5. ก้างขวางคอ
2063 Words
ทิว Talk
"อะไรนะไอปืนลวนลามโลมากับน้องหรอ"
ไอกล้าพูดขึ้น
ตุ๊บ!
ผมที่ได้ยินทุบโต๊ะออกไปอย่างแรง มิน่าละไอเคลียร์ถึงโทรมาหาเมื่อคืนตอนผมสั่งงานลูกน้องอยู่ มันเลยบอกไม่รบกวนดีกว่า
"ทีหลังไม่ว่าเรื่องอะไรก็บอกกูมาให้หมด"
หัวร้อนจนแทบจะระเบิดต้องลงไปหาไอปืนกับพวกมัน
ตุ๊บตั๊บ!!
ผมต่อยอย่างเต็มแรงเข้าใบหน้าไอปืนจนมันมีเลือดออก
"ไอเหี้ยทิวมาต่อยกูทำไมวะ"
"มึงไปลวมลามผู้หญิงขณะที่มึงสวมเสื้อวิศวะอยู่ พวกมึงมันเลว!!"
"แล้วถ้ากูไม่สวมเสื้อวิศวะ กูทำอะไรได้มากกว่านั้นหรอ"
ทันทีที่มันพูดจบพวกผมและคนในคณะต่างรุมกระทืบมันกับเพื่อน เรื่องเกียรติคณะพวกเราถือมาก จนมันนอนจมกองเลือด
"อย่าแม้แต่จะคิดเหยียดหยามผู้หญิงคนไหนอีก"
ตุ๊บ!
ไอเคลียร์เตะมันซ้ำอีกครั้ง ก่อนที่คนในขณะจะมองมันอย่างเวทนา
"ไอทิวกับมึงไอเคลียร์แลดูของขึ้นผิดปกตินะ"
กล้าพูดขึ้นจนผมกับไอเคลียร์มองหน้ากัน
"ทำไมวะ มันทำผิดกฎคณะเราขั้นรุนแรงนะเว้ย"
มันยังมีหน้าไปมองไอเคลียร์ต่อ จนผมก็อดสงสัยอยู่
"คือว่ากู..อยู่ในเหตุการณ์ไงเลยรู้เยอะ ต้องโมโหมากกว่า"
"หรอกูอยากจะเห็นน้องของโลมาซะแล้วสิ ปกติเพื่อนกูมีสติมากกว่าใช้อารมณ์ซะอีก"
ไอกล้าพูดจนผมต้องเปลี่ยนเรื่อง
"หมดอารมณ์เรียนช่วงเช้าแล้ววันนี้กูไปนอนก่อน"
"เออกูด้วย"
"งั้นกูจะเรียนเผื่อพวกมึงแล้วกัน"
กล้าเหมือนเดิมที่รับบทนี้
@ด้านมูมู่
เรารู้ว่ายัยโลมาต้องซ้อมวันนี้วันแรก ฉันกับกิ่งดาวเลยขอตามมาเป็นกำลังใจ แต่ไหง
"ว้าวกล้ามขาวๆเลยกิ่ง"
ดูโลมาสิคนแรกเลย เจอนักบาสที่แข่งกันอยู่
"หล่อวัวตายควายล้มของจริงเลยมึง"
กิ่งดาวเสริม
"กรี๊ดสิรออะไร"
รอบนี้ฉันเอง ดูเพลินมาก พอเหลือไปเห็นคณะวิศวะแข่งกับบริหารนี่หน่า ดูโอ้สุดๆ
"โลมาไปซ้อมเลย พวกฉันจะนั่งตรงนี้"
"ไม่อยากไปเลย..ตอนนี้ในหัวฉันมีแต่ความขาวไปหมดแล้ว"
ดูซิ ดูโลมาทำท่าเธอเป็นเพื่อนที่น่ารักมากๆเลย
ติ่ง ติ่ง(เสียงข้อความดังขึ้น)
Thiw:ฉันว่างตอน11โมง
Loma:จะรีบวิ่งไปที่รถให้ไวเลยนะคะ
