เพื่อนแล้วไง จีบได้มั้ยล่ะ?

ทำแบบนี้ทำไม?

"อะไรของอาจารย์เนี่ย จะยกเลิกคลาสก็ไม่แจ้งก่อน เซ็งเลย" เพื่อนของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้นมาอย่างเซ็งๆ เพราะวันนี้พวกเธอเข้ามานั่งรออาจารย์ในห้องเรียนไม่ถึงสิบนาที อาจารย์ประจำคลาสก็ส่งไลน์มาแจ้งในกลุ่มวิชาว่าวันนี้ยกคลาสและไม่มีเรียนชดเชย ให้เคลียร์งานที่ค้างส่งอาจารย์ก็พอทำให้เพื่อนในห้องคนอื่นๆ ส่งเสียงโห่ออกมาทันที

"ยกเลิกก็ดีเหมือนกันจะได้เลื่อนนัดงานถ่ายให้เร็วขึ้น เราจะได้มีเวลาให้ตากล้องหามุมหาแสงดีๆ ด้วย" หญิงสาวเอ่ยออกมา เดิมทีเธอก็แอบหวั่นใจกลัวว่างานจะออกมาไม่ดีแสงธรรมชาติไม่พอเพราะกว่าเธอจะเลิกคลาสก็เริ่มค่ำแล้ว

หญิงสาวโทรไปบอกกับเพื่อนที่นัดถ่ายงานเย็นนี้ทันทีก่อนที่ปลายสายจะนัดเวลาและสถานที่ส่งมาให้เธอผ่านทางไลน์

"แกไปด้วยกันมั้ย? เผื่อแกอยากลองเป็นแบบดูบ้าง" หญิงสาวเอ่ยปากชวนเพื่อนของเธอทันที

"ไม่อ่ะ ฉันบอกแฟนแล้วว่าวันนี้ยกคลาสเขาเลยว่าจะมารับฉันไปดูหนังอ่ะ" เพื่อนของหญิงสาวเอ่ยปฏิเสธก่อนจะยกมือถือที่แชทคุยกับแฟนของตนให้หญิงสาวดู

"ว่าแต่เหอะจะไปยังไงอ่ะ ไม่โทรตามสารถีสุดที่รักมารับล่ะ?"

"สุดที่รักบ้าบออะไรกันเล่า"

"ฉันพูดจริงๆ นะคริสต์ พักหลังๆ มานี้มาร์ตินดูหวงเธอมากกว่าแต่ก่อนเยอะมาก ฉันว่าเขาต้องคิดอะไรกับเธอแน่ๆ แล้วล่ะ เธอเองก็เปิดโอกาสให้เขาบ้าง ถึงจะเป็นเพื่อนกันมานานก็ใช่ว่าจะพัฒนาเป็นอย่างอื่นไม่ได้ซะหน่อย ถึงภายนอกเขาจะดูขี้เล่นนะแต่สายตาที่เขามองเธอช่วงนี้มันเปลี่ยนไป เขาดูหวงเธอแบบจริงจังมาก" เพื่อนของหญิงสาวเอ่ยออกมาเพราะเธออยู่กับคริสตัลมานาน สนิทกันตั้งแต่ปีหนึ่ง เธอเห็นพฤติกรรมของมาตินที่คอยแวะเวียนมาเกาะแกะกับเพื่อนของเธอคนนี้ตลอด แต่ช่วงไม่กี่เดือนมานี้มาร์ตินดูหวงคริสตัลออกมาเกินกว่าที่จะมองว่าเพื่อนกวนกันแบบแต่ก่อน หนำซ้ำสายตาที่มาร์ตินมองมาที่คริสตัลนั้นก็ไม่เหมือนเดิมอีกด้วย มันเป็นแววตาที่คล้ายกันกับแฟนของเธอเวลาหวงเธอ

