ยามรุ่งสางแค่ฟ้าเปลี่ยนสี ปืนก็พาหล่อนกลับบ้านและก็เป็นไปตามคาด แม่ยังไม่ตื่นเพราะเมาหนักและคงเมาค้างไปจนถึงเย็น แต่นั่นเป็นสิ่งดี เพราะหล่อนได้เห็นมุมความรักที่ปืนมีให้แม่
‘มุก… พี่ไม่กล้าสู้หน้าแม่มุกหรอก พี่ทำไม่ดีกับมุก มุกเข้าบ้านไปเถอะ ขอเวลาพี่อีกนิด ให้พี่ทำใจสักหน่อย’
‘ถ้าพี่ปืนพูดแบบนี้ก็แปลว่าจะเอามุกแล้วทิ้งเหรอ’
‘พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น มุกทำใจได้เหรอ ที่พี่เป็นผัวแม่แล้วก็เป็นผัวมุกด้วย’
‘ทำได้สิพี่ มุกต้องการให้เป็นแบบนั้น พี่ปืนไม่ต้องกังวลใจนะ มุกกับพี่จะไม่มีพันธะทางใจผูกพันต่อกัน มีแค่ทางกายเท่านั้น ตามที่สัญญาไง พี่อยากเมื่อไหร่ พี่มาเอามุกได้เลย จะเช้า กลางวัน เย็น หรือว่าก่อนนอน ถ้าพี่อยากเอาแล้วแม่ไม่ให้ พี่มาได้ตลอด คิดซะว่ามุกเป็นตัวสำรองของแม่ เพราะพี่ปืนเอาเก่งขนาดนี้ แม่ไม่ไหวหรอก’
แค่คำอธิบ
