wake up!" Nanginginig na niyuyugyog ko siya, pinagtulungan siyang buhatin nila Liam at Lucas.

"Come on, stand up magiging okay lang siya." Tinanggap ko ang kamay ni Cairo saka tumayo ng maayos, muli kung sinulyapan ang vandalism sa pader ng gymnasium. Kung sino man ang gumagawa nito mananagot siya sakin.

"Andriane." tawag sakin ni Cairo, agad akong sumunod sa kanya at sinundan namin sila Liam na papuntang clinic.