Thiw:ok
ฉันซ้อมยังไม่เสร็จเลยก็ต้องรีบวิ่งมาคณะวิศวะ โดยที่พี่ซ้อมเชียร์เข้าใจว่าฉันไปทำรายงานต่อ
ผับ
"สวัสดีค่ะพี่ณัชชา"
ตอนนี้ผับยังไม่เปิดเพราะพึ่งเที่ยงเอง
"พี่ทำเอกสารไว้แล้วยังไงซะถ้าสงสัยตรงไหนถามพี่เลยนะ"
โลมาที่ชอบเรียนรู้พยักตอบ ก่อนจะนำขึ้นไปทำบนห้องพี่ทิว เพราะตอนนี้ข้างล่างยังไล่ทำความสะอาดอยู่
"เก่งนะเดียวนี้ลงไปคนเดียวได้"
"ก็โลมามาบ่อยแล้ว แทบจะรู้จักทุกคนอยู่แล้วนี่ค่ะ"
ฉันนั่งลงตรงโซฟา ทิ้งให้เค้าทำงานตรงโต๊ะคนเดียว
"อ่านเยอะไปก็เท่านั้น หัดพักผ่อนบ้างสมองจะโล่งมากกว่าอ่านซ้ำๆอีก"
ยังไงก็ไม่เชื่อหรอก อยากรู้ก็ต้องอ่านสิ จนเลยเวลาไปหลายชั่วโมง
ติ่ง ติ่ง(ข้อความ)
Thale:ตัวเมื่อคืนเค้าลืมหนังสือไว้ในรถพี่คนนั้นอะ
Loma:พี่เคลียร์นะหรอ
Thale:อ่อใช่ๆคนนั้นแหละ
Loma:งั้นเดียวเค้าส่งไลน์ไปให้นะ
Thale:โอเค
"พี่ทิวมีเบอร์พี่เคลียร์ไหม"
ฉันเหงยหน้าเอ่ยถามเค้า
"อยู่กับฉันจะถามถึงมันทำไม"
แต่เค้ายังไม่เหงยหน้าออกจากคอมเลย
"ก็ทะเลลืมหนังสือไว้ในรถเมื่อคืน เลยจะถามให้น้องโอเคไหม"
"บอกแต่แรกก็จบ"
เค้าต่างหากที่จัดการโทรคุยเองเสร็จ แถมยังส่งไลน์มาให้ฉันอีก
"เอาไลน์ไปเผื่อติดต่อฉันไม่ได้"
"ติดต่อไม่ได้ก็ไม่คุยแล้ว"
งงกับอาการพี่ทิววันนี้เนอะ เลยก้มหน้าอ่านเอกสารต่อจนเคลิ้มหลับไป
ทิว Talk
ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อวานที่ไอเคลียร์เล่ามา ผมกลับเป็นห่วงโลมามากกว่าเพราะไอปืนเกเรขนาดไหน จนอดไม่ได้ที่ต้องพามานั่งทำงานด้วย จนตอนนี้ยัยตัวแสบของผมก็หลับไปแล้ว ถ้าจะจริงจังต่อความรู้สึกตัวเองตอนนี้มีหวังคงโดนปฎิเสธแน่ เล่นแกล้งเธอไปไม่น้อย
"ขนาดหลับยังกอดเอกสารอยู่อีกนะ"
เห็นหลับแบบนี้คอจะหักเอา เลยต้องจับโลมานอนตักผมบนโซฟาดีๆ เสื้อสูททำงานที่ผาดอยู่มาห่มให้เธอ ใบหน้าเนียนเวลาหลับนี่น่ารักชะมัด ดีนะที่ไอเคลียร์มองผมออก ไม่จีบเธอก่อน
จุ๊บ@ลงที่แก้มเนียนอย่างเบา
กลิ่นแก้มเธอหอมมาก ....จนเวลาผ่านไปเกือบ2ชม.
"หืม.."
