บทที่ 6
“เห็นไหมล่ะคะว่ามันพูดน้อย แต่มันต้องการซื้อชั่วโมงของคุณคาเวลล์จริงๆ นะคะ ยังไงคืนนี้ก็ไปปรนนิบัติเพื่อนของตุ๊ดตู่ก็แล้วกันนะคะ”
หล่อนยืนนิ่ง เมื่อคาเวลล์เดินมาหยุดตรงหน้าของหล่อนและจ้องลึกเข้ามาในดวงตาคู่งาม สายตาของเขาคมกริบและซ่อนความร้ายกาจเอาไว้
“คุณต้องการแบบนี้จริงๆ หรือครับ คุณหญ้าหวาน”
“เอ่อ...”
“ก็ตอบๆ ไปสิ นังหวาน ฉันพูดแทนแกจนปากเปียกปากแฉะหมดแล้วน่ะเนี่ย”
หล่อนสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ เพื่อรวบรวมความกล้าให้กับตัวเอง
“ค่ะ ฉันต้องการ...” หล่อนมองเขา หัวใจของหล่อนเต้นแรง ยามพูดออกไป
“ต้องการให้คุณอยู่กับฉันในคืนนี้”
“กรี๊ดดดด ให้มันได้ยังนี้สิ นังหวาน”
ตุ๊ดตู่เป็นเพียงคนเดียวที่กระโดดโลดเต้นด้วยความถูกอกถูกใจ แต่อีกสองคนกำลังยืนจ้องมองกันด้วยสายตาที่ซ่อนความรู้สึก
“ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น ผมก็ตกลงครับ”
“เอ่อ...”
หล่อนแก้มแดง รู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งตัวอย่างแปลกประหลาด
“ค่า... ตัวของคุณเท่า... ไหร่เหรอคะ”
เขายิ้มหยันน้อยๆ ที่มุมปาก
“ก็เอาแค่ที่คุณมีจ่ายก็พอ เท่าไหร่ก็ได้”
“สาม... สามหมื่นพอไหมคะ”
“ผมไม่มายด์กับเงินหรอกครับ ผมสนใจแค่ว่าลูกค้าของตัวเองมีความสุขแค่ไหนเท่านั้น”
ทำไมหล่อนถึงได้รู้สึกว่าน้ำเสียงของเขาเลือดเย็นจนน่ากลัวนะ
“ขอบ... คุณค่ะ...”
“คุณต้องการที่ไหน”
เขาถามด้วยคำถามง่ายๆ และหล่อนก็ควรจะตอบออกไปไม่ยาก แต่ทำไมพูดไม่ออกเลยนะ ต้องหันไปมองตุ๊ดตู่อย่างขอความช่วยเหลือ
“ฉันไม่รู้...”
“ก็โรงแรมไงนังหวาน”
“แต่ฉันว่าที่ห้องฉันดีกว่า” หล่อนโต้แย้งเพื่อนเสียงสั่น
“อีบ้า ห้องแกเล็กยังกับรูหนู คุณคาเวลล์คงอึดอัดตายแน่ๆ”
“ไปที่พักผมก็ได้ครับ น่าจะสะดวกกว่าโรงแรม และก็ห้องของคุณ”
ชายหนุ่มนำเสนอสิ่งที่หน้าสนใจออกมา และมันก็ทำให้ตุ๊ดตู่ตอบรับออกมาอย่างพึงพอใจ ตรงกันข้ามกับหล่อนที่รู้สึกอึดอัดและประหม่าเหลือเกิน
“เป็นความคิดที่ดีเลยค่ะ”
“งั้นไปกันเถอะครับ รถผมจอดอยู่นู้น”
“เอ่อ ค่ะ”
หล่อนตอบรับเสียงสั่นเทา ขณะมองเขาที่โปรยยิ้มมาให้เดินผ่านหน้าตรงไปยังรถคันงาม หญ้าหวานหันมาจ้องหน้าตุ๊ดตู่
“แก... ฉันไม่อยากไป ฉันกลัว...”
“อีบ้า นี่มันบุญของแกชัดๆ ได้ฟัดกับหนุ่มหล่อปานเทพบุตรเนี่ย รีบไปเลย ก่อนที่คุณคาเวลล์จะเปลี่ยนใจไม่รับงานนี้”
“แต่ฉัน...”
