DHIANA
MADALING araw na nang makarating kami ng Baguio.
Mabuti na lang at nakabili si Regina nang makapal na jacket para kay Nini at hindi ito gaano nilamig.
Bumaba kami ng bus at muling bumyahe papunta sa bayan kung saan doon kami maninirahan.
Habang nasa byahe hindi ko maiwasang hindi mapaisip kung anong nararamdaman ni Kean ngayon. Panigurado iniisip nito na ginamit ko lang siya at pinerahan.
Sana naibigay ng nurse ang iniwan kong sulat para sa kan'ya. At sana maunawaan nito ang naging dahilan ko.
"Alam mo! Sana hindi mo na iniwan iyong phone, sana nagpalit ka na lang ng number paea hindi na ka makontak! Edi sana may phone tayo na maganda tapos nag picture picture tayo!" bulong ni Regina habang nakain ng siopao na binili namin.
Iniwan ko kasi ang phone na ibinigay ni Kean. Para n