"มันต้องไม่ใช่แบบนั้นอยู่แล้วน่า ฉันกับเขาเป็นแค่เพื่อนกันต่อไปแบบนี้อ่ะพอแล้ว" หญิงสาวรีบปฏิเสธทันที แม้ภายในใจเธอจะแอบสั่นไหวขึ้นมากับคำพูดของเพื่อนเมื่อครู่แต่สิ่งที่ผ่านมานั้นทำให้เธอไม่สามารถเชื่อใจอะไรในตัวมาร์ตินได้เลย

"แฟนฉันมารับแล้วฉันไปนะ แล้วเจอกันจ้า" เพื่อนของเธอรีบโบกมือลาและเดินออกไปทันทีเมื่อเสียงมือถือของเธอดังขึ้น ทำให้ตอนนี้เหลือเพียงหญิงสาวคนเดียวที่ยืนอยู่หน้าตึกคณะเพื่อรอเพื่อนที่นัดถ่ายงานกันมารับ

"ไงครับ คริสตัลคนสวย โทษทีที่มารับช้าพอดีต้องไปรับแฟนจากหอก่อนอ่ะ" ไม่นานนักก็มีรถยนต์คันหนึ่งมาจอดตรงหน้าเธอ

"จ้า พ่อคนคลั่งรักแฟน อ้าวแล้วทำไมแฟนนายไปอยู่เบาะหลังอ่ะ?" หญิงสาวเอ่ยแซวเพื่อนที่มารับเธอ เพื่อนเธอคนนี้คือตากล้องของวันนี้ซึ่งแฟนของเขาที่นั่งอยู่เบาะหลังนั้นคือเพื่อนต่างคณะของเธอที่ขอให้เธอมาเป็นแบบให้

"ง่วงนอนน่ะสิ เมื่อคืนไม่ยอมหลับไม่ยอมนอน เลยขอไปนอนเบาะหลังระหว่างไปโลเคชั่นถ่ายงาน" ชายหนุ่มคนขับรถเอ่ยขึ้นอย่างขำๆ พลางส่งสายตาไปมองแฟนสาวที่นั่งหน้าตึงอยู่เบาะหลัง

"เพราะนายนั่นแหละ!" หญิงสาวเบาะหลังเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนักใส่แฟนหนุ่มของเธอก่อนที่เธอจะล้มตัวลงนอนราบไปกับเบาะด้านหลัง

"ขึ้นมาสิ วันนี้เธอได้สิทธิ์นั่งหน้าเลยนะ บอกเลยถ้าไม่ใช่คริสตัลคนสวยเนี่ยแฟนฉันไม่มีทางให้มานั่งแทนที่แฟนของฉันหรอกนะ" ชายหนุ่มเอ่ยด้วยรอยยิ้มก่อนจะลงมาเปิดประตูรถให้หญิงสาว

"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวเอ่ยขอบคุณก่อนจะเข้าไปนั่งในรถของชายหนุ่มก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไปยังโลเคชั่นที่จะถ่ายงาน โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาของชายหนุ่มอีกคนที่ขับรถวนมาจอดรอเธอที่หน้าคณะเมื่อสักครู่นี้ ชายหนุ่มจ้องมองหญิงสาวยิ้มหวานใส่ผู้ชายคนหนึ่งอยู่ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งรถออกไปด้วยกัน

เย็นนี้มีนัดกับเพื่อน? แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงบ่ายสองด้วยซ้ำก็มารับกันออกไปแล้ว? คนที่มารับยังเป็นผู้ชายอีกแถมหญิงสาวยังส่งยิ้มหวานขนาดนั้นให้ รอยยิ้มนั้นที่เธอไม่เคยยิ้มให้กับเขาเลยสักครั้ง! ชายหนุ่มบีบพวงมาลัยรถในมือแน่นเพื่อระบายอารมณ์ความโมโหของตัวเองที่อยู่ในใจ เขาค่อยๆ ขับรถตามออกไปและรักษาระยะห่างพอสมควรเพื่อไม่ให้รถคันข้างหน้ารู้ตัวว่าเขาตามมา

