“จะถามทำไม ในเมื่อนายเป็นคนสั่งเขาให้ทำเอง”
“ตอบชีตาร์...” มือหนาช้อนคางมนให้สบตากับเขา ร่างกายร้อนรุ่มไปหมดเมื่อมองทรวงอกอวบที่เด้งขึ้นลงตามอัตราการหายใจ ชีตาร์เบือนหน้าหนีมือของเขา
“ไปถามคนพวกนั้นเอง”
“ถ้าถามได้ก็ถามไปนานแล้ว ไม่มาถามเธออยู่แบบนี้หรอก”
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ฉันสั่งฆ่าพวกมันไปแล้ว”
“นายฆ่าพวกเขา ทั้งๆ ที่พวกเขาไม่ได้ผิดเนี่ยนะ”
“ใช่ มันโชคร้ายเอง เพราะว่าฉันลืมไป ว่าห้ามใครแตะต้องตัวเธอ” ชีตาร์สบตากับมอร์แกนที่โน้มใบหน้าลงไปที่ทรวงอกเธอ บีบเค้นและดูดกลืนยอดอกที่เต่งรับปากของเขา ชีตาร์แอ่นตัวขึ้นกับความรู้สึกเสียวที่เขาทำ ปากบางกัดกันแน่นเพื่อไม่ให้เปล่งเสียงที่ทำให้เขาได้ใจออกไป แต่ทว่า... มันก็ไม่เป็นผล
“อ้ะ อื้ออ จะ เจ็บ”
“บอกมาว่ามันทำอะไรกับเธอบ้าง อืม จ๊วบๆ”
“ยะ หยุด”
“อ่อ บอกให้มันหยุดดูดนมงั้นเหรอ? จ๊วบ อา”
“อ้ะ อา มะ ไม่ใช่... นายหยุด” มือบางดันศีรษะของเขาใ
