EP.2 แฉ

1600 Words

EP.2 แฉ เช้าวันใหม่ เช้านี้เด็กสาวตื่นอาบน้ำแต่งตัวไปมหาวิทยาลัยเหมือนทุกวัน โดยมีพ่อและแม่ของเธอแวะไปส่งก่อนที่ทั้งสองจะเลยไปทำงาน “กินข้าวก่อนชา เดี๋ยวปวดท้อง” นิ่มน้อยผู้เป็นแม่บอกกับลูกสาวหลังจากที่เห็นลูกสาวเพียงคนเดียวของตัวเองเดินลงมาจากชั้นบนด้วยชุดนักศึกษากระโปรงสั่นพอดีเข่า “พ่อไปไหน ไม่กินด้วยกันเหรอ” เธอเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่ออยู่ในบ้าน “พ่อให้อาหารเฮงๆอยู่หน้าบ้านนู้น” เฮงๆที่นิ่มน้อยพูดถึงคือหมาพันธุ์บางแก้วที่ณิชาเก็บมาจากข้างทาง ในตอนที่มันเกือบจะโดนรถชนเมื่อ4เดือนที่แล้ว “เมื่อวานอาจารย์ให้ค่าขนมหนูมาหนึ่งพันด้วยนะแม่ ที่ไปช่วยงานมาเมื่อวาน” มือเล็กยื่นแบงก์สีเทาให้กับมารดา “ชาเก็บไว้เถอะ เผื่อต้องใช้ยามฉุกเฉิน ไม่ต้องเอามาให้พ่อกับแม่แล้ว” “เทอมนี้หนูเรียนอีกแค่เทอมเดียวก็จบปี4แล้ว ดีใจจัง” “ตั้งใจเรียนนะลูกจะได้ทำตามความฝันได้” “ไงผู้ประกาศข่าวน้อยของพ่อ คิดว่าจะตื่นสายซะอีก” เสียงของวินัยดังขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาในบ้าน โดยมีเฮงๆสัตว์เลี้ยงเดินตามเข้ามาด้วยหลังจากที่มันกินอาหารอิ่มแล้ว “หนูไม่เคยตื่นสายสักหน่อยนะพ่อ ไงเฮงๆ แกกินข้าวเช้าก่อนฉันอีกนะ” หมาน้อยผู้ซื่อสัตย์เดินเข้าไปซุกที่เท้าของเด็กสาวก่อนจะยกสองขาหน้าเพื่อทักทายเจ้าของของมัน “สวัสดีเจ้าหมาน้อย เมื่อวานฉันได้ค่าขนมมานิดหน่อย วันนี้จะซื้อขนมมาฝากแกนะ” เฮงๆหมาแสนรู้ตอบสนองด้วยการยกสองขาหน้าขึ้นอีกครั้งก่อนจะเข้าไปเลียขาและนั่งลงที่เดิม “มากินข้าวกันได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปทำงานสายกันพอดี” ผู้เป็นแม่ทักท้วงเมื่อเห็นลูกสาวเอาแต่แหย่เล่นกับสัตว์เลี้ยงคู่ใจ เมื่อสามคนพ่อแม่ลูกทานอาหารเช้ากันเสร็จแล้ว วินัยจึงขับรถตรงไปส่งลูกสาวของตัวเองที่มหาวิทยาลัยทันที เพราะเป็นทางผ่านไปที่ทำงานของเขาและภรรยา “สวัสดีค่ะพ่อ สวัสดีค่ะแม่ เย็นเจอกันที่บ้านนะคะ” “ตั้งใจเรียนนะตัวแสบ” วินัยบอกลูกสาวของตน “รับทราบค่ะท่านพ่อ บายค่ะ~” เด็กสาวโบกมือลาผู้เป็นบิดามารดาก่อนจะรีบเดินเข้าไปในรั้วมหาวิทยาลัย โดยไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังถูกสายตาของใครบางคนจ้องมองอยู่ เมื่อร่างบางเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยเธอจึงตรงไปหาเพื่อนสนิททันที ก่อนจะพากันเตรียมตัวเข้าห้องประชุม เพราะวันนี้ผู้บริหารของมหาวิทยาลัยจะเข้ามาอวยพรให้กับนักศึกษาปี4ที่กำลังจะเรียนจบในเทอมนี้ หอประชุม “ชาเคยเห็นผู้บริหารมหาวิทยาลัยเราไหมชา” “หึ ไม่เคย ข้าวเคยเหรอ” “ไม่เคยเหมือนกัน เห็นรุ่นพี่ก่อนหน้านี้พูดกันว่าผู้บริหารที่นี่ยังอายุน้อยอยู่เลยนะ แถมหล่อด้วย~” “จะหล่อสักแค่ไหนกัน” “ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน” “เอาล่ะครับนักศึกษาปี4ทุกท่าน วันนี้ผู้บริหารจะมาอวยพรให้กับพวกเธอที่จะเรียนจบกันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้นะ ตั้งใจฟัง” สิ้นสุดเสียงของอาจารย์ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำเดินก็เดินขึ้นมาบนเวทีทันที ความหล่อของเขาทำให้เหล่านักศึกษาหญิงทุกคนต่างหันซุบซิบกัน “หล่อจริงด้วยชา!” “เห็นแล้วน่า ก็หล่อจริงแหละ” “หล่อเหมือนประธานคนที่เปิดงานเมื่อคืนนี้เลย!” “สวัสดีครับนักศึกษาปี4 ผม ไดมอนด์ คีย์เบอร์ เป็นผู้บริหารของมหาวิทยาลัยแห่งนี้” เด็กสาวนั่งฟังผู้บริหารอย่างตั้งใจ ความมาดนิ่งของเขาทำให้เธอนึกถึงชายหนุ่มคนเมื่อคืนนี้ตามคำพูดของใบข้าว Part มาร์คัส คฤหาสน์มาร์คัส มาเฟียหนุ่มผู้น่าเกรงขามกำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ในห้องทำงาน โดยมีอีวานนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเพื่อรายงานการรับสินค้าเมื่อวานนี้ที่เขาเกือบจัดการไม่ได้ “สรุปให้กูฟัง” เสียงทุ้มบอกมือซ้ายคนสนิทก่อนจะดับบุหรี่ในมือลง “ของเมื่อวานมาครบครับ แต่คนส่งจงใจขโมยของเราไว้ไปขายเอง” “…” “ผมเลยให้การ์ดฆ่าแล้วโยนทิ้งทะเล” “เก็บงานให้เรียบร้อย ให้สมกับที่กูจ่ายเงินเดือนพวกมึง” “ครับ” คลืด! คลืด! ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของมาเฟียหนุ่มที่วางอยู่บนโต๊ะก็ได้สั่นขึ้น สายตาคมคายตวัดมองสายเรียกเข้าก่อนจะเอื้อมมือไปกดรับสายและเปิดโฟน “นายครับ” “…” “เด็กผู้หญิงคนเมื่อวาน เธอเป็นนักศึกษาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยของคุณไดมอนด์ครับเรียนเกี่ยวกับข่าวสาร เมื่อวานน่าจะมาช่วยอาจารย์ทำข่าวงานเปิดตัวส่งสำนักงานข่าวครับ” “ตามต่อไป” เสียงเรียบนิ่งเอ่ยสั่งลูกน้อง “ครับนาย” หากเด็กสาวไม่ได้เกี่ยวข้องกับการทำข่าวสาร มาเฟียหนุ่มก็ไม่คิดจะยุ่มย่ามกับชีวิตของเธอ ทว่าเธอมีส่วนในการทำงานส่งสำนักข่าว เรื่องที่เธอได้ยินเมื่อคืนนี้อาจเป็นภัยต่อเขาในอนาคต นั่นคือสาเหตุที่เจเซอร์ต้องคอยตามดูเด็กสาวนักศึกษาคนนั้นเอาไว้ไม่ให้คาดสายตา “ถ้าเธอเป็นภัยกับเราล่ะครับ” “เป็นมึง มึงจะทำยังไง” “ก็คงจะปิดปากเธอครับ” “นั่นคือคำตอบ ส่วนเรื่องยาที่มึงแยกไปขายเองรอบอบด้วยอย่าให้พลาด” “ไม่พลาดแน่นอนครับ” Part ณิชา หลังจากที่เด็กสาวเรียนเสร็จแล้วเธอจึงนั่งรถกลับบ้านทันที ทว่าแวะห้างสรรพสินค้าก่อนจะเข้าบ้าน เพราะซอยบ้านของเธออยู่ถัดไปหนึ่งซอยจากห้าง เมื่อเด็กสาวได้ของใช้ส่วนตัวของตัวเองครบแล้วเธอจึงเดินกลับบ้านแทนการนั่งรถ เพราะบ้านของเธอก็ไม่ได้อยู่ไกลจากห้างมากนัก