“นี่แกจะมาลังเลอะไรยะนังหญ้าหวาน ไปขึ้นสวรรค์นู้น จะได้ลืมเรื่องอกหักสักที”
“แต่ฉัน... เสียดายซิงของตัวเองนี่”
“จะไปเสียดายทำไม สมัยนี้ไม่มีใครมาสนใจแล้ว แกรีบไปเลย นั่นคุณคาเวลล์สตาร์ทรถรอแล้ว ไปสิ ไปได้แล้ว”
ตุ๊ดตู่ผลักให้หล่อนออกเดิน จนกระทั่งหล่อนไม่มีทางเลือก จำต้องก้าวเท้าเดินตรงไปที่รถของคาเวลล์ และขึ้นไปนั่งเคียงข้างเขา
“คุณอกหักมาหรือครับ”
“เอ่อ...”
“แล้วคิดว่าการแก้ปัญหาอย่างนี้มันจะช่วยให้อะไรดีขึ้นหรือครับ”
เขายังคงยิงคำถามอย่างต่อเนื่อง ในระหว่างที่หล่อนกับเขาอยู่ในรถคันเดียวกัน
หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรง กำมือของตัวเองแน่นอย่างทรมาน
“ฉัน... ตัดสินใจแล้วค่ะ”
“ตัดสินใจว่า?”
“จะใช้ชีวิตให้เต็มที่ จะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ตอนนี้ฉันขอแค่ทำอะไรก็ได้ ให้ตัวเองมีความสุขก็พอ แค่นั้นก็พอแล้วสำหรับฉัน”
“คุณยังเปลี่ยนใจทันนะ หญ้าหวาน”
หล่อนหันมองเสี้ยวหน้าหล่อจัดของเขา ก่อนจะส่ายหน้ายืนยันคำตอบเดิม
“ฉันไม่เปลี่ยนใจหรอกค่ะ ฉันจะนอนกับคุณคืนนี้ จะนอนกับผู้ชายที่ฉันเป็นคนเลือก”
ไหล่กว้างของคาเวลล์ไหวน้อยๆ ก่อนที่เขาจะเร่งความเร็วของรถเพิ่มขึ้น
“ถ้าคุณต้องการอย่างนั้น ผมก็ไม่มีปัญหา”
“ขอบ... คุณค่ะ”
ท่องไว้... หล่อนโตแล้ว ยี่สิบห้าแล้ว ดังนั้นการมีเซ็กซ์มันไม่ใช่เรื่องที่ผิด นอนกับผู้ชายสักคนที่ถูกใจ มันจะทำให้หล่อนลืมความเจ็บปวดจากการอกหักได้ ใช่ หล่อนจะรู้สึกดีขึ้น
หญ้าหวานบอกกับตัวเองแบบนั้น แต่ในใจก็ยังคงหวาดหวั่นไม่น้อยเลยทีเดียว
“คุณต้องการให้ผมทำอะไรกับคุณบ้าง”
“เอ่อ...”
พอเจอคำถามนี้เขาไป หล่อนก็ถึงกับสะดุ้ง และหันมองเสี้ยวหน้าหล่อเข้มของเขา
“ก็... เหมือนที่คุณทำให้กับผู้หญิงคนอื่นๆ นั่นแหละค่ะ”
“ความเสียว”
เขาพึมพำออกมาเสียงหยัน
หล่อนหน้าร้อนผ่าว เม้มปากเป็นเส้นตรง
“ค่ะ ฉันอยากได้แบบนั้นแหละ”
“ตกลงครับ คืนนี้ผมจะทำให้คุณเสียวจนลืมโลกทั้งใบไปเลย”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะหยันแปลกๆ แต่หล่อนไม่ใส่ใจอะไร เพราะคิดว่าตัวเองฟังผิดไป
ขอให้การได้สนุกสุดเหวี่ยงกับผู้ชายสุดหล่อในค่ำคืนนี้ผ่านไปด้วยดี และก็ขอให้หล่อนลืมความเจ็บปวดที่กำลังเต้นอยู่ในหัวใจลงได้เสียทีเถอะ