"พาย..." เสียงพึมพำทำให้หมอหวานหยัดใบหน้าขึ้น มือของหล่อนหยุดชะงักและขยับออกจากลำเอ็นอุ่นที่กำลังแข็งชัน คิลเลียนพยายามลืมตาทว่าตอนนี้หลับไปอีกแล้ว เมื่อครู่เขาเพียงแค่ละเมอ
"พาย...ใครกัน หวานคิดว่าภรรยาของคุณชื่อลินซะอีก" ไม่รู้ว่าสาเหตุอะไรที่ทำให้ชายหนุ่มละเมอชื่อของพายรัญออกมา ทั้งที่ควรจะเป็นชื่อของพาลิน
หรืออาจเพราะคิลเลียนมีเรื่องค้างคาใจที่ยังไม่ได้พูดกับหญิงสาว ถึงได้ละเมอชื่อของเธอออกมาเช่นนี้
หมอหวานหงุดหงิดใจ ที่แผนการของตนไม่ได้เป็นไปตามคาด หล่อนจึงหยัดกายลุกขึ้นนั่งและก้าวขาลงจากเตียงนอน จากนั้นจึงเดินตรงเข้าไปในห้องครัว พร้อมกับเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบของบางอย่างออกมา
"พรุ่งนี้เช้า...ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปค่ะ" หล่อนจ้องมองแตงกวาขนาดพอดีมือ และถือมันกลับเข้าไปในห้องนอน
ร่างอรชรเดินตรงไปยังหัวเตียง และหยิบเอาซองสี่เหลี่ยมขนาดเล็กมา พลันจ้องมองของทั้งสองอย่างด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ก
