ALPHA

Chapter 5

Third Person's POV

"Have you heard from our boss?" Isang boses ang umalingawngaw sa buong silid aralan na tanging silang dalawa lang ng kausap nito ang andito.

"Hmm, I dunno." Sagot naman ng kanyang kasama habang naglalaro ito ng billiards mag-isa.

Nagsindi ng sigarilyo ang lalakeng nakaupo sa isang mahabang sofa habang busy ito sa laptop nito, "maybe we should ask him of her whereabouts—" hindi na niya naituloy pa ang sasabihin nito nang walang effort niya lang iniwas ang isang dagger na papunta sa mukha nito.

"Don't be ridiculous. Before you could even speak to him, you could be dead by his reapers. You know him, he doesn't want his slaves to meddle his space, only officials can." Sabi ng bumato sakanya at tumawa lang ito sabay bunga ng kanyang sigarilyo.

"Just kidding, only boss could do such an act, and besides, he took boss when she was broke as f**k. He even took care of her like a pet cat you know?" Sabi niya bago niya ibalik sa bibig niya ang sigarilyo at tinuon pansin ang ito sa laptop niya.

I could still remember that night when she looked at me in the eyes. Isip nito sa sarili habang nagtatype ng kung anu-anong para lang may mahanap na impormasyon tungkol sa pinag-uusapan ng dalawang binata.

"Hey, Kim." Tawag nito sa naglalaro, lumingon ito sakanya at tinignan niya lang ito ng masama.

"Didn't I told you to call me f*****g Ryu?!" Inis na sabi nito pero tinawanan niya lang ito sa naisip niya.

"Okay then, hey f*****g Ryu! Should we find boss and ditch this hell for a while? Haha!" Tawa nito sa kasama niya habang hawak nito sa tyan.

"f**k you, Marco." Sabi niya lang bago niya itinuloy ulit ang kanyang paglalaro habang ang kasama niya ay panay tawa lang sa pinangalan nito sakanya.

Alas otso na ng gabi at may isang tao na naglalakad sa gitna ng kalsada, walang pakielam sa mga dumadaang kotse at hawak lang nito ang kanyang sandata.

Madilim sa parteng tinatahak nito at kumaliwa sa isang eskinita kung saan may mga taong natambay dun. Hindi na lamang pinansin nito ang pinagguguluhan nila dahil sa may kung anong labanan na nagaganap kahit masikip ang daan.

Habang tinatahak nito ang eskinita ay hindi ito pinapansin ng mga natambay at hinahayaan lang makadaan sa kung saan ang tungo nito.

Hanggang sa makarating na siya sa labanan ay nakita niyang maliit lang ang lugar na nagaganap ngunit maraming nanonood sa kani-kanilang bintama at bahay. Maraming nagpupustahan sa mananalo at ilan din ang nainom o di kaya mga ibang bagay na hindi pinapansin ng tao.

Busy sa panonood ang lahat sa labanan nang makalapit ito sa isa sa mga lalake na nakikipagsuntukan sa isa. Paikot-ikot ang dalawa sa gitna at lalo naghiyawan ang mga tao dahil sa naaaliw sa pinapanood, ngunit ang kakarating lang na tao ay hinintay ito makalapit sa pwesto niya nang ni wala pa sa tatlo segundo ay pinugutan ito ng ulo sabay alis sa kumpulan ng mga tao.

Lahat nagulat sa nasaksihan, walang imikan, at nagtitigan nang may tumili na ng isa at sabay sabay silang nabalik sa huwisyo at nagkagulo sa compound na iyon.

Ni walang nakakita, ni walang nakasulyap sa taong pumugot ng ulo. Miski ang kalaban nito ay hindi na namalayan na niliteral ang pagpatay ng kasama niya pero ano magagawa nito.

Bumalik na sa kalsada ang taong pumugot ng ulo at hanggang sa makalayo ito sa pinanggalingan ay inialis niya ang face mask nito at may timawag sa telepono.

"Mission complete." Sabi niya sa kausap, tumango nalang siyang sa sinabi ng kausap.

[By the way, there will be a meeting tomorrow, held by them.] Sabi ng kausap na nagpatigil sa paglalakad ng tao, nagtaka ito saglit at tinanong ang kausap.

"Meeting? Here in the Philippines? hosted by who?"tanong niya at pumasok sa isang convinient store para bumili ng makakain. Nagutom siya sa trabaho niya kanina.

[No, it's not Alpha. It's Bravo.] Nasamid ang tao sa iniinom niya.

"BRAVO? Don't mess with me, Quebec!"

Mukhang hindi natuwa ang kausap nito dahil pinagtaasan siya ng boses.

[Don't f**k with me Shikaru,] tinaasan lang ito ng kilay ng dalagita sa kausap, [I have a position than you who is just merely a reaper.]

