Chapter. 16 สมรู้ร่วมคิด..

2003 Words

“กลัวหรือ ฮื้มตัวสั่นเชียว” “.......” ...จะไม่ให้กลัวได้ยังไง เธอกำลังถูกลวนลามอยู่.. “หนูขอตัวค่ะ” เธอพยายามแกะมือเขาออกแพลางดิ้นหวังให้หลุด แต่ไม่สำเร็จ เพราะมันยิ่งรัดเธอแน่นขึ้น “ปล่อยหนูเถอะนะคะ” “ไอ้ดาวิดมันไปได้สาวใช้มาจากไหนกันน่ะ ทำไมน่ากินอย่างนี้” เขาแลบลิ้นสากเลียลำคอเธอ แต่ยังดีที่ผมยาวกั้นไว้อยู่ เธอกลัวจนตัวสั่นหนักขึ้น สติเริ่มลนลาน กลัวจนทำตัวไม่ถูก ...ขอเถอะโชคชะตา อย่าให้ซวยถึงขนาดต้องโดนผู้ชายอีกคนข่มขืนเธอเลย แผล็บบ "อึ๊ย" เขากดปลายลิ้นแหวกเส้นผมไปแตะถึงเนื้อสาว น้ำลายเปียกเต็มผมเธอจนน่าสะอิดสะเอียน “ ไม่ต้องกลัว ฉันเป็นเพื่อนเจ้านายเธอนะ” ...ไม่ให้กลัวหรือ หึ โรคจิตขนาดนี้ ขอเถอะ ขอให้รอดพ้นจากไอ้นี่ที “ปล่อยหนู ฮึกๆ..ได้โปรด” “เดี๋ยวฉันปล่อยแน่..แต่ไม่ใช่ตอนนี้” “ฉัน ฉันเป็นเมียเพื่อนคุณนะ” เธอยกข้ออ้างขึ้นมาเผื่อมันจะยอมหยุด ทว่า “ฮ่าๆๆๆ” “...

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD