เว่ยเฉียน หลี่ฟางเจียว รวมถึงลูกชายและลูกสะใภ้ ทั้งหมดต่างก็เตรียมตัวเพื่อที่จะไปทำงานเหมือนกัน เมื่อทุกคนออกไปแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของเว่ยอ้ายเหม่ยที่จะต้องดูแลหลานทั้งสองเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา เวลาพี่สะใภ้ทั้งสองไปทำงาน ซึ่งเว่ยอ้ายเหม่ยคนใหม่เพิ่งฟื้นขึ้นมา ก็ไม่รู้ว่าเมื่อก่อนเจ้าของร่างนี้ดูแลหลานทั้งสองยังไง เพราะพยายามนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก
ความจริงแล้วเจ้าของร่างไม่ได้สนใจหลานทั้งสองคนมากนัก เป็นเพราะว่าอาชุนกับเสี่ยวเหมยเองก็หวาดกลัวอาสาวเป็นอย่างมากจนเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง จะออกมาก็แค่ตอนกินข้าวกับเข้าห้องน้ำเท่านั้น จนมาถึงวันนี้พวกเขาเองก็ยังคงหวาดกลัวอยู่ แต่พ่อแม่สั่งให้พวกเขาออกมาอยู่ดูแลอาสาวที่เพิ่งหายจากอาการป่วยเลยทำให้ตอนนี้หลานทั้งสองได้แต่นั่งมองเว่ยอ้ายเหม่ยตาปริบ ๆ
“เป็นอะไรกันน่ะ ทำไมมองอาแบบนั้นล่ะ” เว่ยอ้ายเหม่ยพูดขึ้นมาพร้อมเดินเข้ามาใกล้หลานทั้งสอง
อาชุนกับเสี
