“ครับ เหมยเหมยยินดีที่จะหมั้นกับพี่ก่อนหรือไม่ ส่วนเรื่องแต่งงานรออีกหนึ่งปีตามที่เหมยเหมยขอไว้”
เฉินหยางคุนตอบกลับด้วยตนเอง จนมู่อันเหมยตกใจยิ่งกว่าเดิม เมื่อคิดว่าเรื่องหมั้นหมายเธอเพิ่งจะพูดกับเพ่ยหลันไปเมื่อช่วงเช้านี่เอง แล้วทำไมพี่หยางคุนถึง…
สุดท้ายไม่ว่าอย่างไร มู่อันเหมยทำตามใจตนเอง เอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม
“ตกลงค่ะ เราหมั้นกันไว้ก่อน ครบหนึ่งปีค่อยแต่งงานกันนะคะ”
“ขอบคุณครับ เหมยเหมย”
เฉินหยางคุนดีใจมากและรู้สึกหวานล้ำในอกเมื่อหญิงสาวที่อยู่ในดวงใจทั้งสองชาติตอบรับการหมั้นหมายครั้งนี้
“เดี๋ยวก่อนนะ อย่าบอกนะว่าทั้งจักรเย็บผ้า ทั้งจักรยาน ของพวกนี้ล้วนเป็นของหมั้นที่บ้านเฉินมอบให้บ้านรองมู่”
ชาวบ้านคนหนึ่งเอ่ยถามเพราะอยากรู้อยากเห็น แต่มีชาวบ้านหลายคนอิจฉาในวาสนาของมู่อันเหมยไม่น้อย
แต่บางคนกลับเห็นว่ามันผิดปกติ ต่อให้บ้านเฉินจะมีเงินมากมาย แต่เรื่องจักรยานและจักรเย็บผ้าล้วนแต่เ
