มาลีวัลย์เลือกกลับมาที่ห้องของตัวเองโดยที่ไม่ได้บอกเจ้าป่า ร่างเล็กทิ้งตัวลงโซฟาท่ามกลางความมืดมิดเพราะเธอไม่แม้จะเปิดไฟสักดวง
ตอนแรกพิกุลอาสาจะอยู่เป็นเพื่อนแต่มาลีวัลย์ยืนยันว่าอยู่คนเดียวได้ อีกทั้งเธออยากคิดทบทวนเรื่องระหว่างเธอกับเจ้าป่าด้วย พิกุลจึงยอมที่จะกลับไปโดยไม่ลืมย้ำคำว่ามีอะไรให้โทรหาทันที
ร่างเล็กกวาดตามองผ่านความมืดไปรอบห้อง ห้องนี้เจ้าป่าก็เคยมาอยู่กับเธอช่วงหนึ่ง และเป็นช่วงที่เธอเปิดใจให้เขาเข้ามามีอิทธิพลในความรู้สึกมากกว่าเดิม
มาลีวัลย์นั่งคิดเรื่องราวต่าง ๆ อย่างเหม่อลอย กระทั่งท้องฟ้าด้านนอกถูกย้อมเป็นสีรัตติกาลเธอก็ไม่แม้จะสังเกตเห็น และกว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ตากลมเหลือบมองเวลาผ่านหน้าจอ เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าที่เจ้าป่าโทรมา แปลว่าเขาเพิ่งถึงห้องแล้วรู้ว่าเธอไม่อยู่หรือเปล่านะ แล้วเขาทำอะไรอยู่กับเกวลินจนดึกดื่นขนาดนั้นกัน
มาลีวัลย์ถอนลม
