ใต้ร่มสกุณี

EP 48

ปาลินยกมือขึ้นลูบตรงจุดเดิมอีก อะดรีนาลีนในกายของเขาก็หลั่งออกมาเช่นกัน และมันก็มากพอที่จะครอบงำจิตใจของเขา จนลืมเลือนคำปฏิญาณของตัวเองที่จะไม่แตะต้องเธอหากไม่มีความเต็มใจเข้ามาเกี่ยวข้อง

“ผมไม่ยักรู้นะว่าคุณชอบความรุนแรง ทีกับไอ้ลินทำไมคุณยอมมันได้ยอมมันดี แล้วผมกับมันต่างกันตรงไหนไม่ทราบ! หรือสำหรับผม คุณจะยอมก็ต่อเมื่อต้องใช้กำลังเท่านั้น! หรือนี่คือแผนการล่อ แผนการอ่อยให้ผมอดทนต่อเสน่ห์คุณไม่ได้ ครั้งแรกของเราถึงจะน่าตื่นเต้น! หรือกว่าจะได้คุณผมจะต้องเอาหุ้นมาแลกด้วยหรือเปล่า!”

แล้วสองแขนของเขาก็ตวัดร่างระหงขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วตรงไปหาเตียงที่อยู่ห่างไม่กี่ก้าว สองเรียวขาขาวนุ่มดีดขึ้นลงเพื่อพาตัวเองออกจากวงแขนเขา มือซ้ายก็ดึงคือเสื้อเขาจากด้านหลัง ส่วนฝ่ามือขวาก็ฟาดไปที่อกเขานับครั้งไม่ถ้วน ปากก็ร้องสั่งเขาด้วยความโกรธ

“ปล่อยฉันลงนะ ออกไปจากห้องฉัน!!!”

แต่คนกำลังโกรธมีหรือจะสนใจ ทันทีที่โยนร่างในวงแขนไปหาเตียงได้ เขาก็ตามไปไม่ห่างแล้วพลิกร่างระหงที่กำลังจะลุกขึ้นจากเตียงกลับมานอนหงายในท่าเดิม

ก่อนจะพาท่อนขาแข็งแรงจะยกไปกดท่อนขาขาวเรียวเอาไว้ สองมือฟาดฟันเขาไปมาก็ถูกสองมือเขากดลงไปกับที่นอนนุ่ม แต่ปากนุ่มยังว่างพอจะตะโกนสั่งเขาอีก

“ออกไปให้ห่างจากตัวฉันนะ ฉันเกลียดคุณ!!! คนหลอกลวง!!! ได้ยินมั้ยว่าฉันเกลียดคุณ!!!”

แต่ก็ถูกปิดไว้ด้วยปากอุ่นของเขาในเวลาต่อมา แม้จะพยายามรวบรวมพละกำลังในกายสักแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจจะทัดทานแรงชายที่ผ่านการฝึกฝนกลวิธีต่างๆ จากการเป็นรั้วของชาติถึงหนึ่งปีเต็มได้ อาการขัดขืนจึงเกิดขึ้นไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำ

ร่างอรชรก็นอนหอบหายใจเพราะความเหนื่อยแล้ว ปล่อยให้เขาครอบครองเรียวกระจับนุ่มได้อย่างสบายไร้การต่อต้านแล้ว อีกทั้งก็ตระหนักดีว่าเวลาครึ่งค่อนปีที่รักษาตัวเอาไว้ให้ห่างจากเขาได้

ก็ปาฏิหาริย์โดยแท้แล้ว และเมื่อผู้เป็นสามีมองออกว่าเมียสิ้นฤทธิ์เดชแล้ว ความรุนแรงเมื่อครู่จึงถูกแทนที่ด้วยความนุ่มนวล มืออีกข้างละจากการกดอีกมือไว้ แล้วเลื่อนมาหาอกนุ่มนิ่ม

ก่อนจะลูบไล้ไปแม้จะมีเสื้อคลุมและชุดนอนกางกั้นไว้ เขาก็รับรู้ได้ว่าปลายยอดนั้นชูช่อรอการเยี่ยมเยือนแล้ว ถึงเจ้าของจะไม่ได้เต็มใจแต่ธรรมชาติในกายก็ไม่มีใครเอาชนะได้แน่

แต่กระนั้นเขาก็ยังเลื่อนมือลงไปกระตุกปมที่เอวคอดกิ่วจนสายเสื้อหลุดออก แล้วเลื่อนมือลงไปหาชายชุดนอนผ้าฝ้าย ที่ถลกขึ้นมาถึงต้นขาขาวนวลเนียนแล้ว จากนั้นก็ค่อยๆ ดึงชายชุดขึ้นไปแล้วสอดแขนเข้าตรงช่วงเอวของเมีย

