ใต้ร่มสกุณี

EP 44

เพราะเป็นความตั้งใจมานานแล้วว่า เมื่อมีโอกาสและพอจะมีเงินลูกที่ห่างอกแม่จึงไม่รอช้าที่จะทำในทันที ธีรนันท์เองก็ไม่ได้ถามอะไรมากมายนัก ด้วยรู้ดีว่าลูก ยังไงๆ ก็คงอยากจะรู้ว่าพ่อแม่อยู่ที่ไหนนั่นเอง

“ได้ครับ งั้นเราบรีฟวาระประชุมไปจิบกาแฟไปก่อนดีกว่านะครับ เวลาคุณซีหรือบอร์ดถามคุณแจมจะได้ไม่ติดขัดอะไร ถึงผมจะรู้ว่าคุณแจมเก่งขึ้นมากแล้ว แต่ผมก็ยังไม่อยากให้ถูกต้อนอยู่ดีครับ”

สามเดือนแห่งการทุ่มเทสอนเจ้านายสาวมา ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวังเลยสักนิด แต่ก็ไม่อยากประมาทอยู่นั่นเอง ยิ่งเห็นสายตาของปาลินที่คอยจ้องมองเมียตัวเองอย่างไม่ชอบใจเวลาอยู่ใกล้ๆ เขาด้วยแล้ว ยิ่งไม่สบายใจและเป็นห่วงเจ้านายอย่างที่สุด

ด้วยรู้ดีว่าการแต่งงานของทั้งสองนั้นเป็นไปตามเงื่อนไขของผู้ใหญ่มากกว่าจะมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้อง กระนั้นก็พยายามระวังตัว ระวังหัวใจเอาไว้ไม่ให้ไขว้เขวหรือหวั่นไหวซ้ำสองได้ ด้วยรู้ดีว่าฐานะของตัวเองนั้นต่ำต้อยด้อยวาสนาสักแค่ไหน

ต่อให้เผลอใจรักลูกสาวเจ้านายจนหมดหัวใจ สุดท้ายเขาก็ต้องพบกับความเจ็บปวดอยู่ดี เขาจะไม่มีวันปล่อยให้ความรักเกิดขึ้นกับลูกสาวคนแรกของเจ้านายอีกเป็นอันขาด

“ก็ดีค่ะ แจมไม่ชอบเหมือนกันเวลาถูกฝ่ายโน้นถามซอกแซก”

วิวรรญาส่งยิ้มบางๆ ให้เทรนเนอร์หนุ่มอย่างซาบซึ้งที่รอบคอบทุกเรื่อง ก่อนจะส่งสัญญาณให้เลขาหน้าห้องผ่านกระจกใสแจ๋วให้ยกกาแฟมาได้ แล้วทั้งคู่ก็นั่งถกเถียงปัญหาต่างๆ อย่างเอาเป็นเอาตาย โดยไม่ได้ล่วงรู้ว่ามีสายตาคู่คมของคนเป็นสามีมองทะลุกระจกเข้าไปทันทีที่มาถึง

“คุณแจมกำลังบรีฟกับคุณธีรก่อนประชุมอยู่ค่ะคุณซี ไม่ทราบว่าจะเข้าไปร่วมด้วยหรือเปล่าคะ หรือจะไปรอที่ห้องประชุมเลย”

แสงดาวรีบลุกขึ้นมาต้อนรับเมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นเจ้านายอีกคนมายืนอยู่หน้าโต๊ะแล้ว พร้อมกับบอร์ดอีกสามคน ที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดีเวลามีประชุมทุกๆ สองอาทิตย์ เพื่อติดตามผลการทำงานของผู้บริหารมือใหม่

“ไม่เป็นไรครับ อีกสิบนาทีจะถึงเวลา ผมไปรอห้องประชุมก็แล้วกัน”

แล้วเขาก็เดินผละไปด้วยใบหน้าเรียบเฉย ท่าทีสงบนิ่ง แม้จะตรงข้ามกับใจก็ตามที แต่เขาก็ควบคุมตัวเองไว้ได้เป็นอย่างดี แม้เวลาเห็นเมียนั่งชิดกับผู้ชายที่อยากจะไล่ออกจากบริษัทมากที่สุดสักแค่ไหนก็ตาม

“เครื่องจักรเรามีก็รองรับกับยอดสั่งได้อยู่แล้วนี่คะ ไม่เห็นจะต้องสั่งซื้อเพิ่มเลย อีกอย่างเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่คงต้องขอเอาไปเรียนคุณพ่อก่อนค่ะ”

วิวรรญารีบคัดค้านเมื่อหันไปปรึกษากับเทรนเนอร์หนุ่มข้างๆ และด้วยความหมั่นไส้แกมหึงหวงนิดๆ ปาลินเลยรีบดึงเหตุผลมาหักล้างคำแย้งของเมียอย่างไม่ไว้หน้า

