Yazardan
Yağız, önceki geceki uyku eksikliğini telafi etmek için birkaç saat uyuyabilmişti.
Efsa Doruk'u aklından çıkaramıyordu. Ona iyi bir kız olduğunu söylediğinde gözlerindeki duygu geçişine şahit olmuştu. Bu düşünceleri kafasından atması gerekiyordu ama kendini Sedef'in yatak odasına, Efsa'nın birkaç saat önce olduğu yere bakmakla buluyordu.
Başka bir kız olsaydı, çoktan farklı şeyler yapmışlardı ama o Doruklardan Efsa’ydı. Ona iyi bile davranmıştı.
Aslında, Ömer'i o yerde bıraktıktan sonra içmek ve ufak bir kaçamak yapmak istediğini hatırladı. Bunun yerine, o kıza sanki ona yanlış şekilde nefes verirse kırılacağını düşünmüştü.
‘Tanrım! Bu saçmalık’ diye içinden geçirdi Yağız.
Efsa Doruk, koca şehrin merkezinde, gecenin ikisinde bir ara sokakta ne yapıyordu? Gerçekten sadece bi