โลมาลืมตาตื่นรีบลุกขึ้น
"อ้าวตื่นแล้วหรอ"
ผมก็เผลอหลับไปเช่นกัน ตอบอย่างงัวเงียแต่หน้าเธอเขินแดงมาก
"เธอละเมอมานอนตักฉันน่ะ เมื่อยจะแย่แล้ว"
กลายเป็นผมซะเองที่เขิน ต้องแกล้งเหยียดขาแล้วลุกขึ้น
"ไปล้างหน้าเถอะ ฉันให้คนเตรียมชุดสำหรับใส่ที่นี่ละอยู่ในตู้"
"งั้นวันนี้โลมาจะได้ไปช่วยพี่ณัชชาอีกใช่ไหมคะ"
ผมพยักตอบดูออกแหละว่าดีใจ
"ตุลทำไมบอสดูป้วนเปี้ยนแถวบาร์จังเลย ปกติชั้นนี้แค่ผ่านๆนี่"
ณัชชากระซิบบอกตุล
"เพราะใครละที่มาช่วยในห้องน่ะ"
"อ้อ..อย่างนี้นี่เอง"
"มีหวังเราจะได้นายหญิงเพิ่มเนอะ"
"ในที่สุดบอสเราก็ขี้หวงคนเป็น"
ทั้งสองต่างแยกย้ายไปทำงานต่อทันทีที่ทิวมองมา
หอพัก
"ขอบใจนะคะที่หาคนติวให้อีกแล้วยังมาส่งอีก"
วันไหนที่เค้าพาไปผับ ก็มาส่งตลอดไม่ว่าจะดึกขนาดไหน
"วันหยุดพรุ่งนี้ หัดเอาที่ทำมาอ่านทบทวนด้วย"
"อ้อ...พรุ่งนี้โลมามีนัดซ้อมเดินที่คณะเกือบลืมแหนะ "
"พอดีฉันก็มีซ้อมกีฬาคณะ งั้นพรุ่งนี้ถ้าว่างตอนเย็นจะรับไปติวแล้วกัน"
"สัญญาของเราใกล้จะคบเดือนแล้ว พี่ทิวจะติวให้ต่อไหม"
"ติวต่อสิดูจากสมองเธอแล้ว น่าจะอีกนาน"
"งั้นวันนี้โลมาจะคิดแง่ดีเนอะ"
พอลงจากรถฉันก็ไม่ลืมที่จะบ๊ายบ่ายลา เพราะมันเหนื่อยล้าแล้ว
วันเสาร์
"น้องโลมาเดินสวยมาก"
" เชิดอีกหน่อย"
"ถือสูงๆไว้"
วันหยุดเรียนแต่สนามกีฬาไม่เงียบเลยจ้า คณะอื่นก็มาซ้อมด้วย เบ่งกันสุดฤทธิ์นี่แค่ซ้อมเองนะเนี้ย
จนสายตาฉันไปสะดุด กับผู้หญิงหน้าตาสวยมากไร้ที่ติเลย
"นั่นใครหรอพี่ปูน"
พี่ปูนคือหัวหน้าขบวนพาเรดคณะ
"นั่นมะตูมดาวคณะบริหารเชียวนะ แถมยังเก่งเชียร์หลีดเดอร์อีก"
"สวยมากเลยนะคะ"
"โลมาของพี่ออกจะน่ารักไม่แพ้เลยนะ"
เอ้าวะ..พอมีคนชมหน่อยรู้สึกดีดเลย ไม่ค่อยหลงตัวเองหรอก จนซ้อมไปเกือบเที่ยง ฉันก็เห็นพี่ทิวใส่เสื้อบาสสีขาว เพิ่มออร่าไปอีก แล้วยังมีสาวคนนั้นที่ชื่อว่ามะตูมวิ่งไปกอดแขนไว้ โลมาเองนั่งลงบนแสตนเชียร์
"สวัสดีน้องโลมา"
ลืมมองไปเลยว่านั่งข้างผู้ชาย จนเค้าเอ่ยเรียกชื่อฉัน
"รู้จักชื่อโลมาได้ไงคะ"
"ดังขนาดนี้ พี่ชื่อไม้นะอยู่บริหาร"
"อ๋อค่ะ"
"โดนเพื่อนชวนมาน่ะ น้องโลมาเหนื่อยไหมเห็นเดินตั้งนาน"
ไปๆมาๆพี่ไม้นี่ชวนคุยสนุกอยู่นะ
"ลืมนัดของฉันแล้วหรอ"
เสียงที่ขัดความสุขก็มา
"ไม่ลืมค่ะ งั้นโลมาไปก่อนนะคะพี่ไม้"
ฉันโบกมือลาพี่ไม้ก่อนจะเดินตามเค้าไป
"กับผู้ชายคนอื่นดูสนิทกันเชียว"
"ก็ไม่แปลกนี่คะ โลมาจะทำอะไรก็ได้"
พี่ทิวที่เดินอยู่ก็หยุดชะงักหันมามองหน้าฉ้น
"แต่เธอเป็นผู้หญิงควรจะรักตัวสงวนตัว"
"แล้วทีผู้ชายละคะไม่เห็นทำเหมือนกันบ้างเลย"
รถวิ่งออกไปโดยที่ทั้งคู่ไม่ได้พูดกันเลย มันน่าอึดอัดชะมัด
ห้างสรรพสินค้า
"อยากได้คนเข็นรถหรืิอไง"
จนรถแล่นมาจอดที่ห้างใหญ่ เป็นฉันที่ทนไม่ได้ต้องเอ่ยก่อน
"ใช่แต่ชิ้นใหญ่หน่อยนะเข็นให้ไหวแล้วกัน"
จนตอนนี้ชิ้นใหญ่ที่พี่ทิวก็คือเฟอร์นิเจอร์ทั้งนั้นเลย
"จะไปไว้ที่ผับหรือไง พี่ทิวซื้อเยอะขนาดนี้"
"กลัวจะได้เข็นหรือไง"
คนที่สมควรโกรธคือโลมาปะ
"วันนี้สงสัยโลมาจะกินคนแทนได้แล้วล่ะ"
"ลองดูไหมฉันก็อยากรู้"
"เฮ้อ..."
