เด็กเลี้ยงท่านรอง

ท่านรองร้อนแรง nc นิด ๆ

ตอนที่ 7

“กรี๊ดดดดดด คุณจา จะ ทําอะไรฉันหน่ะ..ออกไปนะ” มาริสาตกใจมากที่ตื่นมาก็เห็นเขากําลังจะจูบเธออีกแล้ว

“ใจเย็น ๆ เธอหมดสติไป ฉันแค่จะเช็ดตัวให้เฉย ๆ”

กฤตดนัยรีบแก้ตัว คําพูดของเขาทําให้มาริสาตาโตด้วยความโกรธ ก็เห็นอยู่ว่ากำลังจะจูบเธอ คนเราจะมาจูบกันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ ถึงเธอจะมาเรียนและอยู่พักอยู่คนเดียวก็ไม่เคยปล่อยตัวปล่อยใจแบบนี้กับใครอยู่แล้ว

“ปล่อย! อย่ามาฉวยโอกาสกับฉัน” มาริสาผลักตัวเขาออก แล้วเบี่ยงหน้าหนีเขากระเถิบตัวลุกขึ้นไปยืนข้างเตียง

“แค่จูบนิดๆ หน่อยๆ ทําเป็นหวงตัวไปได้ ทํายังกะไม่เคย อย่าบอกนะว่าที่ไอ้ที่แต่งตัวไปล่อเสือล่อตะเข้...คืนนั้น เธอไม่ได้นัดใครเอาไว้” ชายหนุ่มพึมพำ เขาวนมาเรื่องคืนนั้นอีกแล้ว ก็คืนนั้นเขาอยากมาดูถูกเธอก่อนทำไมล่ะ

มาริสาได้ยินดังนั้นจึงสะบัดสะบิ้ง เขานึกไปถึงตอนที่เห็นเธออยู่กับผู้ชายคนนั้นดูเธอหัวร่อต่อกระซิกเป็นอย่างดี ผิดกับเขาเธอทําเป็นรังเกียจ กฤตดนัยคิดขึ้นอย่างขุ่นเคือง ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็เป็นแค่เจ้าหนี้เธอเฉยๆ

เผี้ยะ!!เสียงตบดังสนั่น ใบหน้าคมคายหันไปตามแรงตบ กฤตดนัยรู้สึกทั้งแสบทั้งชา รู้เลยว่าหน้าเขาต้องมีรอยแดงแน่ ๆ

“สารเลว! คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดจาทุเรศๆ กับฉันแบบนี้”

“สารเลวเหรอ เดี๋ยวฉันจะทํามากกว่าจูบอีก” คนโดนตบต่อว่ากลับอย่างโมโห เขาตรงเข้าดันตัวเธอให้หงายลงไปบนเตียง แล้วทาบทับตัวเธอไว้ มือทั้งสองข้างของเธอที่ทุบตีเขา ถูกสองมือหนาจับล็อกชูขึ้นไปเหนือศีรษะ

กฤตดนัยก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมเขาถึงอยากเอาชนะเธอ เพียงเพราะเธอไม่ยอมไปกับเขาในคืนนั้นเหรอ ทําไมต้องปากเสียกับเธอและตอนนี้กฤตดนัยก็อยากจะสั่งสอนเธอในแบบฉบับของเขาด้วย

“ปล่อยนะ! คุณจะทําอะไรฉันนะ!” มาริสาพยายามดิ้นหนี แต่ก็สู้แรงคนตัวโตไม่ได้ เธอทั้งตกใจและหวาดกลัว แต่ก็ยังมีแรงตะโกนถามออกไป ยิ่งเธอดิ้นหนีมากเท่าไร คนตัวโตก็ยิ่งกดทับแน่นมากเท่านั้น

“ทําในสิ่งที่ฉันอยากทำกับเธอไงละ” เขายิ้มแสยะด้วยแววตาหื่นกระหายส่งมาให้เธอหวาดกลัว

“ฉันจะแจ้งตํารวจ จับคุณเข้าคุกถ้าคุณข่มขืนฉัน”

