ทศวรรษโอบไหล่เธอแล้วลูบเบาๆ กระซิบบอกที่ริมหู เสียงสะอึกสะอื้นหายไปแล้ว เธอค่อยๆ เอี้ยวตัวหันมามองหน้าผม
“พี่ทศว่าหวานน่ารักเหรอคะ”
เธอจ้องหน้าทำตาอ้อนเหมือนแมว เขาก็เลยทำตัวเป็นพระเอกก้มลงจูบแก้มที่เปื้อนน้ำตาของเธอเบาๆ อย่างอดใจไม่อยู่
“น่ารักครับ น่ารักไปทั้งตัวนั้นแหละ”
“พี่ทศอยู่เป็นเพื่อนหวานได้ไหมคะ หวานไม่อยากอยู่คนเดียวเลย กลับอพาร์เม้นต์ไปอยู่คนเดียว หวานต้องเอาแต่ร้องไห้แน่ๆ”
“หวานอยากลืมผู้ชายคนนั่นไหมล่ะ”
“ค่ะ”
“ให้พี่ช่วยนะครับ”
ทศวรรษจูบปากที่เผยอขึ้นของเธอ เธอสั่นเล็กน้อยแต่ก็โอนอ่อนผ่อนตาม เพราะเธอนั่งบนตักทำให้รู้สึกว่าเธอเริ่มมีอารมณ์แล้ว เพราะสะโพกที่กระสับกระส่ายไปมานั้นแหละ แถมมันยังบดเบียดจนมังกรน้อยแทบจะทะลุกางเกง
“พี่ทศ”
เสียงเธอพร่าจนเขาอดใจไม่อยู่ สอดมือไปใต้เสื้อนักศึกษา ลูบไล้หน้าอกเต็มไม้เต็มมือ เขาละจูบจากปากลากเรียวลิ้นมาตามซ
