ระหว่างที่ฉัตรชฎาใกล้เคลิ้มหลับบนเตียง ดาวิเด้แอบเข้ามาในห้องเอนกายนอนลงข้างๆเธอ วงแขนพาดลำตัวเล็กเบาๆก่อนรอดูปฏิกิริยาจากหล่อน
“อุ๊ย?! อื้อ”
เธอลืมตาตื่นดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอด ร่างใหญ่นอนคะแตงเข้าหาพร้อมปิดปากเธอไว้
“ชู่ววว อย่าเสียงดังไป”
เขาปล่อยมือออก ใช้ริมฝีปากปิดแทน
จุ๊บบบ
จูบอันดูดดื่มและเสียงเบาเพื่อเกรงใจเจ้าของห้องที่กำลังนอนหลับสนิทอยู่
“คุณทำบ้าอะไร”
“ชู่วววส์ แป๊บเดียว”
“เดี๋ยวป้าตื่น”
“ไม่หรอกน่า ป้าแกหลับลึก เชื่อฉัน”
ทั้งสองนอนถกเถียงกันเสียงกระซิบในความมืด เธอที่ค้านหัวชนฝามือตามปิดปากที่พยายามซอกไซ้เธอพัลวัน ส่วนเขาเองก็ไม่ละความพยายามง่ายๆ
“ยูอิ ขอนะ”
ริมฝีปากหนานาบลงริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง มือเลื่อนลงกอบกุมหน้าอกสวย เธอเริ่มคล้อยตามเสียงลมหายใจดังขึ้นเมื่อเขาสามารถถอดชุดเธอออกจนล่อนจ้อน เธอแอ่นอกรับฝ่ามือหนาที่กำลังบีบขยำอย่างมันมือ
“ซี้ดดดส์”
“ชู่ววว” เข
