Deadly Sins Collaboration Series: Trampled Innocence

CHAPTER ELEVEN

WARNING: R-18

"Sa iyo..."

"Good girl." Ngumisi si Damon sa tainga ko at nagsimulang paulanan ng mumunting mga halik ang leeg ko.

Tanging ungol ang naisagot ko dahil hindi ko maigalaw ang katawan ko na nakatali pa rin. Gumapang ang mga kamay ni Damon patungo sa dibdib ko. He started kneading my breasts from behind while he was sucking my neck. His warmth enveloped me and filled my senses. Sa kabila ng hirap sa posisyon, nararamdaman ko pa rin ang pananabik ng katawan ko sa pagsayaw nito. Umiindayog ang balakang ko, pilit na dinarama ang kakisigan ni Damon.

Ewan ko ba, hindi ko rin maintindihan. Ngunit lalo lang akong nasasabik sa bawat hawak at haplos niya. Bumaba ang isang kamay niya sa aking p********e, at muli niya iyong nilaro. Pinasadahan niya ng kanyang mga daliri ang hiwa ko. Umawang ang labi ko at isang malakas na ungol ang kumawala roon. Ang mga labi niya naman ay abala sa paghalik sa leeg at punong-tainga ko.

Bawat halik niya ay punong-puno ng pagnanasa at mapagparusa. Mariin ang bawat haplos at hawak niya sa katawan ko, at sa wari ko ay para akong mawawala sa katinuan sa kanyang ginagawa. Saglit niya akong binitiwan. Hindi ko alam kung saan siya pumunta, ngunit pagbalik niya ay naramdaman ko na ang kanyang kahabaan na tumutusok sa gawing puwetan ko. "Damon!" Napasigaw ako sa taranta nang bigla niyang tinakpan ng blindfold ang mga mata ko.

Patuloy siya sa paghaplos, at maya't maya ay nararamdaman ko ang mahinang hampas ng latigo sa katawan ko. Impit akong napatili, naghalo ang kakaibang sarap at sakit na nararamdaman ko. Napaungol ako, nang bawat parte na tinamaan ng latigo ay marahas niyang hinahalikan, minamarkahan. "Ooohhhhh, Damon!" Sigaw ko, nang may naramdaman akong malamig na bagay na tumutulo mula sa dibdib ko.

Hindi ko alam kung saan siya dumaan, ngunit naramdaman ko na lang ang presensya ni Damon sa harapan ko. Mabilis niyang sinubo ang isa sa mga naninigas kong u***g, habang ang isa ay abala sa paglalagay ng kung ano'ng malamig sa balat ko. I shivered, but it soon felt warm when I felt him licking every spot where the liquid touches. "Oohhh, God!"

"Do you like it, baby?" his voice was hoarse as he whispered against my ears.

Tumango ako, hindi na makapagsalita sa samo't saring sensasyon na pinapadama niya sa akin. He licked the sticky, cold liquid off my body, and when he reached my core, I gasped. His fingers toyed with my clit in a circular manner, while his tongue was lapping my folds. Umawang ang labi ko, at nanginginig ang buo kong katawan habang patuloy si Damon sa paghimod ng p********e ko. Unti-unti kong naramdaman ang pamumuo ng tensiyon sa kalooban ko.

Nanginig ang buo kong katawan, ngunit bago pa man may sumabog sa kaibutoran ko, mabilis na inalis ni Damon ang kanyang dila. I groaned frustratedly. Narinig ko ang ngisi niya sa tainga ko. "Not yet, baby. This is your punishment for letting that man touch you. I hope you learn your lessons quickly, baby," bulong niya.

I gasped when he roughly entered me from behind. I cannot hold on to the wall for support, because my hands are tied. Dalawang malalakas na ulos lang ay nangatal ang katawan ko nang biglang sumabong ang tensiyon sa kaibutoran ko. I was panting, gasping for air while recovering from my earth shattering release, but Damon continued thrusting deep within me.