“คุกเหรอฉันไม่กลัวหรอก วันนี้ฉันต้องสั่งสอนคนที่กล้ามาตบหน้าฉันซะก่อน” เขาพูดจบก็เลิกเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเธอขึ้นแล้ว กฤตดนัยหายใจติดขัดเมื่อเห็นเต้าอวบอิ่มทรงโตของคนร่างบางที่มีบราลูกไม้สีดําปกปิดไว้แต่ก็แทบปิดไม่มิดเนินเนื้อหน้าอกล้นทะลักออกมานอกบราเซียร์ลายลูกไม้

มาริสาร้องกรี๊ดเสียงดัง จนเขาต้องประกบปากปิดเสียงร้องของเธอ เขาใช้จังหวะที่เธอเผลอสอดสิ้นเข้าไปในโพรงปากใช้ลิ้นหนาไล่ต้อนลิ้นเล็กที่พยายามหนีลิ้นเขาแต่ก็หนีไม่พ้น

อื้มมมม!! เสียงอู้อี้ในลำคอ เขาดูดลิ้นเล็กอย่างย่ามใจ จนคนตัวเล็กที่ไม่มีประสบการณ์จูบมาก่อนเริ่มหายใจไม่ทัน เธอนอนตัวแข็งทื่อ ร้องไม่ออกสักคําเดียว จนคนตัวโตต้องถอนจูบเธอแล้วซุกไซร์ไปตามซอกคอ เธอจึงหายใจสูดอากาศเข้าปอดได้สะดวกขึ้น

เขาไล่จูบดูดเม้มผิวเนื้อเธอมาจนเกือบถึงปทุมถันคู่งาม เขาอยากเห็นความงามของอกอวบใหญ่คู่นี้ของเธอจึงเอื้อมสอดมือหนาไปปลดตะขอด้านหลัง

กฤตดนัยหัวใจแทบหยุดเต้น เมื่อสองเต้าเต้งตึงเผยความงามต่อหน้าต่อตาเขา มันใหญ่กว่าที่เขาจินตนาการไว้ซะอีก มันกลมสวยราวกับดอกบัวตูม น่าลูบไล้ น่าสัมผัส เขากลืนนํ้าลาย เมื่อรู้สึกลําคอแห้งผาก

“ริสา..เธอ..สวยมากเลย” เขามองเนินอกอวบอัดของเธอแล้วครางชื่อเล่นของเธอที่เขาแอบได้ยินตอนเธอคุยโทรศัพท์

“ไอ้คนโรคจิต! ไอ้คนลามก ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”

มาริสาเห็นสายตาที่เขามองทรวงอกของเธอ ที่ในตอนนี้เธอที่กำลังโป๊เปลือยอยู่ เธอตะโกนด่าพร้อมกับถีบเขาเต็มแรง จนเขาหงายหลัง เธอรีบเอาดึงเสื้อมาปิดทรวงอก

“โอ๊ยยย ถีบมาได้ เจ็บชิบ..” คนโดนถีบร้องโอดครวญเอามือกุมหน้าท้องที่โดนเท้าเล็กถีบเข้าให้

“พอกันที ฉันจะไม่ทํางานกับคนโรคจิตอย่างคุณอีกแล้ว ไปเลยออกจากห้องฉันไปเลยนะ” มาริสาสุดทนกับคนอย่างเขาแล้ว ดูท่าแล้วเหมือนคนโรคจิตอย่างไงไม่รู้ ถ้าเธอยังทํางานกับเขาเธอคงไม่รอดมือเขาสักวันแน่ ๆ ทําไมนะผู้ชายต้องเป็นแบบนี้กันทุกคนด้วย ไม่เว้นแม้กระทั่งพ่อเลี้ยงของเธอที่มีผู้หญิงไปทั่วจนแม่เธอทนไม่ไหวต้องขอเลิก ทําให้เธอต้องอยู่กับแม่แค่สองคนตั้งแต่เธออายุสิบขวบทําให้เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้มาก

“ไม่ได้! เธอต้องทํางานใช้หนี้ฉันก่อน”

“ฉันไม่จ่ายถือว่าคุณล่วงเกินฉันแล้วเราหายกัน”