ในขณะที่ณิชากำลังเดินผ่านซอยเล็กๆก่อนถึงซอยบ้านของเธอ เธอก็ได้ยินเสียงของใครบางคนคุยกันพร้อมกับชายฉกรรจ์3คนที่ยืนอยู่กับนักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกับเธอ เธอจึงหยุดเพื่อแอบฟัง “ยาล็อกใหม่ มึงต้องเตือนคนใช้ก่อนขายเพราะมันแรงกว่าเดิม อาจจะสติหลุดได้” “ได้ครับพี่ พวกวัยรุ่นนับผับแม่งโคตรชอบกันเลย เหมือนหลุดโลก” “เออ อย่าให้เดือดร้อนมาถึงกูล่ะ!” ประโยคพูดคุยของชายฉกรรจ์ทำให้เด็กยาวต้องยกโทรศัพท์ขึ้นมาแอบถ่ายคลิป และรัวรูปภาพเก็บไว้เพื่อจะเอาไปลงเพจ เพราะเพจไม่เปิดเผยตัวตนของเธอทำไว้เพื่อประจานคนทำผิดในทุกรูปแบบ “ไอ้พวกคนนิสัยแย่! ฉันจะแฉพวกแกให้หมด!” เมื่อณิชาเก็บคลิปและรูปเรียบร้อยแล้วเธอจึงรีบเดินผ่านซอยนั้นไปทันทีก่อนจะเดินเข้าไปในซอยบ้านของตนเอง Part มาร์คัส 21.30 น. คลับ RT คืนนี้มาเฟียหนุ่มมาที่คลับของเพื่อนสนิท เพื่อมานั่งดื่มหลังจากที่ไม่ได้มาหลายวันแล้ว คลับแห่งนี้คือคลับของอาเธอร์ เพื่อนสนิทของมาเฟียหนุ่ม “ไอ้เจเซอร์เตรียมบ้านให้กูยังไอ้คัส” ฮันเตอร์ทวงถามถึงเรื่องบ้านที่เขาโทรขอมาร์คัสไว้เมื่อวาน “เตรียมแล้ว” “มึงจะใช้บ้านในโครงการมันไปทำไม” อาเธอร์เจ้าของคลับเพื่อนสนิทของคามัสเอ่ยถามขึ้น “เก็บของ กูไม่อยากจ่ายเงินตำรวจเยอะขนาดนั้น ขาดทุนกูหมด” “รวยไม่จริง” มาร์คัสสบประมาทเพื่อนของตนทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าฮันเตอร์ก็รวยไม่แพ้เขา เพียงแต่อยากกระแนะกระแหนก็เท่านั้น “กูรวย แต่กูงก ยิ่งกับไอ้พวกตำรวจเวรพวกนั้นอย่าหวัง” ฮันเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่เรียบนิ่ง เพราะมันคือคาแรคเตอร์ของเขา ในขณะเดียวกันมือซ้ายของมาร์คัสก็ได้เดินเข้ามาพร้อมกับเข้ามากระซิบกระซาบรายงายบางอย่างนายของตน “มีคนแอบถ่ายคลิปตอนลูกน้องส่งของครับ” “ใคร” “ยังไม่แน่ใจครับ นี่คลิป” อีวานยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้กับมาร์คัสโดยมีสายตาของฮันเตอร์และอาเธอร์จ้องมองอยู่เงียบๆ คลิปที่มาร์คัสกำลังดูอยู่คือคลิปที่ลูกน้องของอีวานกำลังคุยกับนักศึกษาเรื่องการขายยา ทว่าทุกคนถูกเบลอหน้าเอาไว้รวมไปถึงรูปภาพ และให้แคปชั่นยาวเหยียด “ไปเอาตัวมันมา!” เสียงทุ้มเอ่ยสั่งลูกน้อยด้วยความหงุดหงิด ทำให้อีวานต้องรีบเดินออกไปด้วยความรวดเร็ว “มีอะไร” ฮันเตอร์เอ่ยถามขึ้น “ลูกน้องอีวานถูกถ่ายคลิปตอนส่งของ” “เดือนที่แล้วลูกน้องกูก็โดน ใช่เพจนี้ไหม” ฮันเตอร์เปิดรูปเพจให้กับมาร์คัสดูซึ่งมีนรือเพจเดียวกัน “อืม กูจัดการเอง” “เสร็จแล้วส่งมาให้กู” “…” อาเธอร์นั่งฟังเงียบๆไม่ออกความคิดเห็นใดเพราะเขาไม่ได้ประสบปัญหาอะไรหากเป็นเรื่องของส่วนรวมก็ว่าไปอย่าง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more