Avluya girdiğinden beridir gözler üzerindeydi. Birileri konuşma gereği duyuyor - o birileri amcası ile babasıydı- ama bir türlü cesaret edemiyorlardı. Kimseden yine ses seda çıkmıyordu güya ama, başına üşüşmek için an kollar bir halleri de yok değildi.
Herkes sırasını bekliyordu olay yaratmak için ama, Niran bu defa kimseye fırsat vermedi. Madem yine bir kavganın ortasına düşmüştü, kendisi başlatacaktı. Zaten şuan bir boğayla güreşecek kadar sinirliydi. Bu boğa ha babasıydı, ha amcası. Ya da cins cins bakan yengesi ile sümsük oğlu.
Hiç fark etmezdi.
"Sanıyorsunuz ya şimdi..." diyerek kapıdan yana işaret etti.
"O ali kıran baş kesinin lafını dinleyip nişandı düğündü diye hazırlanacağım, kabulleneceğim..." deyip sustu. Yüzü gülüyordu ama içinde bir volkan patlamış gibiydi.
"Yanılıyors
