Warning--
NOT YET EDITED I'M NOT A PROFESSIONAL WRITER SO PLEASE UNDERSTAND IF YOUR ENCOUNTER OF WRONG GRAMMAR AND SPELLING..
"You broke up with me because I have nothing, because you thought you could not be proud of me, because you thought to yourself I could not reach you. You think I can't match you, you think you are heaven. but where are you now? Isang parausan ko na lang, and don't expect me to love you again.Dahil kahit isang katiting ay wala na akong nararamdamang pagmamahal sa 'yo. Ipinamukha mo sa akin noon na pera lang ang mahalaga sa 'yo at hindi ako Kaya huwag mong hingiin ang pagpatawad ko dahil matagal na kitang kinnalimutan." anito sa madiing boses at kumuha ng pera sa bag niya.
Hindi matapos-tapos ang luha sa aking mga mata. Parang libo-ibong punyal ang sumaksak sa puso ko sa bawat katagang lumabas sa labi niya.
"This is your aunt's medical money, " sabay hagis niya sa kama ng pera. "Call me when you need more and you know the replacement. I am leaving now and my girlfriend is waiting for me."
Sabay talikod niya at malakas na ibinagsak ang pinto.
Habang ako ay nakahulukipkip sa kumot na nagsisilbing panakip ng katawan ko.
Tama lang na magalit siya, tama lang na pagsabihan niya ako ng hindi maganda, pero tama ba na umaasa pa rin ako na mahalin niya katulad ng dati? O nag-i-ilusiyon na lang ako dahil ibang-iba na siya ngayon kaysa noon.