ภายในห้องน่านฟ้า อาบน้ำเสร็จเขาหยิบวุฒิการศึกษาของเธอขึ้นมาดู
“อืม กรรวี ดอกไม้ งั้นหรือ ชื่อเพราะดีนี่ เรียนเก่งซะด้วย” เขาพึมพำกับตัวเองแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสแกนไฟล์เก็บไว้ เสร็จแล้วเอนกายลงนอนบนเตียงกว้างแล้วหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย
ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
ปากขยับแต่เปลือกตายังคงปิดสนิท รู้ว่ากรรวีกำลังเดินเข้ามา
“คุณน่านดูเสร็จรึยังคะ”
“ยัง เธอมาดูด้วยกันสิ” เขาลืมตาขึ้นช้าๆพร้อมกับบอกเธอ
“ไม่ค่ะ หม่อนเคยดูแล้ว”
“ใบหม่อน อย่าขัดใจได้ปะ”
“คุณน่านคะ คุณน่านไม่มีเหตุผลสักนิดเลยค่ะ” เธอทำเสียงตำหนิชายร่างโต
“มานี่ มานอนข้างๆฉันนี่” เขาตบมือลงบนเตียงนอนข้างๆเขา
‘จะมาไม้ไหนอีกเนี่ย’
ผู้หญิงร่างเล็กแค่ภายนอกแต่ภายในอวบอัดในส่วนที่ควรจะมีกับเสื้อตัวโคร่งของเขา มันช่างเหมาะกับเธอและมองไม่เบื่อเลยจริงๆ เธอคลานเข่าเข้าไปนั่งห่างเขาอยู่บนเตียง
“เข้ามานั่งใกล้ๆนี่” ไม่พูดเปล่ามือหนาเอื้อมมาคว
