เดินเคียงข้างมากับพ่อเลี้ยงราชาเขาแต่งตัวง่าย ๆ ผ้าใบสีขาว กางเกงสแล็คสีดำ เสื้อเชิ้ตสีเดียวกับรองเท้าพับแขนขึ้นมาถึงข้อศอก สวมแว่นตาสีชาเซตผมขึ้นปล่อยให้ปอยผมเส้นสองเส้นตกลงมา
เหล่ท่อ!
คนถ่ายรูปด้านหน้าเยอะมากจนแม่ลูกคุยกันว่าจะเข้าไปนั่งดื่มน้ำเย็น ๆ ก่อน ที่นี่ตกแต่งสไตล์จีนจ๋าเลยก็ว่าได้ทั้งโคมไฟสีแดง ซุ้มแบบจีน มันสวยมากเลยมากี่ครั้งก็ยังสวย
“น้องจับมือแม่ไว้นะเดี๋ยวหลง” ในเมื่อออกแบบมาด้านหน้าถ่ายรูปและเป็นบันไดเดินเข้าไปยังตัวคาเฟ่ก็ต้องเดินลงไปอีก
“ครับ” เด็กน้อยขานรับกระชับมือแม่ไว้แน่น
แต่จู่ ๆ พ่อเลี้ยงราชาก็หยุดเดินแล้วหันกลับมา เขามองเธอเล็กน้อยก่อนจะย่อตัวลงอุ้มมีโอแล้วยืนขึ้น เด็กน้อยยกแขนคล้องคออย่างไวส่งยิ้มหวานให้คนอุ้ม พ่อเลี้ยงราชาไม่ได้พูดอะไรเขาก้าวเดินไปยังตัวคาเฟ่ต่อทันที
มีมี่ยกกล้องขึ้นมาถ่ายอย่างลืมตัว เธอขอถ่ายเก็บไว้ดูคนเดียวก็พอแล้ว...
เรามานั่งกันอย