"นี่เป็นโรงแรมของเพื่อนพ่อของฉันเอง ด้านหลังเป็นสวนสวยมากเราจะถ่ายงานที่นี่กัน ท่านให้ยืมสถานที่ถ่ายงานน่ะ" ชายหนุ่มคนขับรถเอ่ยบอกกับหญิงสาวก่อนที่จะเลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรมหรูดังกล่าวแล้ววนมาจอดตรงลานจอดรถหลังโรงแรมใกล้ๆ กับสวนที่เขาบอกไปเมื่อสักครู่นี้พอดี

"ฉันจองห้องไว้ เราจะขึ้นไปเปลี่ยนชุดแต่งตัวกันที่นั่นแล้วค่อยลงมาถ่ายนะคริสต์" หญิงสาวที่อยู่เบาะหลังลุกขึ้นนั่งพร้อมกับเอ่ยบอกกับเพื่อนของตนก่อนที่จะส่งสายตาไปมองแฟนหนุ่มของเธอย่างไม่สบอารมณ์เหมือนเดิม หญิงสาวและเพื่อนเดินขึ้นไปรอบนห้องก่อนปล่อยให้ชายหนุ่มที่มาด้วยกันไปคุยเรื่องขอถ่ายงานในสวนกับผู้จัดการโรงแรมอีกรอบ

เมื่อเข้ามาในห้องหญิงสาวจึงรีบเปลี่ยนชุดทันทีแต่กลับพบว่าชุดที่จะใช้ถ่ายงานนั้นลืมหยิบขึ้นมาเพื่อนของเธอจึงอาสาลงไปหยิบที่รถและให้หญิงสาวที่อยู่ในชุดคลุมเตรียมจะเปลี่ยนชุดรออยู่บนห้องเพียงลำพัง

ด้านชายหนุ่มหลังจากที่เขาวนรถหาที่จอดได้ เมื่อเดินเข้ามายังภายในโรงแรมเขาก็เจอกับผู้ชายคนที่ขับรถพาหญิงสาวออกไปกำลังจะขึ้นลิฟท์พอดีเขาจึงแทรกตัวเข้าไปในลิฟท์พร้อมกันกับชายคนนั้น

จนเมื่อประตูลิฟท์เปิดออกชายคนนั้นก็เดินออกจากลิฟท์ไปทันทีโดยมีชายหนุ่มแอบตามไปอยู่ห่างๆ ชายคนนั้นเดินไปหยุดอยู่หน้าห้องห้องหนึ่งพร้อมกับเคาะประตู ไม่นานนักคนที่เปิดประตูออกมาทำให้ชายหนุ่มนั้นแทบจะเลือดขึ้นหน้าทันที

หญิงสาวอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเปิดประตูออกมาและส่งยิ้มให้ชายคนนั้นทันทีก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปในห้องด้วยกัน ชายหนุ่มกำหมัดแน่นเพื่อข่มอารมณ์ในกาย เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าสองคนนั้นเขาไปทำอะไรกันในห้องนั้นและหญิงสาวอยู่ในสภาพแบบนั้นด้วย ชายหนุ่มเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องก่อนจะยกมือเคาะประตูเสียงดัง

"ไงที่รัก นี่หรอนัดกับเพื่อนที่เธอว่า?" ชายหนุ่มเอ่ยทักหญิงสาวเสียงเย็นเมื่อเธอเปิดประตูออกมาเจอหน้าเขา

"นายมาได้ไง?" เธอเอ่ยถามอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะต้องมาเจอกับชายหนุ่มในสถานที่แบบนี้ เขาตามเธอมาหรือว่าเขาพาใครมากันแน่

