ตลอดการดูหนัง ปรายฟ้าแทบจะไม่ได้สนใจจอยักษ์ตรงหน้าเลยด้วยซ้ำ เพราะคนด้านข้างเอาแต่ก่อกวนเธอจนความคิดเตลิดเปิดเปิงไปไหนต่อไหน ทั้งมือล้วงนั่นจับนี่ จนเธอแทบจะไม่มีสมาธิดูหนังเลย
"ไต้ฝุ่น!!...อย่าเข้ามาลึก...นายเป็นโรคจิตหรือไง!!"ปรายฟ้าปรามรุ่นน้องข้างกาย ด้วยเสียงลอดไรฟัน ในขณะที่หนังก็ยังคงฉายไปเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงที่ดังสนั่นไปทั่วทั้งโรง ส่วนฮันเตอร์ก็เอาแต่จ้องมองจอไม่สนใจอะไรเธอเลย มาดูหนังก็มาดูจริงๆ สินะไอ้บ้า!! ปรายฟ้าก่นด่าในใจ อย่างหัวเสีย ทั้งขัดใจที่ถูกเด็กนี่ลวนลาม แล้วคุ่เดตยังไม่สนใจเธออีก เหอะ!! ให้ตายเถอะ!!
"แฉะหมดแล้ว...ไปต่อได้นะ"เสียงกระเส่าเอ่ยขึ้นข้างใบหู ก่อนจะขบกัดมันเบาๆ จนเธอนั้นเสียวซ่านนั่งแทบไม่ติดเบาะ "ไปรอที่ห้องน้ำนะ...อย่าให้ผมรอนานนะครับพี่ปราย~"พูดพร้อมกับใช้นิ้วเกี่ยวไปที่เส้นผมของปรายฟ้ามาดมราวกับคนโรคจิต ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินออกไปจากโรงหนัง
"ฝุ่น...ม
