บทที่18 ครอบครัวมารี
มิรานิ่งชะงักเพราะความกลัว ในชีวิตเธอไม่เคยเห็นคนรักของพี่สาวแสดงท่าทีน่ากลัวแบบนี้ใส่เธอเลยสักครั้ง
“คุณดิน อย่าทำหน้าตาแบบนี้ต่อหน้ามารีสิคะ” เนตรนลินบอกด้วยภาษาไทย แม้จะตกใจกับท่าทีของมิราที่ดูไม่พอใจเธอจนแทบจะเข้ามาทำร้ายแต่เมื่อเหลือบไปยังสุสานของมารีเธอก็รู้สึกละอายถึงความไม่เหมาะไม่ควร
“พอ ๆ เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้กัน เรามาทักทายมารีกันดีกว่านะ” แม็คหยุดสถานการณ์ไว้ก่อนที่จะวางช่อดอกไม้ลงตรงหน้าสุสาน “ปีนี้ทั้งไนน์และแดนนี่มาได้พร้อมกัน ปู่หวังว่ามารีจะดีใจนะ”
“หลายปีมาแล้วที่ผมมาเยี่ยมคุณช้ากว่าคนอื่น แต่ปีนี้ผมมาทันคนอื่น ๆ นะ” ปฐพีหันไปบอกก่อนที่จะหลับตานิ่ง ‘ผมกำลังทำในสิ่งที่คุณอยากทำ คุณเห็นไหมอิสระของไนน์ที่คุณต้องการเห็น’
เนตรนลินเป็นคนสุดท้ายที่เข้ามาวางดอกไม้ หญิงสาวทอดสายตามองชื่อที่สลักอยู่บนหินอ่อน “มารี ตอนนี้หนูไม่ต้องตกอยู่ใต้อำนาจของคุณย่าอี
