“ตรงนั้นเรียบร้อยแต่ตรงนี้ยังไงเรียบร้อยนะวีญ่า”
“อะไร?”
“ตรงนี้ยังไม่เรียบร้อยไง”
“พูดอะไรญ่าไม่เข้าใจ?”
“ก็พูดเรื่องที่ เมียพี่แอบไปคุยกับลูกน้องพี่ชายแถมยังบอกมันว่าเลิกกับผัวแล้วไง ใครอนุญาต? อุตส่าห์ตามใจเมียปล่อยให้ห่างอกอย่างที่ต้องการแล้วนะวีญ่า แต่ถ้าเราทำแบบนี้...พี่จะไม่ปล่อยอีกเด็ดขาด”
“อะไรนะ?” ฉันมึนงงกับคำพูดของเขาไปหมด ไอ้ที่บอกว่าแอบไปคุยกับลูกน้องพี่ชายแล้วบอกพี่พีเคว่าเลิกกับเขาแล้วอันนั้นไม่งง แต่ที่บอกว่า อุตส่าห์ตามใจเมียปล่อยให้ห่างอกอย่างที่ต้องการ นี่ต่างหากล่ะที่งง!
“บอกไอ้พีเคทำไมว่าเราเลิกกัน” เขาถามต่อโดยที่ไม่สนรีแอคชั่นของฉันที่มีให้กับคำพูดของเขาเลย
“...” ก็ถ้าเขาไม่สนใจอาการของฉัน ฉันก็ไม่จำเป็นต้องสนใจคำถามของเขาเหมือนกันถูกต้องไหมคะฉันก็เลยเลือกที่จะไม่อ้าปากพูดอะไร
“คุยกับมันเหรอ?”
“...” รู้แล้วจะย้ำถามเพื่ออะไร? ก็รู้มาแล้วไม่ใช่เหรอถ้าไม่รู้ก