เพื่อยกบั้นท้ายที่ทับชายชุดขึ้นจนมันร่นขึ้นไปกองอยู่เหนืออก ก่อนจะดึงบราตามขึ้นไปจนฝ่ามืออุ่นได้สัมผัสกับอกนุ่มนิ่ม แล้วใช้ปลายนิ้วตวัดไปมาจนปลายที่ชูช่ออยู่แล้วถึงกับแข็งตึง

วิวรรญาปิดเปลือกตาลงในทันทีที่ปทุมคู่งามถูกเขาเลื่อนลงไปลิ้มลอง แปลกเหลือเกินที่เมื่อก่อนตอนมีนายลินอยู่ใกล้ๆ นั้น ตัวเองเคยว่าภาพความสุขที่จะได้รับ

หากได้อยู่ใกล้ชิดกันอย่างอิสระไม่ได้ลักลอบกระทำการที่ผิดต่อประเพณีใดๆ แต่ทำไมตอนนี้หัวใจดวงนี้จึงเต็มไปด้วยความทุกข์ แม้จะมีนายลินอยู่แนบชิดแล้วก็ตามที

“ในเมื่อไม่เต็มใจทำไมแกไม่ปล้ำซะเลยล่ะ ผู้หญิงน่ะต่อให้เกลียดแค่ไหนแต่ถ้าลองได้โดนสักครั้งรับรองแกสลัดไม่ออกด้วยซ้ำ หรือถ้ายังไม่ได้ใจแกก็หมั่นประเคนโน่นนี่นั่นให้สิ เงิน รถ เครื่องเพชรขี้คล้านจะรีบวิ่งเข้ามาหา แต่อย่าเผลอไปโอนหุ้นที่แกมีไปให้ก็แล้วกัน และต้องให้ได้ลูกชายมาให้ฉันด้วยนะ เมียแกจะได้ดิ้นไม่หลุดจากแกไงล่ะ หย่าก็ไม่ได้แถมมีลูกอีกทีนี้จะไปไหนเสีย และถ้าจะให้ดีแกต้องมีหลายๆ คนสามสี่ห้าโน่น ทีนี้เมียแกก็จะได้มาอยู่บ้านเลี้ยงลูก เรื่องงานแกก็จะได้เป็นคนจัดการคนเดียว อยากจะทำอะไรก็ไม่ต้องห่วงแล้วทีนี้ และอย่าลืมหลอกให้โอนหุ้นที่เมียแกมีมาให้แกด้วยล่ะทุกอย่างจะได้จบๆ สักที”

หรือจะเป็นเพราะคำพูดเหล่านี้ของพ่อเขาหลั่งไหลมาในความคิด เพราะมันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จะทำให้เขาโกรธและหุนหันพลันแล่นได้ขนาดนี้ หลังจากต่างคนต่างอยู่เหมือนไม่ใช่ผัวเมียกันมาตั้งหลายเดือนแล้ว

ถ้าไม่เพราะเขาเชื่อคำบอกของพ่อแล้วจะมีสาเหตุอะไรได้อีก คิดได้ดังนั้นน้ำตาแห่งความเสียใจก็ไหลรินออกมาได้ไม่ยากเย็นเลยสักนิด จากจำนวนเปอร์เซ็นต์ของความเชื่อที่ว่าเขาอาจจะไม่มีส่วนรู้เห็นในแผนการของพ่อเขาที่มีอยู่อย่างน้อยนิด

แต่ตอนนี้ดูเหมือนมันจะตกลงไปติดลบเรียบร้อยแล้ว เพราะการกระทำของเขาที่ไม่ได้มาจากความต้องการจริงๆ จากใจเขา แต่หากเป็นเพราะมีใบสั่งจากพ่อเพียงเท่านั้น

“แจม! ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน ผมรักและคิดถึงคุณจนหาความสุขไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียวในแต่ละวัน เป็นของผมนะคนดี และมีความสุขไปกับผมนะที่รัก ผมรักคุณได้ยินมั้ยแจมผมรักคุณ”

นี่ก็คงจะเป็นไดอะล็อกที่พ่อเขาเป็นคนเขียนให้ล่ะสินะ เพื่อจะทำให้ผู้หญิงไม่ฉลาดนักอย่างเธอหลงคารม จนเผลอโอนหุ้นให้ไปจนหมด จากนั้นก็นั่งรอเลี้ยงลูกที่เขาจะเป็นคนทำให้เกิด

เพื่อผูกมัดเธอไว้กับเขาไปตราบจนชีวิตจะหาไม่ หรืออีกแผน เมื่อเขาได้ทุกอย่างจนหมดสิ้นแล้ว เธอและคนรอบๆ ข้างก็คงจะถูกเขากับพ่อเฉดหัวออกไปจากบ้าน