"คงไม่เต้นหรอก อาจจะวิ่งปรี่เข้าไปฆ่าสุดหล่อคนนั้นเลยก็ได้"
นุชาดาเอ่ยพูดมีหรือที่หล่อไม่รู้จักคนอย่างโถมทรัพย์ผู้ชายที่หวงก้าง เขาคงไม่อยากทิ้งดวงตราหรอกหากมีหล่อน เขายังหวงและอาวรณ์อยู่ ดูจากปฏิกิริยาที่เขาทำใส่หล่อน แล้วยังจะลูกสาวของเขาอีกคน
การที่เขามีลูกด้วยกันสร้างความปวดใจให้แก่หล่อนเหลือเกิน เพราะเขาเอาความรักไปแบ่งปันให้นังเด็กนั่นลูกสาวของเขามากกว่าหล่อนเสียอีก
หล่อนคงกลายเป็นเพียงผู้หญิงหุ่นเชิดหรือเครื่องประดับบนเตียงนอนของโถมทรัพย์ามที่เขาต้องการด้วยอารมณ์พายุสวาทโหมรุนแรงเท่านั้น
"แก ฉันว่าไปเถอะ มองเสียลูกตาเปล่า"
นุชาดาพยายามกระตุ้นเพื่อน
หากกระนั้นสายตาของดวงตราที่เบนมาพอดีเห็นเข้า หล่อนเม้มเรียวปากแน่น นังเมียน้อยของอดีตสามีแวะมาที่นี่ทำไม
หล่อนไม่ถูกชะตากับนุชาดาแม่เลขาตัวดีหวังสูงขนาดตะกายตัวเองขึ้นบนตักบนเตียงกับโถมทรัพย์ลักลอบกันมานานไม่รู้กี่ครั้ง และห
