The Beginning
Someone pov
"Mom, Dad please forgive me. Please-"
Pagmamakaawa ng isang prinsesa sa kanyang amang Hari at inang Reyna habang hawak-hawak ng dalawang kawal ang magkabila nitong kamay at kinakaladkad siya palabas ng palasyo na kaniyang tinitirhan.
"MOM, DAD!!" she shouted but her parents face remain stoic and expressionless. A lone tears escape in her eyes seeing that kind of reaction from them. Nawalan na siya ng lakas ng loob na ipagpatuloy ay paghingi ng tawad sa mga ito dahil huli na ang lahat. The parents she expected that would save and take care of her became cold and heartless.
Wala na siyang nagawa kundi ang magpatangay sa mga ito. Tila walang buhay na nakatunghay ang kanyang mga magulang habang sumusunod sa kanya. She expected this to happened but still it's f*****g painful. Durog na durog na ang kanyang puso sa mga nangyayari.
It feels like she was stab countless times by a sharp knife and all she can do is to cry and cry even though she knew it's useless. Kahit pa siguro lumuha siya ng dugo ay walang mangyayari. Paparusahan pa rin siya sa salang nagawa niya.
Pagkarating sa labas ng palasyo ay marahas siyang itinapon ng mga kawal na tila isa siyang basura. Napaluhod nalang siya sa sahig habang walang patid ang pagbuhos ng kaniyang mga luha. Diyan lang naman siya magaling. Ang umiyak pero mababago pa ba ng luha niya ang lahat? Her punishment is final and all she need to do is to face its consequence. Kahit sa ayaw man niya o sa gusto ay mapaparusahan siya.
She suddenly felt so low being in this kind of situation. Napayuko nalang siya habang nakaupo sa malamig na sahig sa labas ng palasyo. Ni katiting na lakas ng loob na pakiharapan ang lahat ng nakapaligid sa kaniya ay tuluyan ng tinangay na ng hangin.
"Umalis ka at huwag ng magpapakita pa. Wala kang utang na loob!!" Hindi niya inaasahan na sasabihin ng kanyang Ama ang bagay na iyon sa kanya. Mamasa-masa pa rin ang mga mata nang nag-angat siya ng tingin rito. "You're a disgraced in our family. Tama nga ang desisyon kong si Athena ang susunod na mamahala sa kaharian na pinaghirapan kong itaguyod sa loob ng matagal na panahon"
Hindi niya alam pero pagkatapos niyang marinig ang mga iyon ay nagkaroon bigla siya ng lakas ng loob para harapin ito. For an instant, she just found herself standing while facing her so-called-parents.
Parents? She don't look at them as her parents but more like an enemy. Parang tinangay na ng hangin ang lahat ng respeto niya sa mga ito.
"Why the world is so unfair?" She asked. Kumuyom ang kanyang kamao at nagngingit sa galit ang kanyang ngipin. "Porket babae wala ng karapatan na humawak ng sandata at makipaglaban?"
Pagak siyang natawa habang walang humpay ang pagbuhos ng kanyang luha. Garagal na ang kanyang boses pero pilit niyang sinasabi ang kanyang hinanaing ng malinaw. Hoping that they will understand her but that's f*****g impossible. Sa paraan palang ng tingin ng kanyang mga magulang at maging ang mga Elders sa tabi ng mga ito ay hindi makikitaan ng pagkaawa sa kanya. It's pure madness and disappointment but she still tried her best to control it.
'Eh di ako na ang walang kwentang prinsesa' Huminga siya ng malalim at agad na pinahid ang kanyang luha. She already accepted the fact that this is her last time here in this kingdom. Dapat na ba niya itong ikatuwa dahil atlast makakalaya na siya sa striktong pamumuhay niya dito, na wala ng magdidikta sa kanya kung ano ang kanyang gawin? She don't know either.
"Right from this moment, i'm no longer the princess nor the daughter of the mighty ruler of this f*****g kingdom"
Pagkatapos niyang sabihin iyon ay tinanggal niya ang kanyang korona at maging ang mga alahas sa kanyang katawan. "Heto tanggapin niyo. Ibigay niyo kay Ate Athena lahat tutal siya naman ang parating magaling sa mga mata niyo. Magsamasama kayong feeling perpekto at magpakasasa sa kayamanan niyo!! As if i f*****g care"
Wala siyang pakialam ng tumama ang lahat ng binato niya sa kaniyang amang hari at inang reyna. She's just too mad to gave them a bit of her kindness and respect. Hindi naman nila deserve ang lahat ng iyon so bakit pa?
"Master"
Baling niya sa mentor niya na halos hindi na magawang makatayo pa sa tindi ng parusang natanggap nito. And she felt so guilty seeing how her mentor suffer because of her. Kung sana'y hindi niya nalang ito dinamay sa kasalanan niya.
Ano bang masama sa pag-abot ng pangarap? Is it bad to seek for your own happiness? Mapait siyang napangiti dahil alam niyang wala rin namang kwenta kong magsasalita pa siya para ipagtanggol ang kaniyang sarili. Makikitid ang mga tao rito so what's the use of expressing what she truly feel? Obvious na obvious naman na nag-aaksaya lang siya ng laway sa mga ito.
"Stay away from my master" Sinunod naman ng mga royal knights ang utos niya na siyang pinagpapasalamat niya. If they stand against her, she will surely go on full force. She don't mind if she kill someone because of her madness anymore. Kinapopootan niya ang kinalakihan niya at maging ang dugong nanalaytay sa kanya.
"Master, Don't worry. Nandito na po ako. Hindi po ako papayag na maparusahan ulit kayo" puno ng sensiridad na sabi niya iyon sa Master niya bago ito maingat na itinayo at inalalayan. She heard him groaned in pain. Her master's body was full of bruise and its back was full of of blood because of multiple lashes.
"Ready the portal"
She just chuckled when she heard that from one of the Elders. Kahit hindi niya ito tingnan ay alam niyang hindi na ito makapaghintay na mawala siya sa Knight Kingdom.
'f*****g. Traitors' Hindi na siya magtataka kung ito ang nagsuplong sa kanya sa hari.
"Goodbye Princess" Napangiti naman siya ng nagbigay pugay pa ang mga royal knights sa kaniya. "I'm not your princess anymore" tanging nasabi niya at dahan-dahan na naglakad papalapit sa portal patungo sa Earth Kingdom.
But before she step inside the portal, she take a glance to her parents for the last time. Wearing her bitter smile, she bid goodbye and left a few words as warning, hoping that it's enough for them to be careful with everyone they trusted. Hindi nila alam na ang totong kalaban ay nasa tabi lang nila at naghihintay lang ng tamang pagkakataon para sagpangin sila.
"Beware of Traitors, Mom, Dad" And after that, she and her mentor instantly being swallowed by the portal. Hanggang sa matagpuan nalang nila ang kanilang mga sarili sa isang pamilyar na lugar.
"Goodbye Knight Kingdom, Hello Earth Kingdom"
TO BE CONTINUED