I can feel my knees weakening, melting like a jelly, but he held me firm in his hands as he pushed himself deeply and roughly. Sunod-sunod na sumabog ang katas ko. Orgasm after orgasm, but Damon didn't stop until I almost passed out.

My body was full of sweat, mixing with the scent of our juices. The room reeked with s*x, but I couldn't care anymore. Gusto ko na lang humiga sa kama, at matulog sa labis na kapaguran. When he finally untied me, I fell down on my knees, my head almost hitting the wall if Damon wasn't quick enough to catch me. I was so tired, my whole body shaking and I could barely open my eyes.

Pinangko ako ni Damon at binuhat palabas ng kwartong iyon. Naramdaman ko pa nang maingat niya akong nilapag sa pamilyar na kama ng kwarto niya, ngunit masyado na akong pagod para mag-usisa pa. Bago ako tuluyang ginupo ng antok ay nararamdaman ko pa na marahan akong pinupunasan at nililinis ni Damon.

Kinaumagahan, nagising na lang ako na sobrang init ng pakiramdam ko at nanginginig ang buong katawan ko. Kahit naka full blast ang aircon sa kwarto, parang nag-aapoy naman ang katawan ko. Halos mapaiyak ako nang maramdaman ang pananakit ng katawan ko, pati na rin ng mga hita ko. Para akong binugbog ng sampung mga lalaki. Dumagdag pa ang nananakit kong p********e. Pumikit ako ng mariin para pigilan ang sarili kong mapahikbi.

Ngayon gising na ang diwa ko ay gusto kong mapaiyak. What happened last night was something I never expected. Hindi ganoon ang nakasanayan kong paraan ng pag-angkin ni Damon. Last night, he was like a beast who was unleashing his fury on me. At wala akong magawa kundi ang hayaan siya na gamitin ako, ang katawan at kaluluwa ko. Para akong bayarang babae, tingin ko'y napakababa ko dahil wala akong magawa. He was mad, I understand that. Pero mali siya dahil wala naman kaming ginagawa ni Kirby.

I heard footsteps approaching the door, so I pretended to be asleep. Ayaw ko munang makausap si Damon, lalo na at masama ang pakiramdam ko. I feel vulnerable at the moment. I felt the bed shifted when he sat beside me. Bumuntong huminga siya, at naramdaman ko pa nang marahan niyang haplusin ang ulo ko. "s**t!" mura niya.

"Oh, f**k! What did I do?" narinig ko pang bulong niya bago siya tumayo.

"Hello, Zach? Should I bring her to the hospital? She's burning!" Histerikal niyang sigaw.

"Oo na! Oo na, kasalanan ko na! But I was f*****g jealous! Fine! Paiinumin ko siya ng gamot..." Unti-unting humina ang kanyang boses, at narinig kong sumarado ang pintuan.

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko, at napansin kong wala na si Damon sa kwarto.

Pinilit ko ang sarili kong bumangon, at pumunta sa kwarto. Agad akong nahilo, at muntikan pang sumubsob sa sahig. Mabagal at paika-ika akong naglakad papasok ng banyo para umihi. Muli akong humiga sa kama, at hindi ko namalayang nakatulog na ulit ako.

"I'm so sorry, baby. I didn't mean to hurt you..." I stirred from my sleep when I heard Damon's soft voice whispering on my ear.

Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko, at noon ko napansin ang bimpo na nakalagay sa noo ko. Inalalayan ako ni Damon paupo sa kama. Bumaling ang mga mata ko sa bedside table. My mouth watered at the aromatic smell of food from bedside table. Bigla tuloy akong nagutom. Damon was looking at me intently, but I couldn't look at him. Naalala ko na naman ang nangyari kagabi, at gusto ko na lang umiyak ng tuluyan.

