วันเกิด
1105 Words
"มอร์นิ่งค่ะคุณพ่อคุณแม่" จันทร์เจ้าเอยอารมณ์ดีลงมาแต่เช้าตรู่
"ของใส่บาตรอยู่บนโต๊ะลูกแม่เตรียมเอาไว้ให้แล้ว" จิตตราบอกลูกสาว
"รู้ใจจังเลยค่ะคุณแม่" จันทร์เจ้าเอยเข้าไปกอดประจบมารดา
"สุขสันต์วันเกิดนะลูก คิดสิ่งใดขอให้สมความปรารถนาและมีแต่ความสุขความสำเร็จ และที่สำคัญขอให้หนูแคล้วคลาดจากอันตรายโพยภัยทั้งปวง" จิตตราอวยพรลูกสาวแบบเรียบง่ายแต่เปี่ยมไปด้วยความรักและพลังแห่งเมตตาจากคนเป็นแม่
"พ่อก็ขอให้ลูกสาวของพ่อมีแต่ความสุขกายสุขใจนะลูกนะ"
"สาธุ" เธอล้อเลียนที่แม่อวยพรให้ยาวเหยียด
"เดี๋ยวเถอะ ไปเร็วเดี๋ยวจะไม่ทันหลวงพ่อท่าน"
"จริงด้วยค่ะ ไปกันดีกว่า"
จันทร์เจ้าเอยเกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อและแม่ที่น่ารัก ทั้งรักและเข้าใจในตัวเธอพร้อมส่งเสริมทุกอย่างที่เธออยากจะเป็น ฐานะถือว่าดีไม่ร่ำรวยระดับเศรษฐีแต่ก็ไม่ลำบาก ทั้งพ่อและแม่ก็อยู่ในวัยเกษียณแล้วทั้งคู่
"นิมนต์ค่ะหลวงพ่อ" จันทร์เจ้าเอยและพ่อแม่คุ้นเคยกับหลวงพ่อเป็นอย่างดีเพราะใส่บาตรกันเป็นประจำ
"อายุ วรรณะ สุขัง พลัง" เมื่อหยิบของใส่ลงบาตรเรียบร้อยแล้วหลวงพ่อก็ให้พร
"มาใส่บาตรกันพร้อมหน้าเลยนะโยม" หลวงพ่อทักทายสามคนพ่อแม่ลูก
"วันนี้เป็นวันเกิดยัยเจ้าเอยเขาค่ะหลวงพ่อ" จิตตราตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
"ดีแล้วๆ อายุเท่าไรแล้วล่ะปีนี้" หลวงพ่อถามด้วยความเมตตา
"25 ปีเต็มค่ะหลวงพ่อ" เจ้าเอยตอบ
"อย่าลืมกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรเขาด้วยนะโยม เขาเจอโยมแล้ว ขออโหสิกรรมต่อกันจะได้ไม่ผูกพันธ์กันไปถึงชาติหน้าอีก"
"ค่ะหลวงพ่อ" เจ้าเอยรับคำแต่ยังไม่คิดว่ามีอะไรพิเศษถึงแม้ว่าจะดูแปลกหูไปบ้างก็ตาม
"แล้วก็หมั่นทำบุญกรวดน้ำที่ใต้ต้นจันทร์กระพ้อด้วยบ่อยๆนะเขาจะได้มีกำลังรักษาโยม บุญพาวาสนาส่งผูกพันธ์กันมา" แต่ประโยคหลังที่หลวงพ่อพูดมานี้นี่เองที่ทำให้จันทร์เจ้าเอยแปลกใจ
"มีอะไรหรือคะหลวงพ่อ" แต่คนที่ถามกลับเป็นจิตตราที่มีความสงสัยมากกว่า
"ไม่มีความบังเอิญบนโลกใบนี้นะโยม ทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีกรรมลิขิตไว้ สร้างกรรมใหม่บุญใหม่ให้มากขึ้นกว่าเดิมจะได้รอดพ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวงอย่างน้อยก็ผ่อนหนักเป็นเบา"
"หลวงพ่ออยากจะเตือนอะไรหรือเปล่าคะ" คนเป็นแม่เกิดอาการเป็นห่วง
"อาตมาได้แต่แนะนำให้ทำความดีสร้างกุศลไว้เท่านั้นแหล่ะโยม อะไรที่ไม่ใช่กิจของสงฆ์อาตมาไม่สามารถก้าวล่วงได้ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" หลวงพ่อพูดจบก็ก้มหน้าเล็กน้อยแล้วเดินจากไปพร้อมเด็กวัดที่สะพายย่ามช่วยถือของที่ได้รับมาจากการบิณฑบาต
"วันนี้หลวงพ่อท่านพูดแปลกๆนะพ่อว่าไหม" จิตตราหันไปถามเกรียงไกร
