หญิงสวมชุดกระโปรงสีเรียบแบบเรียบร้อยไม่เน้นสัดส่วนเรือนร่างแม้แต่น้อย ใบหน้าหวานแต้มแต่งสีสันบางๆ ไม่เข้มจัด ผมยาวรวบขึ้นเป็นมวยพร้อมกับแว่นตากรอบหนาสีดำ
รสินขมวดคิ้วกับภาพที่เห็น เขาเข้าใจการกระทำของเธอดี แต่บางทีก็คิดว่ามันมากเกินไป ปาลิดาเป็นคนสวย ต่อให้แต่งตัวธรรมดาก็ยังคงสวย ครึ่งหนึ่งในใจของเขาพึ่งพอใจกับการพยายามทำตัวเรียบง่ายไม่สะดุดตาของเธอ อีกครึ่งหนึ่งก็รู้สึกอึดอัดแทนหญิงสาวเสียเอง
“คุณโอเค.นะ”
“แน่นอนค่ะ” ปาลิดาตอบอย่างไม่ลังเล ปกติเธอไม่ค่อยแต่งตัวอยู่แล้ว
รสินพยักหน้ารับ ถึงเขาจะเป็นเจ้าของกิจการแต่ปกติเขาเองก็ไม่เคยรับใครเข้าทำงานแบบไม่ต้องผ่านฝ่ายบุคคลอย่างนี้เหมือนกัน ประวัติผลการเรียนของเธอไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย และตามที่ตกลงกัน อยู่ที่ทำงาน ทั้งเธอและเขาจะเป็นเจ้านายกับลูกน้องเท่านั้น
เขาเรียก ‘ทศวรรษ’ หัวหน้าแผนกมาช่วยแนะนำงานให้ปาลิดา ให้เธอเรียนรู้กา
