เด็กเลี้ยงท่านรอง

พรหมลิขิต

ตอนที่ 2

นักท่องเที่ยวราตรีทั้งหญิงและชายต่างพากันโยกร่างกายไปตาม เสียงเพลงที่ดีเจเปิดอย่างเมามัน ต่างจากหญิงสาวในชุด เดรสสายเดี๋ยว เข้ารูปสีดำ ตัดกับผิวขาวออร่าของเธอ ที่กําลังนั่งกระดกแก้ววิสกี้ เพื่อระบายความเครียดตัวเอง

โซนวีไอพี

"เฮ้!!! กฤตทางนี้โว้ย" หนุ่มหล่อหน้าตี๋เจ้าของผับที่กําลังนั่งกอดผู้หญิงอกภูเขาไฟสองคนข้างกาย ตะโกนเรียกเพื่อน ฝั่งคนที่โดนเรียกเดินเข้ามาหาเพื่อนแบบไม่รีบร้อน ด้วยใบหน้าหล่อเหลาทําให้ผู้หญิงที่อยู่แถวนั้นหันมามองคอแทบหักแต่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจใครมากนัก ชายหนุ่มนั่งลงโซฟาฝั่งตรงข้ามกับเพื่อน

“ว่าไงวะ กว่าจะว่างได้ ฉันต้องรอแกกลับจากสัมมนาที่เมืองนอกเลยเหรอวะเนี่ย”

“เออ..ฉันก็มาแล้วนี่ไง ลงเครื่องปุ๊บก็มาหาแกเลยนะโว้ย ไอ้ตี๋”

“ไอ้เจน กับไอ้แดนยังไม่โผล่หัวมาอีกเหรอวะ" กฤตดนัยเอ่ยถามตี๋เพื่อนที่นั่งอยู่ตรงข้าม

"แล้วแกเห็นว่าพวกมันมาหรือยังล่ะ" ชายหน้าตี๋ตอบแบบไม่ใส่ใจ มือยังคงวุ่นวายกับหน้าอกสองสาวข้างกาย

“แกไม่ได้เหงานี่หว่า มีสาว ๆ ข้างกายตลอดแล้วจะเรียกฉันมาทำไมวะ” ชายหนุ่มพูดพลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มดับกระหาย

กฤตดนัยเดินมาที่โต๊ะ หยิบโทรศัพท์เครื่องหรูเลื่อนหา เบอร์เพื่อนเลวสองตัวโทรจิกผมตั้งแต่หัวคํ่าแต่พวกมันเสือกมาช้า ระหว่างที่ เขากําลังเลื่อนหาเบอร์เพื่อน สายตาก็ไปสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่ง แม่งงงง!!! โคตรน่าขย้ำเลย

“ไอ้ตี๋ เดี๋ยวฉันมานะ”

"เชิญตามสบาย” ตี๋บอกเพื่อนแบบไม่ใส่ใจนัก แล้วหันไปกอดจูบลูบไล้กับสองสาวข้างกายต่อแบบไม่สนใจสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปมา

“สวัสดีครับ” เสียงทักทายของชายหนุ่มเรียกให้หญิงสาวหันไปหา ต้นทางของเสียงทันที

“..............” ร่างบางมองพิจารณาใบหน้าของชายหนุ่มรูปหล่อที่ เข้ามาทักทายอย่างงง ๆ

“มาคนเดียวเหรอครับ?” เสียงหนุ่มหล่อเอ่ยถามขึ้น

“ทักฉันเหรอคะ?” ร่างบางหันมองซ้ายขวาก่อนจะเอามือชี้มาที่ตนเอง

“ใช่ครับ ผมกฤตดนัยครับ หรือเรียกว่ากฤตก็ได้ครับ” หนุ่มหล่อยิ้มให้อย่างเป็นมิตร พร้อมส่งสายตาวิบวับให้

“ค่ะ” มาริสาเอ่ยตอบกลับไปพร้อมส่งยิ้มให้ตามมารยาท “ว่าแต่คุณชื่ออะไรครับ” กฤตดนัยเอ่ยถาม

“ริสาค่ะ” หญิงสาวตอบกลับไปตามมารยาทเช่นเดิม

“ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณริสา” กฤตดนัยยื่นมือไปหวังจะจับทักทาย

“................” หญิงสาวมองไปที่มือของชายหนุ่มที่ยื่นมา แต่ก็ปล่อยให้เขายื่นมาเก้อแบบนั้นแหละ เพราะเขาถูกสอนให้รักนวลสงวนตัวตามแบบกุลสตรีไทย

“เอ่อ...โทษทีครับ” ชายหนุ่มรู้สึกเขินขึ้นมาทันทีจึงรีบดึงมือกลับ ก่อนจะเอามือข้างเดียวกันมาเกาท้ายทอยแก้เก้อ เขาไม่เคยโดนผู้หญิง คนไหนปฏิเสธเลยแม้แต่ครั้งเดียว มีแต่สาวๆ คอยวิ่งเข้าหาตลอด

“ว่าแต่มาคนเดียวเหรอครับ? ถ้าไม่รังเกียจให้ผมขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ” ชายหนุ่มส่งสายตาอย่างมีเลศนัยให้สาวสวยตรงหน้า สายตาที่ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนต้องสยบ พร้อมกับยกยิ้มมุมปากเบาๆ

เธออยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวเข้ารูปสีดํามันผิวเธอมันขาว ออร่าสะดุดตาเขามากและยิ่งไปกว่านั้นคือหน้าอกที่ล้นทะลักโผล่พ้นออกมา จากชุดเธอทําให้ชายหนุ่มต้องกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากลําบาก

“ขอโทษนะคะ พอดีฉันรีบ และรังเกียจ” หญิงสาวชักจะเริ่มรู้สึกไม่ ชอบหน้าผู้ชายตรงหน้าที่เริ่มมีท่าทีไม่ชอบมาพากล อีกทั้งยังส่งสายตา วิบวับใส่เขาตลอด ถึงแม้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะหล่อมาก หุ่นดีมาก และ มีท่าทางสุภาพ แต่เธอไม่ชอบสายตานั้นเลยมันบ่งบอกถึงความเจ้าชู้ของผู้ชายคนนี้

“หึ” กฤตดนัยแสยะยิ้มร้ายขึ้นมาหลังจากได้ยินคําปฏิเสธจากหญิงสาว เขาคิดว่าคงเล่นตัวเพื่ออัพค่าตัวละสิ

“อย่าเล่นตัวนักเลยครับ สวยๆ อย่างคุณนี่อยากได้เท่าไหร่ว่ามา ผมทุ่มไม่อั้น” กฤตดนัยยื่นข้อเสนอทันที

“กรุณาหลีกทางด้วยค่ะ ร่างบางถึงกับหน้าตึงกับคําพูดอันหยาบคายของชาย หนุ่มตรงหน้า

“ผมให้หนึ่งแสนถ้าคุณไปต่อกับผม” ชายหนุ่มยื่นมือหมายจะไปจับแก้มนวล แต่ชวนชมไวกว่าจึงปัดมือหนาออกได้ทัน

“เก็บเงินของคุณไว้เถอะค่ะ ฉันมีปัญญาหาเองได้” พูดหญิง สาวก็กระชากแก้วเหล้าในมืออีกข้างของชายหนุ่ม และสาดเข้าใส่หน้าเขาทันที พร้อมกับปาแก้วลงพื้นอย่างโมโห ก่อนจะผลักร่างหนาให้พ้นทาง แล้วรีบเดินออกจากผับทันที