หลิวไห่รอพ่อตั้งแต่ช่วงบ่ายจนเผลอหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมาเป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้วพ่อก็ยังไม่กลับบ้าน
หลิวไห่เริ่มเป็นกังวล เกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเขากันแน่ เขาโทรตามพ่อเป็นร้อยรอบแต่ไม่มีใครรับสาย พ่อไม่เคยติดต่อไม่ได้แบบนี้มาก่อน หลิวไห่เปิดดูทีวีเพื่อดูข่าวว่าเกิดอุบัติเหตุละแวกบริเวณนี้หรือเปล่า แต่ก็ไม่มีข่าวว่ามีอุบัติเหตุในวันนี้ อย่างน้อยเรื่องนี้ก็ทำให้เขาโล่งอก
หลิวไห่โทรหาเพื่อนของพ่อที่ทำธุรกิจทัวร์ด้วยกัน คนทางนั้นก็บอกว่าวันนี้ไม่ได้เจอพ่อและยังปลอบเขาว่าอย่าคิดมาก พ่ออาจจะติดธุระก็เป็นได้ หลิวไห่ทนรอไม่ไหว เขาจึงเริ่มเดินออกตามหาด้วยตัวเอง จนกระทั่งมีโทรศัพท์สายหนึ่งโทรเข้ามาหาเขา
คนแปลกหน้า : นายคือหลิวไห่ลูกชายของเถ้าแก่หลิวใช่หรือเปล่า
หลิวไห่ : คุณเป็นใคร ทำไมใช้โทรศัพท์พ่อผม พ่อผมอยู่ที่ไหน
คนแปลกหน้า : ไม่ต้องห่วงเขาจะปลอดภัยจนกว่าฉันจะได้ของคืน
หลิวไห่ : เกิดอะไรขึ้
