“พี่หนึ่ง นั่นพินนี่กับเบน”
เมื่อมาถึงที่ผับ คนตัวเล็กก็กวาดตามองไปทั่วตามปกติวิสัย พลันเห็นร่างสองคนที่คุ้นตานั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ก็สะกิดบอกคนข้างๆ ที่ไม่ได้สนใจรอบตัว
“จะไปอยู่กับสองคนนั้นไหมล่ะ พี่ขึ้นไปทำงานไม่นาน เดี๋ยวลงมารวมตัว”
“ได้ค่ะ”
ชยกรพยักหน้ารับ เขาโอบเอวเล็กเดินไปส่งเธอที่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนที่จะพูดคุยกับเบนและพศินสักพักแล้วกลับขึ้นห้องทำงานไป ชมพูแพรยืนรอจนร่างสูงเดินลับสายตาไปก็เดินไปนั่งลงข้างพศินพร้อมกับแตะบ่าทักทาย
“มาไม่เห็นบอกเลย” คนตัวเล็กทักเพื่อนอย่างหมั่นไส้
“ฉันไม่ได้มาหาหล่อนย่ะ ฉันมาหาผัวฉัน” พศินตอบพร้อมกับควงแขนเบน
“ย่ะ แม่คุณ” ชมพูแพรเบะปากใส่เบน ก่อนจะยิ้มทักทายบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อ ลูกน้องของชยกร
“สวัสดีครับคุณชมพู”
“สวัสดีค่ะคุณพัตเตอร์”
“ดื่มอะไรดีครับวันนี้”
“อะไรก็ได้ จัดมาเลยค่ะ”
“จัดให้ครับผม”
ชมพูแพรนั่งมองพัตเตอร์ชงเครื่องดื่