"Hey," pukaw ni Damon sa atensyon ko. Bumaling ako sa kanya, at nakita ko ang munting pagsisisi sa kanyang mga mata. Gusto kong magalit dahil pinarusahan niya ako kahit wala naman akong kasalanan, pero hindi ko magawa. Hindi ko kayang magalit sa kanya.

"Pinagluto kita ng sopas. My friend told me it's good for headaches. May gamot din dito para sa... Uh... Body pains. Kumain ka na," mahina niyang saad. Tumango ako at kinuha ko ang tray ng pagkain na dala niya.

Humigop ako ng mainit na sopas, at para akong nakaramdam ng ginhawa. It tasted good, but I didn't have time to praise him for his cooking. I was so hungry that already finished eating before I knew it. Inabutan ako ni Damon ng isang basong tubig. "Salamat," saad ko.

Kinuha ko ang mga gamot na binigay niya at mabilisan iyong ininom. "Gusto kong magpahinga," I said in a dismissive tone. Bigo akong tinitigan ni Damon, ngunit hindi na siya tumutol pa.

"Alright. Magpahinga ka na muna. Gigisingin na lang ulit kita mamaya para kumain at uminom ng gamot. I'm sorry," he said. Hinawakan niya ang baba ko at tinitigan ako sa mga mata. "I'm sorry," ulit niya sa sinabi niya kanina, bago niya ako hinalikan sa noo.

Nag-iwas ako ng tingin. Hindi ko siya kayang tingnan, dahil pakiramdam ko, kapag tumingin ako sa kanya ay mabilis na malulusaw ang pagtatampo ko sa kanya. Nang lumabas siya ay nakaramdam ako ng panghihina. Bakit ba ang rupok ko? Isang halik niya lang, agad na natutunaw ang inis ko.

Nakatulala lang ako sa kisame ng kwarto, iniisip ko kung anong sasabihin ko sa mga kaibigan ko kung bakit ako lumiban. Siguradong magtatanong sila, lalo na kapag nakita nila ang leeg at balikat ko na punong-puno ng marka ni Damon. Hindi pa ako handang isiwalat ang tungkol sa bahaging ito ng buhay ko.

Ilang ulit kong inisip kung bakit nga ba ako humantong sa ganito, ngunit sa tuwing sasagi sa isipin ko si Tatay, kinakain ako ng konsensya ko. Lahat ng pagsisisi na nararamdaman ko ay naglalaho sa tuwing iisipin ko ang rason kung bakit nasa ganitong sitwasyon ako. Si Tatay.

Hindi naman ako sinasaktan ni Damon. He's sweet, and thoughtful. And he always makes me feel things that I nevee thought I would feel. Last night was just a misunderstanding. And I'm pretty sure he regret what he did. Kitang-kita ko iyon sa kanyang mga mata.

Buong maghapon ay hindi ako lumabas sa kwarto. Natulog lang ako, at sa tuwing gumigising ay pinagninilayan ang mga nangyari. Dinalhan ulit ako ni Damon ng pagkain at gamot noong tanghalian. Wala pa rin akong imik sa kanya, habang siya naman ay panay ang titig sa akin. Puno ng pagsisisi ang kanyang mga mata.

Nilinisan niya ulit ang katawan ko, at inalalayan ako na magpalit ng damit. Habang sinusuotan niya ako ng damit ay marahan niyang hinaplos ang likod ko. Napapitlag ako, at rumehistro ang munting sakit sa kabila ng marahan niyang haplos. Narinig ko siyang nagmura nang mahina, bago niya ako niyakap mula sa likod.

Humigpit ang kanyang yakap habang ang kanyang ulo ay binaon niya sa balikat ko. Mabilis ang t***k ng kanyang puso at marahas ang kanyang paghinga. Hindi ko alam kung ano'ng iniisip niya, ngunit sa tuwing sinubukan kong alisin ang kamay niya ay lalo lang niyang hinihigpitan ang yakap niya.

Sa huli ay hinayaan ko na lang siya na yakapin ako. "I'm sorry, baby. I'm really sorry."