EP 56
1253 Words
ตอนนี่หรือคือรักจากแม่
“เราลงไปกินมื้อเช้าด้วยกันก่อนไปทำงานดีมั้ย ผมจะโทรให้เจียยกมาให้”
ปาลินเสนอขึ้นตั้งแต่วินาทีแรกที่ต่างลืมตามาเจอกันก็ว่าได้ วิวรรญาไม่ปรารถนาจะทำอย่างนั้นสักนิด แต่ไม่รู้ทำไม หรือเพราะอะไร
“ค่ะ”
ถึงตอบเขาออกไปอย่างนั้น ก่อนจะรีบลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งให้เขามองตามด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะลุกเดินขึ้นไปห้องตัวเอง และใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวไม่นาน ก็เดินลงมาเคาะประตูเรียกเมีย ที่เดินมาเปิดออกพร้อมสภาพเรียบร้อยแล้ว
ปาลินเกี่ยวมือบางเอาไว้ อีกมือช่วยถือกระเป๋าสะพายให้เมีย แล้วเดินตรงไปหาลิฟต์แทนบันได เพราะไม่อยากให้เหงื่อออกแต่เช้า สี่เท้าก้าวย่างไปด้วยกันเงียบๆ แต่แอบอุ่นใจอยู่ภายในลึกๆ ที่ได้มีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง
“มีอะไรกินบ้างเจีย”
เจ้านายหนุ่มยิ้มให้เจียที่ยกอาหารมาเสิร์ฟไว้ให้โต๊ะเล็กๆ กลางสนามหลังบ้านตามคำสั่ง เจียเองก็ยิ้มแป้นให้เจ้านายทั้งสองเช่นกัน เพราะไม่เคยได้เห็นภาพนี้เลยนับตั้งแต่ใช้ชีวิตร่วมกันมาเกือบหกเดือน
“วันนี้ครัวใหญ่ทำติ่มซำค่ะ”
เจียตอบสั้นๆ แล้วเลี่ยงไปจากโต๊ะ เพราะรู้ดีว่านี่จะเป็นเวลาอันแสนวานของคู่ผัวเมียหมาดๆ ปาลินเลื่อนเก้าอี้ให้เมีย จัดการชงกาแฟรสชาติที่เมียชอบให้ ฮะเก๋ากุ้งก็ถูกตักไปใส่จานให้อย่างเต็มอกเต็มใจ
“ขอบคุณค่ะ”
ส่วนเมียก็ส่งรอยยิ้มหวานระคนเอียงอายให้ไม่แพ้กัน นั่นทำให้เขาเป็นสุขใจเหลือเกิน
“พรุ่งนี้และวันต่อๆ ไปเรามานั่งกินมื้อเช้ากันที่นี่อีกนะ เงียบสงบดี ผมชอบ สวนนี้ผมตั้งใจทำไว้ให้เราสองคนมานั่งกินอะไรกันเวลาว่างเลยนะ”
“ค่ะ”
เจ้าของใบหน้าสวยใสเต็มไปด้วยริ้วรอยของความสุขตอบรับและส่งยิ้มให้เขาอย่างไม่เกี่ยงงอนใดๆ เพราะหัวใจก็ปรารถนาจะมีห้วงเวลาอยู่ด้วยกันแบบนี้ไม่น้อย
‘ผมต้องบินไปพบลูกค้าที่เกาหลีแทนป๊าสักสามสี่วันนะ ผมจะให้คนรถไปรับส่งคุณแทน’
แต่ห้วงเวลาที่ว่านั้นก็อยู่ด้วยไม่ทานทน เมื่อมีงานเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เสาร์อาทิตย์ที่อยากจะปลีกตัวไปหาลุงกับป้าก็เป็นอันต้องเลื่อนไป เมื่อมีลูกค้ากลุ่มใหม่เข้ามาให้ดูแล
‘พรุ่งนี้ผมต้องบินไปสมทบป๊าที่อเมริกาเพื่อพรีเซนต์งานด่วน คุณอยู่บ้านคนเดียวได้นะ หรือไม่ผมจะให้เจียมานอนเป็นเพื่อน’
รวมทั้งอาทิตย์ถัดไปด้วย ที่ผู้เป็นสามีจะต้องห่างเหินเมียไปอีก “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอยู่คนเดียวได้”
เมียเองก็ต้องตอบแบบนั้นออกไป ทั้งที่ใจไม่อยากห่างเขาไปไหนเลย แต่จะให้ทำยังไงได้ เมื่อในชีวิตไม่ได้มีกันแค่สองคนเท่านั้น
“แจม! ทำงานมาเหนื่อยๆ ไม่ต้องช่วยป้าก็ได้นะลูก”
อีกครั้งที่อรพินต้องเอ่ยปากบอก เมื่อเห็นหลานเดินลงมาด้วยเสื้อผ้าเตรียมพร้อมดังเดิม แต่ที่แตกต่างไปคือใบหน้าอันเศร้าหงอย ไร้ชีวิตชีวาผิดจากตอนกลับไปเมื่อสองอาทิตย์ก่อนมาก และถ้าให้เดาหลานก็คงจะคิดถึงผู้เป็นสามีที่ยังคงทำงานอยู่อเมริกาเป็นแน่
“แจมไม่เหนื่อยหรอกค่ะป้า แล้วเมื่อไหร่ลุงจะกลับมาคะ”