"ช่วยเลือกหน่อยสิโทนสีห้องรับแขกแบบไหนดี"
พร้อมกับยื่นแบบแต่งห้องมา
"สีนู้ดดีไหมดูสบายๆโลมาว่า"
"นอกจากไม่มีสมอง ยังไม่มีสไตล์อีก"
"อ้าวพี่ทิว!!!"
จนต้องเดินลากรถเข็นหนีออกมาจากตรงนั้น เจอโซนห้องครัว ที่เห็นแล้วนึกถึงแม่ขึ้นมาเลย
"อย่าบอกนะว่าคนอย่างเธอเป็นแม่ศรีเรือน"
ไม่นึกว่าตามมาเร็วขนาดนี้
"เสร็จหรือยังคะจะกลับไปอ่านหนังสือต่อ"
"ไหนลองเลือกมาหน่อยสิว่าชอบแบบไหน"
"ในผับก็ต้องเลือกโซนห้องครัวด้วยหรอ"
"ลองเลือกๆมาสิเผื่อจะถูกใจ"
"แล้วแต่พี่ทิวเถอะเดียวไม่มีสไตล์ขึ้นมาอีก"
"รอบนี้ฉันเชื่อเธอละโลมา"
ดวงโตเลิกตาขึ้นมองหน้าใบหล่อเลยแหละ ก่อนจะยิ้มให้ฉันทีนึง
"งั้นแบบนี้นะคะดูสบายแล้วสะอาดอีก"
"ไม่ผิดหวังที่เชื่อใจรอบนี้"
คำพูดนี้แหละทำให้โลมาตัวน้อยอย่างฉันยิ้มออก
ทิว Talk
เรื่องจริงที่มาซื้อเฟอร์นิเจอร์วันนี้เพราะผมซื้อคอนโดใหม่ที่อยู่ใกล้กับผับมากกว่าจะได้ไม่เหนื่อยหากเลิกจากงาน แล้วดูยัยตัวแสบสิแทนที่ผมจะต้องงอลมากกว่าด้วยที่นั่งคุยกับผู้ชายสนุกสนานทั้งที่พึ่งรู้จัก
"ไม่คิดเลยนะคะว่าจะเจอทิวที่นี่"
พอผมกับโลมาไปที่ลานจอดรถ ก็เจอมะตูมมาทักพอดี
"พอดีทิวมาเลือกของน่ะ"
จนเธอจ้องมาที่โลมา
"นี่โลมาผู้ช่วยเรา"
ยัยตัวแสบนี่ก็ยกมือไหว้ขึ้น
"อ้อน้องที่ถือป้ายบัญชีนี่น่ารักไม่เบาเลย"
"ขอบคุณค่ะ"
"งั้นเดียวมะตูมแวะไปหาที่ผับนะคิดถึงทิวมากเลย"
"อื้ม"
ผมกับมะตูมเคยคบกันอยู่ช่วงนึงจนจับได้ว่าเธอเจ้าชู้มาก ถึงจะเลิกแล้วสำหรับผมก็ยังเป็นเพื่อนได้ ส่วนมะตูมก็ยังทำตัวคุ้นเคยไม่ยอมเปลี่ยน
จุ๊บ ! เธอเดินมาจุ๊บที่แก้มผมแถมเอ่ยว่า
"พอดีพี่กับพี่ทิวสนิทกันน่ะ"
แล้วเดินไป ดูโลมาของตัวนี้สินิ่งไปเลย ทันทีที่ฉันเห็นพี่มะตูมหอมแก้มพี่ทิว ก็รู้แล้วล่ะว่าเค้าคงมีความสัมพันธ์กันไม่น้อย ถึงได้ไม่อายใครเลย
เป็นฉันที่ตัดบทขึ้นไปนั่งรถจนขับออกไป
"จะแวะไปไหนต่อไหมโลมา"
พี่ทิวหันมาถามฉัน
"วันนี้เหนื่อยมากแล้วค่ะ ต้องกลับไปทำรายงานต่อ"
"งั้นพี่ว่าวันนี้งดเข้าผับแล้วกัน"
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ายังไงวันนี้ไม่เข้าผับแน่นอน ไม่อยากเป็นก้างขวางคอใครด้วย
---------
น้องงอลแล้วนะนายทิว ชาวไรท์ไปช่วยกันง้อเร็ว
- Writer