“แต่เครื่องโม่ทำได้แค่สี่สิบตันต่อชั่วโมงยังไม่พอสำหรับรับยอดสั่งของลูกค้าที่เราจะส่งให้เพิ่มครับ ป๊ากับคณะบอร์ดคำนวณมาอย่างดีแล้วและเห็นว่าคุ้มค่ากับการลงทุนซื้อใหม่ โรงงานบ้านบึงมีพื้นที่ว่างมากพอจะตั้งได้อีกสองเครื่องด้วยซ้ำครับ ยิ่งเราเร่งสั่งซื้อสั่งตั้งเราก็ยิ่งจะได้ผลกำไรตามมาเร็วเท่านั้น ผมไม่เห็นว่าเราจะต้องรอถามใครอีก ในเมื่อเหตุและผลมีให้หักล้างกันอยู่แล้ว”

และก็มักจะเป็นแบบนี้มาตลอดนับตั้งแต่ทำงานร่วมกันมา วิวรรญา ดาราและทุกคนในห้องประชุมจึงเอาแต่นั่งเงียบเมื่อรู้ว่ายังไงๆ ก็ขัดบริษัทใหญ่ที่กุมอำนาจเงินเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี จึงจำใจต้องยอมไปตามนั้น

“ช่วยแจ้งกลับไปทีนะคะว่าแจมไม่ว่างค่ะ เย็นนี้มีงานค้างอีกมากมายต้องหอบกลับไปทำค่ะ”

แต่ก็เฉพาะเรื่องงานเท่านั้นที่ยอมให้ ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวแล้วล่ะก็ ไม่มีทางจะปล่อยให้เขามาบงการได้ ทันทีที่เลขาแจ้งมาว่าต้องไปกินมื้อเย็นนอกบ้านด้วยกัน วิวรรญาจึงไม่รีรอจะปฏิเสธเลย

แล้วก็เดินถือสมุดหนังสือเข้าห้องประชุมเล็กไป เพราะได้เวลาเรียนภาษาจีนที่ตัวเองจ้างครูมาสอนให้ทุกคนในออฟฟิศ นับตั้งแต่วันไปต้อนรับแขกแล้วคุยกับใครไม่รู้เรื่องมาแล้ว สองชั่วโมงหลังจากเรียนเสร็จ ก็เห็นมีคนนั่งรออยู่ที่โต๊ะเลขาแล้ว

“คุณซีบอกว่านี่เป็นเรื่องงานค่ะ เพราะว่าที่ลูกค้ารายนี้คุณประมุขโทรจากสเปนมาบอกให้ต้อนรับเป็นอย่างดี ก่อนจะหลุดไปหาคู่แข่งรายอื่น คุณซีส่งชุดกับช่างแต่งหน้าทำผมมารอคุณแจมเลยค่ะจะได้ไม่เสียเวลาขับรถกลับบ้าน อีกชั่วโมงให้ไปเจอกันที่โรงแรมเลยค่ะ”

แม้จะรู้ดีว่าบริษัทของพ่อถูกบีบบังคับให้ต้องแบ่งพื้นที่ให้สำหรับเครื่องจักรใหม่ และลูกค้าใหม่ๆ ที่ว่านั้นก็ล้วนแล้วแต่จะนำผลประโยชน์ไปให้พลชนะชัยชาญ กรุปสักแค่ไหน

แต่วิวรรญาก็ยังจำใจต้องเดินเข้าห้องแล้วปล่อยให้สองช่างช่วยกันแปลงโฉมจากสาวออฟฟิศ เป็นสาวสวยในชุดราตรีอยู่ดีไม่ถึงครึ่งชั่วโมงธีรนันท์ก็ขับรถเจ้านายสาวมาส่งตรงอาคารจอดรถ

และดูเหมือนรถของปาลินก็เพิ่งจะจอดช่องถัดไปไม่ห่างโดยไม่ได้นัดหมายด้วย วิวรรญาก้าวลงจากรถอย่างไม่เต็มใจยิ่ง และไม่ชอบใจขึ้นมาอีกหลายร้อยเท่าเมื่อเห็นเขาพ่วงอนัญญามาด้วย

“ผมคิดว่าคุณคงจะไม่ยอมมา ก็เลยพาอีฟมาด้วย เพราะแองตวลพาแฟนมา จะได้มีเพื่อนผู้หญิงนั่งร่วมโต๊ะอาหาร”

เขารีบอธิบายเมื่อเห็นสายตาอันเย็นชาของเมียที่มองมา แม้ตัวเองจะขุ่นเคืองเอามากๆ ที่ได้เห็นรถที่ควักกระเป๋าซื้อให้เมียถูกผู้ชายที่เขาอยากจะดึงให้อยู่ห่างๆ เมียขับมา และดูเหมือนเขาจะเห็นบ่อยครั้งเสียด้วย

“งั้นคุณคงจะไม่ว่าอะไรนะคะถ้าฉันจะชวนคุณธีรไปร่วมโต๊ะกับแขกด้วย จะได้คอยให้ข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทที่ฉันยังรู้ไม่ละเอียดเท่าไหร่”

มีหรือจะปล่อยให้เขาควงคนอื่นมาเย้ยฝ่ายเดียวได้ ธีรนันท์ที่อาสาขับรถมาให้เพียงเท่านั้นถึงกับอึ้ง แต่เมื่อเจ้านายเดินมายืนอยู่ใกล้ๆ เป็นเชิงบอกว่ารออยู่