"เกดจะกลับบ้านเหรอคะ" เสียงทุ้มถามทำลายความเงียบหลังจากขับรถออกมาได้สักพัก
"ค่ะ ไม่ได้กลับบ้านตั้งหลายอาทิตย์เเล้ว อาทิตย์นี้ว่างเลยว่าจะกลับ" นริศราหันไปมองเสี้ยวหน้าคม ฝืนระบายยิ้มน้อยๆ เมื่อเห็นเขาเหลือบมองมาอยู่ก่อน แล้ววตอบเขาไปตามความจริง
"นครปฐมไปกลับคงไม่นานมั้ง สักสองชั่วโมงได้มั้ย" เภีมภีทรยังถามเรื่อยๆ เหลือบมองเสี้ยวหน้าหวานอย่างประเมินอารมณ์ พอเห็นคนตัวเล็กเงียบ จึงตัดสินใจบอก
"อั้มเขาเป็นเเฟนเก่าพี่เอง"
นริศราหันไปมองหน้าคนตัวโต สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่กับการจราจรบนท้องถนนเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำพูดที่พูดออกมามากนัก
‘ทำเเบบนี้อีกเเล้วนะ พี่ภีม’
ก็มันกี่ครั้งเเล้วล่ะ ที่เขามองเรื่องขัดตาขัดใจของเธอทำเหมือนกำลังพูดคุยเรื่องลมฟ้าอากาศ ธรรมดาอย่างนี้
"ค่ะ ก็สวยดีนี่คะ เหมาะกับพี่ภีม" นริศราพยายามบังคับเสียงตัวเองตอนตอบเขาให้เรียบที่สุด เห็นท่าทางยังเฉยอยู่ได้ของคุณหม