“ไวน์ขวดละเกือบห้าแสน ฉันต้องนอนกับเธออีกหลายครั้งเลยละสิ ถ้าคิดจะชดใช้ฉันด้วยวิธีนี้ และถ้าเธอไม่หาเงินมาใช้หนี้ฉัน เธอก็ระวังตัวไว้ให้ดี ฉันจะรังควานเธอไปทุกที ทั้งมหาลัยเธอ ทั้งที่ร้านแม่เธอ ฉันจะทําให้เธออยู่ไม่เป็นสุขแน่ ๆ” กฤตดนัยทําหน้าโกรธเกรี้ยวกราดข่มขู่เธอ เพราะคนอย่างเขาอย่างไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆ ทั้ง ๆ ที่ปกติ เขาก็ไม่ได้มีนิสัยแบบนี้ แต่กับเธอไม่รู้ทําไม เขาต้องหาเรื่องรังแกเธออยู่ร่ำไป

“คนสารเลว! ทําไมฉันต้องมาเจอคนอย่างคุณด้วย” มาริสาด่าเขาอีกแล้ว

“แต่คนเลวอย่างฉันนี้แหละ! จะเป็นผัวเธอให้ได้ และถ้าเธอไม่อยากเสียตัวให้ ฉันฟรี ๆ ฉันมีข้อเสนอพิเศษให้เธอแลกกับหนี้ทั้งหมดภายในหนึ่งเดือนถ้าเธอทําได้ สนใจไหม” กฤตดนัยเลือดขึ้นหน้า เธอด่าเขาอีกแล้ว แล้วเขาก็คิดวิธีที่เขาจะได้ครอบครองเธอแบบไม่ต้องบังคับขืนใจเธอ อารมณ์เขาตอนนี้อยากจะได้ตัวเธอ

เขาต้องการเธอคงจะเหมือนผู้ชายคนอื่นที่เห็นผู้หญิงสวยก็มีความต้องการอยากได้ ถ้าเขาได้เธอแล้วความต้องการแบบนี้คงจะหายไปเอง เพราะเขารู้ตัวเองว่าเป็นคนขี้เบื่อแค่ไหน ยิ่งเธอทําตัวยาก เขายิ่งอยากได้และต้องเอาให้ได้ ได้แล้วเขาก็คงเบื่อเธอเหมือนคนอื่นๆ แต่จะเป็นไรก็เขามันหล่อรวย จะมีผู้หญิงกี่คนก็ได้

แต่ตอนนี้เขารู้สึกสนใจเธอเป็นพิเศษแล้วเขาก็คิดวิธีนี้ขึ้นมาได้สดๆ ร้อนๆ เขา คิดอย่างกระหยิ่มในใจ ‘เธอไม่รอดฉันแน่ มาริสา’

“วิธีอะไร” พอได้ยินว่าจะหมดหนี้เธอก็สนใจขึ้นมาทันที เพราะดูจากนิสัยแล้วกฤตดนัยเป็นคนไม่ยอมใครคงไม่ปล่อยเธอไว้เฉย ๆ แบบนี้แน่ ๆ

“เธอต้องมาเป็นผู้หญิงของฉัน ภายในหนึ่งเดือน แลกกับหนี้ทั้งหมด ถ้าทําได้ฉันจะปล่อยเธอ ...แต่ถ้าทําไม่ได้..เธอก็เป็นทาสฉันต่อไป..แล้วอย่าคิดหนี ฉันจะตามเธอไปทุกที ไม่เชื่อก็คอยดู”

“ข้อเสนอของคุณมันทุเรศสิ้นดี ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวหรือสาวไชด์ไลน์อย่างที่คุณเคยเจอมาหรอกนะ ถ้าคุณอยากได้ก็ไปหาที่อื่น ขอให้รู้ไว้ฉันไม่ยอมเป็นผู้หญิงชั่วคราวของคุณแน่นอน” นั้นเป็นคําพูดสุดท้ายที่เธอพูดกับเขา เธอก็ผลักร่างเขาออกนอกห้องปิดประตูใส่หน้าเขาอีก