"ไม่มีอะไรหรอกแม่คิดมากน่ะ หลวงพ่อท่านคงจะบอกตามแบบพระที่สอนให้คนทำบุญกุศลทั่วไปมากกว่า"เกรียงไกรไม่อยากให้ภรรยาและลูกสาวจินตนาการไปไกล
"เดี๋ยวเจ้าเอยขอตัวไปกรวดน้ำก่อนนะคะ" พูดจบจันทร์เจ้าเอยก็เดินเข้าบ้านไปกรวดน้ำที่ใต้ต้นจันทร์กระพ้อต้นใหญ่ในบ้านที่มีอายุมากกว่าอายุของเธอเสียอีก เรียกว่าเกิดมาเธอก็เห็นมันตั้งตระหง่านอยู่ที่หน้าบ้านแล้ว
"ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศลที่ได้ทำบุญใส่บาตรในครั้งนี้ให้กับเทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกท่านที่คุ้มครองข้าพเจ้าอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง....ท่านผู้นั้นที่ข้าพเจ้าฝันถึง หากท่านมีสุขขอให้มีความสุขยิ่งๆขึ้นไป หากท่านมีทุกข์ขอให้หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง" เธอรู้สึกนึกถึงชายแปลกหน้าที่เธอฝันเห็นเขา แต่เธอไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามเลยทำได้แค่พยายามนึกถึงรูปร่างลักษณะที่พอจะจำได้จากความฝันของเธอ
"สาธุ...ขอบใจแม่บุหลัน" มีเสียงๆหนึ่งเปล่งขึ้นก้องทั่วบริเวณแต่มนุษย์ทั่วไปหาได้ยินไม่ หากแต่สิ่งที่แสดงให้จันทร์เจ้าเอยรับรู้ถึงการอนุโมทนาบุญนั้นได้กลายเป็นสายลมโชยมาอย่างอ่อนโยนแทน ทำให้โมบายที่หน้าบ้านของเธอสั่นไหวเบาๆและมีเสียงกรุ๋งกริ๋งไพเราะ
"ไปลูกเข้าบ้าน ลมเย็นดีจังเลยวันนี้" เกรียงไกรโอบไหล่ภรรยาและเรียกลูกสาวให้เดินเข้าบ้านไปด้วยกัน
"วันนี้เจ้าเอยไม่ไปทำงานหรือลูก" จิตตราถามลูกสาวเมื่อไม่เห็นเธอแต่งตัวชุดทำงาน
"วันนี้เจ้าเอยลาค่ะแม่วันเกิดทั้งทีของอยู่ฉลองกับสองตายายดีกว่า" เธอฉอเลาะบิดามารดา
"ดีเหมือนกันนะวันนี้แม่จะทำของอร่อยๆให้ทานแต่ว่าเช้านี้หาอะไรง่ายๆรองท้องไปก่อนนะ" จิตตราบอกทั้งสามีและลูกสาว
"ไหนๆวันนี้ก็วันเกิดของเจ้าเอย ขอถามหน่อยได้ไหมคะว่าทำไมแม่ถึงตั้งชื่อว่าจันทร์เจ้าเอย" เธอถามแม่ขณะที่เธอก็เอามือหยิบขนมปังมาปาดทาแยมแล้วกัดเข้าปาก
"ก็พ่อน่ะสิ ตอนจีบแม่ใหม่ๆชอบพาไปดูดาว"
"แล้วเกี่ยวอะไรกับจันทร์เจ้าเอยคะ"
"ก็ตอนที่ดูดาวกันอยู่วันนั้นพระจันทร์สวยเต็มดวงแล้วพ่อเขาก็เล่าว่าเขานึกถึงตอนที่คุณย่าชอบท่องบทกลอน จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้าขอข้าวขอแกงให้พ่อฟังตอนเด็กๆ พ่อเขาก็เลยนึกสนุกพูดเล่นว่าถ้ามีลูกสาวแล้วเกิดในวันจันทร์จะให้ชื่อว่าจันทร์เจ้าเอย" จิตตราเล่าให้ฟังแบบติดตลกแต่ก็มีความแปลกมหัศจรรย์อยู่ในที
"จริงด้วยเจ้าเอยเกิดวันจันทร์แล้ววันเกิดปีนี้ของเจ้าเอยก็ดันตรงกับวันจันทร์พอดีเลย" จันทร์เจ้าเอยตาโตขึ้นมาเมื่อคิดขึ้นได้ว่าวันเกิดเธอตรงกับวันจันทร์เกือบทุกปีปฏิทิน
"นี่แหล่ะจันทร์เจ้าเอยของแท้แน่นอน" เกรียงไกรหยอกล้อลูกสาว
"วันเกิดหรือ แม่บุหลัน" ชายผู้หนึ่งยืนใต้ต้นจันทร์กระพ้อ เอามือไขว้หลังมองเข้าไปในตัวบ้านรับรู้ได้ถึงคำพูดและความคิดของคนในบ้าน
...........................
- Writer
