ก่อนหน้าที่จะมาที่นี่เฉินชิวเยว่ได้ค้นความทรงจำเจ้าของร่างนี้ออกมาเลยจำได้ถึงเหตุการณ์เช้าวันนั้นอย่างชัดเจน วันนั้นเธอนั่งซักผ้าด้วยความไม่พอใจอยู่ที่ริมแม่น้ำท้ายหมู่บ้าน แล้วเว่ยอวิ๋นรุ่นก็เดินมาหา “นี่นังอ้ายเหม่ย แกเห็นไหมว่านี่อะไร” เว่ยอวิ๋นรุ่นมายืนอยู่ตรงหน้ากะละมังซักผ้าของเว่ยอ้ายเหม่ย แล้วยื่นกิ๊บติดผมสีชมพูมาให้ดูอย่างโอ้อวด เว่ยอ้ายเหม่ยคร้านที่จะสนใจก็เลยไม่ตอบอะไรกลับไป แค่วันนี้ต้องมาซักผ้าของตัวเองเธอก็อารมณ์เสียจะแย่อยู่แล้ว ยังดันมาเจอญาติผู้พี่ที่กวนประสาทอีก การทำเป็นไม่สนใจก็น่าจะสบายใจกว่า “นี่แกเมินของของฉันหรอก แกรู้ไหมว่ากิ๊บติดผมนี่ราคาเท่าไหร่ แม่ฉันอุตส่าห์เอาเงินกองกลางมาซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเลยนะ” เว่ยอวิ๋นรุ่ยยังไม่หยุดพยายามที่จะกวนใจอีกฝ่ายด้วยการพูดถึงเงินกองกลางที่บ้านรองเว่ยต้องนำส่งให้บ้านใหญ่เสมอมา เว่ยอ้ายเหม่ยยังทำเป็นไม่สนใจแม้ว่าจะเริ่มไม