"มันไม่สำคัญเลยคริสต์ว่าฉันจะมาได้ไง แต่ฉันควรถามเธอมากกว่าว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่" ชายหนุ่มจ้องหน้าหญิงสาวแววตาดุก่อนที่เขาจะดันตัวเธอเข้าห้องมาพร้อมกับก้าวเข้ามายังภายในห้องกับเธอ

เมื่อเข้ามาภายในห้องเขาพบชายคนที่เขาตามมาเมื่อครู่กำลังจัดเตรียมกล้องกับอุปกรณ์ที่จะใช้สำหรับถ่ายภาพอยู่ ชายคนนั้นหันมามองหน้าเขาเพียงครู่ก่อนจะหันไปจนใจกล้องที่อยู่ในมือต่อ

"ฉันบอกแล้วไงว่ามีนัดกับเพื่อน นายจำไม่ได้หรอ?"

"ฉันจำได้ว่าเธอมีนัดกับเพื่อน แต่เธอนัดกับเพื่อนผู้ชายที่โรงแรมกันสองต่อสองแบบนี้เนี่ยนะ? เธอคิดว่ามันน่าเชื่อหรอคริสต์?" ชายหนุ่มกัดฟันเอ่ยออกมาอย่างข่มอารมณ์

"ไม่ได้นัดกับฉันนะ คริสตัลนัดกับแฟนฉัน" ชายหนุ่มที่นั่งเช็คอุปกรณ์อยู่เอ่ยขึ้นทำให้เขาหันไปมองทันที

"มองอะไร? คริสตัลเป็นเพื่อนกับแฟนฉันตอนนี้ยัยนั่นลงไปเอาชุดที่รถเดี๋ยวขึ้นมา" ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคู่สองคนตรงหน้ากำลังจะมีปากเสียงกันซึ่งมันจะไม่ดีต่องานของแฟนเขาเป็นแน่

"ทีนี้จะเชื่อยัง? แล้วนายตามฉันมาหรือว่าพาใครมาล่ะ?" หญิงสาวกอดอกถามออกไป

"ตามเธอมาน่ะสิ เธอคิดว่าฉันควรจะรู้สึกยังไงล่ะที่เห็นเธอขึ้นรถไปกับผู้ชายคนอื่นออกจากคณะไปทั้งที่บอกว่ามีเรียนน่ะ" ชายหนุ่มมองเธอตาดุ หากชายคนนั้นไม่รีบเอ่ยออกมาก่อน เขาอาจจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วลากเธอกลับคอนโดเลยก็ได้

"คริสตัลชุดมาแล้ววววว โทษทีที่มาช้านะเธอรีบเปลี่ยนชุดก่อนเลย" หญิงสาวตัวเล็กคนหนึ่งเดินเปิดประตูถือชุดเข้ามาภายในห้อง

"นี่ใครอ่ะ แฟนเธอหรอ?" หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นทันทีเมื่อเจอคนแปลกหน้าอยู่ในห้องกับเพื่อนและแฟนของเธอ

"เพื่อนน่ะ บังเอิญเจอกันเขาเลยเข้ามาทัก อย่าไปสนใจเลยเอาชุดมาสิฉันจะไปเปลี่ยนชุด" หญิงสาวเอ่ยตอบเพื่อนของตนไปท่านกลางสายตาคมของชายหนุ่มที่จ้องมาทางเธอแบบไม่สบอารมณ์นักที่เธอบอกคนอื่นไปว่าเขาเป็นแค่เพื่อนของเธอ กลับถึงห้องเมื่อไหร่เขาจะจัดการเธอแน่! หญิงสาวรับชุดมาจากมือเพื่อนก่อนที่จะเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ

"สวัสดี ฉันวีวี่นะ นั่นโค้ดแฟนของฉัน นายแน่ใจนะว่านายกับคริสตัลเป็นแค่เพื่อนกันจริงๆ" หญิงสาวตัวเล็กเดินมาทักทายชายหนุ่มทันทีแล้วเอ่ยถามออกมาอย่างสงสัยเพราะการกระทำและสายตาของชายหนุ่มคนนี้ดูยังไงก็ไม่เหมือนเพื่อนเลยสักนิด