"But Quebec, imagine Bravo will hold the meeting? Isn't that weird? We both know that━" Hindi na niya pinatapos ang sasabihin ng dalaga nang unahan ito ng kausap niya, napasimangot nalang siya.

[Then why are you being an idiot? You already know the reason! Of course, Alpha is the one who is planning for its next successor right? Damn, I thought you're smarter than this!] Napanganga na lang ang dalaga at nainis sa kausap nito.

"Hoy, putangina mo! first of all, i'm beautiful with a wicked brain, and second of all, tarantado ka dami mo alam! BLEH!!!" bago pa man siya murahin ng kausap ay ibinaba na niya ang tawag nito at inis na kinain ang kanyang biling pagkain.

Asshole! porke't may position niya, gaganyanin na niya ako! Pasalamat siya gwapo siya! isip nito sa sarili habang kinakain ang pagkain.

"Pero ang weird lang, madalas si Alpha ang naghohost ng meeting para kay Bravo... alam kaya niya na dapat na niyang gampanan yung posisyon niya?" Sabi nito sa sarili ngunit naalala niya ang usapan na naganap bago ito umuwi sa bansa...

Isang linggo bago umuwi ng Pilipinas si Shikaru nang may natanggap siya mensahe na may magaganap na pagtitipon sa gabing iyon sa meeting nila, gabi na rin iyon kaya nagayos na agad ang dalagita at nagsuot na nararapat na damit at palihim itong tumakas sa bahay ng kanyang lolo.

Madali na lang sakanya na pumunta sa lugar na pagtitipunan dahil gabi na at tanging ilaw na nanggagaling sa mga stores at restaurants sa isang eskinita. Dito sa lugar na ito ay uso ang mga bar at casino, marami rin nagaganap na pagtitipon at pagsusugal kaya ang mga tao na dumadayo dito ay sanay na.

Pumasok ang dalagita sa isang casino, hindi na ito pinigilan ng guard dahil kilala na ito at kung sino siya sa lunggang iyon.

Pagpasok niya ay hindi maiiwasan na maraming mga dayuhan ang nagsusugal, maliban sa mga mayayamang hapones, maraming taga ibang bansa ang narito dahil sikat itong bar na ito at kilala ang amo nito.

Hindi na pinansin ng dalaga at dumeretso sa isang pasilyo na may mga bantay din at katulad nung una, hinayaan din ito makapasok. Nang makapasok ay nakita niya ang kanyang amo na magisang nakaupo sa pinakaharap at lumapit ito para magbigay galang.

"Alpha." Pagbibigay galang nito sa matanda, tumango lang ito," anata wa no watashi o yonda?" tanong ng dalagita sakanya, kung bakit ito ipinatawag, pinaupo na muna siya ng matanda, sumunod din ito agad.

"Yes," sabi nito, nakinig lamang ang dalagita sakanya kasi minsan lang ito magingles, at kung magsasalita ito ng ingles ay napakaimportante ito para sakanya dahil kapag ganito ang usapan, puso sa puso ang usapang ito.

"You are going back, correct?" Tumango ang dalagita at lalo ito lumapit sakanya.

"I hope you are well when you go back, so please be careful." Kahit medyo hindi fluent ang pananalita nito pero dinadamdam ni Shikaru ang bawat salita na pinapahayag sakanya at laking pasasalamat nito dahil sa buong paninirahan niya sa Japan ay hindi niya ito pinapabayaan at tinuruan ito kung paano ulit bumalik sa kanyang paa at maging malakas.

"Hai, I will. I will remember your words." Sabi ni Shikaru at niyakap ang matanda. Hindi niya maiiwasan na mamimiss ang kumopkop sakanya, kahit sabihin niya na puro sakit sa ulo ang matandang ito, marami rin itong pinaaral sakanya.

"And one more," bumitaw na ito sakanya at tinignan ito ng seryoso.

"I summoned you here because it's about Bravo." Nagtaka ang dalagita sa sinasabi nito.

Sa ilang taon na paninirahan ni Shikaru sa Japan ay dalawa o tatlong beses pa lang niya ito nakakasama sa pagtitipon. Tinanong niya ang tungkol dito at nalaman niya na hindi sang ayon si Bravo na sumama sa mga ganitong pagtitipon lalo na't kung anong klase ito.

Nalaman din ito na sa una pa lang ay hindi na siya sang ayon na maging parte ng organisayon ni Alpha at hinayaan lamang ito kung baka sakaling magbago ang isip.

At mukhang may ideya na ang dalagita sa sasabihin ng matanda sakanya, kaya napaikot na lang ito ng mata.

"I want you to look out for Bravo, try to change its mind about taking over this organization." Utos ng Alpha.

Tumayo na lamang ang dalagita at tumango sa iniutos dito at umalis hanggang sa makauwi na ito sa kanyang bayan...