"ไหนบอกให้กินอาหารอ่อนคะ...มีแต่อาหารรสจัดแบบนี้ฝันกินได้หรอ?"เพียงฝันเอ่ยถามปราณ พร้อมกับมองไปยังอาหารนานาชนิดที่เขาซื้อมาจนเต็มโต๊ะ
"ก็ฝันไม่อยากกินจืด...พี่เป็นหมอ...พี่อนุญาต...ถ้าเจริญอาหารก็เป็นเรื่องที่ดีไม่ใช่หรอ...กินเยอะๆ ครับจะได้กินยา"น้ำเสียงอบอุ่นเอ่ยขึ้น พร้อมกับมือหนาที่ยกขึ้นมาลูบศีรษะของร่างเล็กอย่างเอ็นดู และการกระทำเหล่านั้นทำเอาปรายฟ้าถึงกับยิ้มตาม
"ยังไง?"ปรายฟ้าจ้องมองไปที่ทั้งคู่อย่างจับผิด
"ยังไงอะไรของแก...กินข้าว!!"เพียงฝันตอบเสียงเข้มพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้
"กินนี่สิครับ...เจ้านี้อร่อยนะพี่ไปยืนรอตั้งนาน"ปราณตักผัดผงกะหรี่กุ้งให้เพียงฝัน
"ขอบคุณค่ะ"ร่างเล็กส่งยิ้มให้ปราณบางๆ ก่อนจะตักอาหารเข้าปาก "หืม...อร่อยจริงๆ ด้วย"ดวงตาคู่สวยเป็นประกายทันที
"แหม...มีแต่ของโปรดฝันทั้งนั้นเลย...ไม่มีของโปรดปรายเลยสักอย่าง"ปรายฟ้ากล่าวเชิงน้อยใจ แต่ก็นั่งยิ้มกริ่มมองท่า