"ฉันยังไม่ได้บอกสักคำว่าฉันเป็นแค่เพื่อนกับยัยนั่น" ชายหนุ่มเอ่ยออกไปพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ประตูห้องน้ำ

หญิงสาวตัวเล็กบนหน้าเผยรอยยิ้มออกมาก่อนจะหันไปมองหน้าแฟนหนุ่มที่กำลังง่วงอยู่กับการเตรียมอุปกรณ์ไม่เสร็จสักทีซึ่งความจริงเขาเตรียมพร้อมนานแล้วแต่แค่หาอะไรทำเพื่อไม่ให้ดูว่างและนั่งมองคนทะเลาะกันเฉยๆ

หญิงสาวเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเธอจึงเดินออกมาจากห้องน้ำก่อนที่จะโดนเพื่อนสาวของตนดึงให้ไปนั่งลงที่หน้ากระจกก่อนจะเริ่มแต่งหน้าให้กับเธอ

"คอนเซ็ปท์ของงานวันนี้คือสดใสนะ ฉันจะแต่งหน้าแกให้ดูเป็นลุคซนๆ สดใสน่ารัก แล้วก็ให้โค้ดหามุมหาแสงจัดฉากให้" วีวี่เอ่ยออกมาในขณะที่กำลังแต่งหน้าให้หญิงสาวอยู่โดยที่มีชายหนุ่มสองคนจ้องมาที่พวกเธอ

เมื่อขั้นตอนทุกอย่างเสร็จสิ้นทุกคนจึงลงมายังสถานที่ถ่ายงานกันโดยจะเริ่มถ่ายกันจากที่สวนไปจนถึงสระว่ายน้ำของโรงแรม ชายหนุ่มที่ตามมาก็ตกกระไดพลอยโจรรับหน้าที่เป็นผู้ช่วยช่างภาพจำเป็นเพราะอุปกรณ์ที่พวกเขานำมานั้นมีไม่น้อยเลยทีเดียว

ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวที่กำลังเป็นแบบอยู่ หญิงสาวในชุดเดรสสั้นสีเหลืองอมส้มแสดงแววตาที่สดใสซุกซนพร้อมกับรอยยิ้มทะเล้นแบบที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนออกมา นั่นทำให้ชายหนุ่มจ้องมองเธอจนไม่อาจจะละสายตาได้

"โอเคตรงนี้ได้แล้ว สวยมากครับผม" ชายหนุ่มผู้เป็นตากล้องเอ่ยขึ้นชมหญิงสาว นั่นทำให้ชายหนุ่มแอบไม่พอใจเล็กน้อย เขาไม่ชอบเลยที่จะให้เธอใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหน แม้กระทั่งคนๆ จะมีแฟนอยู่ข้างกายก็ตาม

หลังจากใช้เวลาร่วมสองชั่วโมงในการถ่ายภาพทุกเซทออกมาจนครบ หญิงสาวก็เดินมาดูภาพที่ถ่ายเสร็จแล้วทันที หญิงสาวมองภาพของตนเองในกล้องพร้อมกับยิ้มออกมาเพราะไม่คิดว่าภาพที่ออกมาจะสวยและสดใสขนาดนี้ ไม่เสียแรงที่เธอทุ่มเททนร้อนตากแดดยามบ่ายเพื่องานของเพื่อนชิ้นนี้

"ขอบใจมากเลยนะคริสตัลที่ยอมมาเป็นแบบให้อ่ะ แบบนี้ฉันต้องได้เอแน่ๆ ขอบใจน๊าาา" หญิงสาวตัวเล็กกอดเธอเอาไว้ด้วยความดีใจที่งานสำเร็จไปได้ด้วยดี ขั้นตอนต่อไปก็เป็นหน้าที่ของแฟนของเธอที่ตกแต่งรูปภาพเซทนี้นิดหน่อยผลงานก็จะเป้นอันเสร็จสมบูรณ์

