Büyük bir öfke seline kapıldım. Asaf'ın egoyla kıvrılan dudaklarına bakarken benim egom yavaş yavaş kırıldı. En başından beri bunu dile getirmemek için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışmıştım. Bilmemelerinin çok daha iyi olacağına karar kılmıştım. Aslında çoğu şeyi artık göz ardı etsem bile bunu bir kayıp olarak görmeden edemiyordum. Poyraz'a olan güvenim karmaşık bir hal almıştı ve onu gözden çıkarmış durumdaydım. Buna rağmen elime bıraktığı sırrı güvende tutma arzum benimleydi. Nedendi bilmiyordum, işe yarayacak mıydı onu da bilmiyordum ama sanki bu sırrı, o flaşı sonuna dek güvende tutarsam kötü şeylerin önüne geçebilecektim.
"Aslında..." diyerek ellerini yatağa yasladı ve arkaya doğru gerildi Asaf, o güldükçe yüzüne tüküresim geliyordu. Ona karşı beslediğim nefreti şu zamana de
