Selinden...
Kafam çok karışık, karışık, karışık taaa karışık... Acaba yengemin yanında fazla mı takılmaya başladım. Beynimin içi onun sözleriyle ve ritmiyle titriyordu.
Sırf Yalını unutmak için Emrenin kuzeniyle görüşüyordum. Aslında iyi çocuktu Mehmet. Neden istediğimiz insana aşık olamıyoruz. Bu kadar acı çekmek zorunda mıyım?
Yeni dairemin dizaynıyla ilgilenirken beynimi de temizlemeye çalışıyordum. Eşyalarımı yerleştirmek için kimsenin yardımını istemedim. Kendi evimin her karesine elim değsin, izlerimi bırakayım istiyorum.
Bu düşüncelerle evde bir aşağı bir yukarı giderken birden zil çaldı. Acaba siteden birileri mi? Kimse burada olduğumu bilmiyor sonuçta.
Merakla kapıya yöneldim.
- Selammm.
- Duygu,
- Selam bebeğim diyerek Mehmette beni çekip yanağıma sulu bir öpücük kondurdu