"ฉันต้องช่วยเธออยู่แล้วสิ ยินดีมากที่ได้เป็นผลงานในโปรเจคจบของเพื่อน" หญิงสาวเอ่ยออกไปพร้อมกับกอดเพื่อนของตนกลับ

"งั้นเราไปฉลองล่วงหน้ากันเถอะ เย็นนี้ฉันเลี้ยงเองถือว่าเป้นการขอบคุณที่เธอรับงานนี้ช่วยฉัน" วีวี่เอ่ยออกมาก่อนที่จะกันสายตาไปมองทางแฟนหนุ่มของเธอซึ่งเขาก็พยักหน้าอนุญาต

"ไม่ดีกว่า เดี๋ยวฉันพาคริสตัลกลับเลย ขอบใจเธอมาก เธอไปฉลองกับแฟนเธอเถอะ" ชายหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนจะดึงแขนหญิงสาวให้เดินตามเขากลับไปที่รถทันทีโดยที่หญิงสาวนั้นไม่ได้อยากมากับเขาสักเท่าไหร่

เมื่อเข้ามานั่งในรถแล้วหญิงสาวก็เอาแต่นั่งกอดอกนิ่งเงียบใบหน้าสวยหวานของเธอบึ้งตึงด้วยความไม่พอใจที่โดนลากออกมา หญิงสาวไม่เข้าใจเขาเลยสักนิดว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ทำไมต้องจำกัดอิสระภาพตามติดเธอขนาดนี้ เธออึดอัด เธอโมโห เขามาก

"ไม่ทำหน้าแบบนี้สิคริสต์ เธออยากไปกับเพื่อนหรอ?" ชายหนุ่มนั่งมองหน้าของเธอพลางถอนหายใจออกมา เธอมีเรื่องไม่พอใจเขาเพิ่มขึ้นอีกแล้ว

"นายจะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่ติน? แม้กระทั่งเวลาส่วนตัวที่ฉันจะไปไหนมาไหนกับเพื่อนตัวเองยังไม่มีเลย นายต้องทำกับฉันขนาดนี้เลยหรอ? ฉันเคยไปทำอะไรให้นายไม่พอใจนักหนาหรือไง? ทำไมต้องวุ่นวายกับฉันถึงขนาดนี้!" หญิงสาวระเบิดอารมณ์ออกมาใส่ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ ทันที เธอหันไปประจันหน้ากับเขาพร้อมกับจ้องเขม็งด้วยความโกรธแบบสุดๆ เธอทนไม่ไหวแล้ว!

"ฉันหวงเธอไงคริสต์ ฉันไม่อยากให้เธอเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนเลย ไม่อยากให้เธอยิ้มให้กับผู้ชายคนอื่นด้วย ฉันรู้ว่าฉันเอาแต่ใจและเห็นแก่ตัว ฉันบอกเธอแล้วว่าฉันอยากได้ทั้งตัวและหัวใจของเธอ ฉันอยากเริ่มต้นใหม่กับเธอ" ชายหนุ่มเอ่ยออกมาจากความรู้สึกของตนเอง แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะไม่เปิดใจรับฟังในสิ่งที่เขาเอ่ยสักนิด

"นายไม่มีวันได้มันหรอกมาร์ติน ไม่มีวัน!" หญิงสาวตะคอกใส่หน้าเขาก่อนจะหลับตาสงบสติอารมณ์และหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างในขณะที่ชายหนุ่มนั้นจ้องมองเธออย่างจนใจก่อนที่เขาจะค่อยๆ ขับรถยนต์เคลื่อนตัวออกจากโรงแรมหรูนั้น