ร่างผอมซูบใบหน้าซีดเซียวนอนรอฟังผลตรวจการตั้งครรภ์จากคุณหมอ สองมือขยุ้มผ้าห่มแน่นรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เหมือนหัวใจเธอเหมือนเสียดวูบลงเสียให้ได้
ถ้าท้องขึ้นมาเธอจะทำยังไงดี?
‘ฉันจะตัดไฟเสียแต่ต้นลมฆ่ามันทั้งแม่ทั้งลูกไม่เชื่อก็ลองดูสิ’
แน่นอนว่าเขาต้องฆ่าเธอตายแน่
อย่านะ ได้โปรด โชคชะตาอย่าได้เล่นตลกกับเธอมากไปกว่านี้เลย
“คุณไม่ได้ท้องค่ะ แค่ร่างกายอ่อนเพลียได้รับสารอาหารไม่เพียงพอเดี๋ยวหมอจะจัดวิตามินไว้ให้ทานนะคะ”
เธอโล่งใจเหมือนยกภูเขาออกจากอก รอยยิ้มกว้างในรอบหลายๆวันผุดขึ้นบนใบหน้าอีกครั้ง
“ดีใจด้วยนะคะที่ฉันไม่ได้ท้อง ว้า แย่จังอดได้จับผู้ชายรวยซะแล้ว” เธอเอ่ยต้อนรับชารีฟที่เข้ามาในห้องเอาตอนค่ำ
“ก็ดี นี่ขัดปืนเตรียมฆ่าทิ้งแล้วนะ” เขาตอบกลับด้วยแววตาทะเล้นไม่นานก็ต้องขมวดคิ้วขึ้นมองดูข้อเท้าเธอ “เดี๋ยวนะ ฉันสั่งให้ปลดโซ่แล้วนี่ แล้วใครเป็นคนทำอีก?”
“ฉันสวมเองค่ะ เพราะสั
