แล้วก็จริงแบบที่ทะเลบอก ในเมื่อพี่ทิวเจ็บขนาดนี้ ใครจะมีกะจิตกะใจนอนหลับลง พอพลิกตัวหันหน้ามาดูคนเจ็บสิ นอนขดตัวสั่น รวมไปถึงอุณหภูมิที่ตัวร้อนจัด สีหน้าไม่สู้ดีนัก ฉันรวมผ้าห่มทั้งหมดมาห่มให้ ไม่ลืมที่จะคอยเช็ดตัวเป็นระยะ
"นอนเถอะโลมา"
คนดื้อก็ผลักมือออก แม้จะพูดได้เปลือกตายังลืมไม่ขึ้น
"อย่าดื้อสิ ด.ช.ทิวทัศน์"
ชอบชื่อนี้ชะมัดเลย คนฟังถึงกลับหลับตาไม่มีแรงไม่สู้ต่อ ฉันคอยปลุกมากินยาตามเวลาที่หมอเขียนสั่งมา พี่ทิวเป็นหนักขนาดนี้ใครจะง่วงได้
"โลมาพี่หนาว.."
เสียงเข้มๆสั่นขบฟัน ฉันห่มผ้าให้หลายผื่นแล้วนะ พี่ทิวก็ยังไม่หยุดสั่น ตัวยังคงร้อนต่อเนื่อง
"โลมาพาไปหาหมอไหม"
"ไม่...."
"ถ้าเกิดเป็นอะไรมากขึ้นละ โลมาจะทำไรไม่ถูกเอานะ"
จิตใจเริ่มไม่ดีละเอาตรงๆ นี่ดึกมากเกิดพี่ทิวเป็นอะไรมาจะแย่เอา พอคิดได้กำลังจะลุกไปเอาโทรศัพท์อย่างน้อยโทรไปบอกเพื่อนเค้าซักหน่อย
ตุ๊บ!!
"อุ๊ย!!พี่ทิวเดี๋ยว
