TS-CLUB หลังจากออกมาจากร้านเบเกอรี่ของเค้กหวานผมก็รีบมุ่งตรงมาทีเอสคลับตามที่เฮียตีสองส่งข้อความหาทันที พอเดินเข้ามาในห้องทำงานตัวเองที่อยู่ชั้นสาม ก็เห็นร่างหนาเดินไปเดินมาเหมือนคนกระวนกระวาย "ลมเย็นเหรอถึงไม่นั่ง" ผมแซวเฮียแกก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาเดี่ยว "ไอ้ไท มึงฟังกูนะ" พอเห็นหน้าผมเฮียตีสองก็พุ่งเข้าใส่จนเกือบยกเท้าถีบออกเพราะเคยชินกับไอ้เอฟวันที่ระริกระรี้เข้าใส่ผมแบบนี้ประจำ "ถอยไปไกลๆ เลย มีอะไรคุยกันไกลๆ ก็ได้" ผมเปลี่ยนเส้นทางเดินอ้อมมานั่งเก้าอี้ที่โต๊ะทำงานแทนโซฟามุมนั่งเล่น รู้สึกวันนี้เฮียตีสองแม่งไม่ปลอดภัย "เออๆ ทำรังเกียจ" ยังมีหน้ามามองค้อนอีก "เล่าธุระเฮียมา อะไรจะดูร้อนรนปานนั้น" ท้ายประโยคผมทั้งจับผิดทั้งส่ายหัวไปมากับท่าทางญาติผู้พี่อย่างรำคาญ "เรื่องวันนี้ไง" พูดรัวจนลิ้นจะพันกันอยู่แล้วเฮียผม "ถ้าจะรีบขนาดนั้น เฮียไม่เล่าตั้งแต่เมื่อวาน" ผมแซะเล่นๆ เรียกอาการปร