วันเวลาเดินล่วงเลยมาสามวัน เกิ่งหัวอิ่งยังคงพักอาศัยกับว่านปี่หมิง แต่เพราะการเอาตัวรอดโดยการบอกว่ามีประจำเดือนเลยทำให้ว่านปี่หมิงไม่แตะต้องตัวเธอ
วันนี้เป็นวันหยุดของโรงงาน แต่ว่านปี่หมิงกล่าวว่าเขาจะต้องไปทำงานล่วงเวลาในแผนกและนี่ก็คือเรื่องจริง
หลังจากที่ได้จดหมายเตือนจากโรงงาน เขาและเสี่ยวฟางไม่เคยพบเจอเป็นการส่วนตัวอีก เกิ่งหัวอิ่งจึงพาลูกน้อยมาเดินเล่นในห้างสรรพสินค้า
สองแม่ลูกเดินเล่นและซื้อของด้วยความสุข เรื่องเงินและคูปองไม่ใช่ปัญหาของเกิ่งหัวอิ่งเลย
มู่อันเหมยและสหายทั้งสองคนเมื่อถึงวันหยุดจึงมาเดินเที่ยวห้างสรรพสินค้าเช่นกัน และนี่ทำให้ทั้งสองฝ่ายเจอกันโดยบังเอิญ โดยเกิ่งหัวอิ่งเอ่ยทักทายมู่อันเหมยก่อน เพราะเธอจำได้ว่าเคยเจอกันที่โรงงานนั่นเอง
“เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณจำฉันได้ไหม เมื่อหลายวันก่อนเราเจอกันที่โรงงานยาสูบ”
“อ๋อ คุณนั่นเอง จำได้แล้ว ฉันชื่ออันเหมย ส่วนนี่สหายทั้งสองข
