“เพิร์ลลี่...ผมจะให้คุณ...ปลดปล่อยมัน”
“เอ้อ...ฉันไม่...”
มุกมารินมีท่าทีไม่แน่ใจแต่แล้วชายหนุ่มกลับเป็นฝ่ายขยับความแข็งแกร่งที่ดันตัวอยู่ใต้ซิปหนาให้มันสัมผัสกับฝ่ามือบาง หญิงสาวถึงกับขนลุก คิลเลียนตั้งใจจะปลุกเร้าและบอกอย่างชัดแจ้งว่าเขาปรารถนาออกมาอยู่ในอุ้งมือของเธอมากแค่ไหน
“ฉันจะเปิดซิปให้คุณ”
“แล้วหลังจากนั้นล่ะ?”
“คุณอยากให้ฉันทำแค่นี้ไม่ใช่หรือคะ?” เธอถามตอบหน้าแดงซ่าน
“อย่าแกล้งทำเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลย เพิร์ลลี่...แต่ก่อนอื่นคุณต้องช่วยผม”
คิลเลียนซึ่งขยับตัวในท่านอนตะแคงข้างหญิงสาวมองมาด้วยแววตาฉ่ำเยิ้ม มุกมารินยังเก้ ๆ กัง ๆ แต่เธอก็ตัดสินใจทำตามคำบัญชาแกมขอร้องนั้นโดยไม่อิดออด
เธอถอนหายใจเบา ๆ เมื่อดึงซิปกางเกงลงมาจนสุด ปราการด่านสุดท้ายที่กั้นกลางระหว่างเดนิมและร่างกายของเขาคือชั้นในซึ่งเธอยังไม่กล้าล่วงล้ำไปมากกว่านั้น
“เพิร์ลลี่...มีอีกอย่าง...คุณยังไม่ได้แกะกระดุม