และก็เป็นอีกครั้งที่หลานสาวไม่คิดจะเชื่อคำผู้เป็นป้า เพราะการมาบ้านนี้ก็เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระให้ลุงป้าที่ต้องทำงานหนัก ไม่มีวันหยุดเหมือนตัวเองเลยเท่านั้น นอกเหนือจากพ่อที่หลงเหลืออยู่แล้ว
เธอก็เหลืออีกเพียงแค่สองคนเท่านั้นที่รักและเป็นห่วงเธอเสมือนลูกในไส้ การได้ทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ ให้เพื่อตอบแทน จึงไม่ใช่เรื่องหนักหนาสาหัสอะไรนัก
“ตามใจ! เด็กอะไรดื้อจริงเชียว เหมือนลุงเราเลยล่ะ ป้าบอกว่าจะทำกับข้าวง่ายๆ ไว้ให้เราก็ไม่ยอม ดั้นด้นขับรถนอกเส้นทางเพื่อจะไปซื้อเป็ดย่างเจ้าอร่อยมารอเรากับพ่อซีน่ะ”
อีกแล้วที่ชื่อนี้ทำเอาวิวรรญาอยากจะบอกป้าว่าไม่ให้เอ่ยออกมา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากนั่งมัดผักเงียบๆ และตอบคำถามป้าอย่างฝืนๆ รวมทั้งการนั่งกินของอร่อยที่ลุงอุตส่าห์ไปหามาให้อย่างฝืนๆ ด้วยเช่นกัน
แต่สิ่งที่ชื่นชอบคือการได้เข้าไปอยู่ในห้องเพียงลำพัง ได้นอนคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาหลายต่อหลายอย่าง ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรักที่ดูเหมือนจะเริ่มผลิดอกออกผลขึ้นมาอีกครั้งแล้ว
‘แกนี่มันแผนสูงและมีเวลาว่างมากเลยนะอาตี๋เล็ก! ถึงได้ทิ้งการทิ้งงานไปเป็นคนสวนให้เขาใช้เปล่าๆ ปลี้ๆ ตั้งหลายเดือนโดยที่ฉันไม่รู้ไม่ระแคะระคายสักนิด ดีนะที่เจ้าฌานยอมมาปลอมตัวเป็นแกให้พลางๆ ก่อน ไม่งั้นแผนเตรียมฮุบบริษัทเฮียไจ้คงไม่สำเร็จหรอก ทีหลังแกก็ช่วยบอกให้ป๊ารู้บ้างสิว่าจะทำอะไร ไม่ใช่ปล่อยให้ป๊าลุ้นว่าแกจะโผล่มางานหมั้นตอนไหน หรือจะต้องให้เจ้าฌานไปหมั้นแทนแกก่อน’
‘จะให้ทำขนาดนั้นเลยเหรอครับป๊า แค่นี้เขาก็เกลียดขี้หน้าผมจะแย่แล้ว’
‘เอ่อ! แต่แค่แผนตื้นๆ ของแกลูกเฮียไจ้ก็ติดกัปได้ขนาดนี้ ก็แปลว่าไม่ฉลาดสักเท่าไหร่ หรือจะเรียกว่าโง่ก็คงจะไม่มากไปนัก คงไม่ใช่เรื่องยากอะไรถ้าแต่งงานกันไปแล้วแกจะเล่นแผนลึกๆ หลอกจนแม่นั่นหลงแกหัวปักหัวปำแล้วโอนหุ้นที่มีในมือให้แกทั้งหมด แค่นี้เราก็ได้วีทีเค มิลลิ่งมาไว้ในกำมือแล้ว เป็นไงล่ะแผนป๊าแจ๋วมั้ย เสียเงินไม่กี่สิบล้านก็ได้บริษัทราคาหลายร้อยล้านที่เราต้องการแล้ว แถมได้เมียมาให้แกฟรีด้วยอีกหนึ่งคน’
‘ป๊านี่คิดแผนได้ลึกลับซับซ้อนดีเหลือเกินนะครับ จนผมตามแทบไม่ทัน’
‘โอ๊ย! แกจะไปสนใจทำไมล่ะกะอีแค่ผู้หญิงคนเดียว และยิ่งได้หัวใจมาด้วยแล้ว ไปออดอ้อนหน่อยก็หายงอน อ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟแล้ว หรือถ้าแกออดอ้อนไม่สำเร็จ เฮียไจ้ก็จะต้องบังคับลูกไม่ให้ทำแบบนั้นอยู่ดี เชื่อฉันสิก็เมื่อวานป๊าวางยาไว้ด้วยการทำเป็นโกรธ และไม่ยอมรับสายเฮียไจ้ด้วย ป่านนี้ไม่พากันเต้นเป็นเจ้าเข้าไปทั้งบ้านแล้วเหรอ แกไม่ต้องไปทำอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนี้แกจะต้องตั้งหน้าตั้งตาทำงาน หลังจากที่เสียเวลาไปปีครึ่งแล้ว อย่าลืมว่าแกจะกลายเป็นหัวแรงสำคัญแทนป๊านะ ป๊าจะไม่ยกอะไรให้แกเด็ดขาดถ้ายังไม่มั่นใจว่าแกจะดูแลรักษามันต่อจากป๊าได้’
- Writer
