Chapter Four

1298 Words
Present day . . . . . Hindi makapatiwala si Fatima sa mga nangyari sa kanya. She's f**k up. Hindi na nya alam kung ano pang ihaharap na pagmumukha sa kambal pagkatapos ng mga nangyari. Hanggang ngayon ay nararamdaman pa rin nya ang mga haplos at halik ng kambal sa kanya. Hindi nga nya alam kung paano siyang nakarating sa kwarto nya dahil ng magising siya ay nasa sarili na siyang silid komportableng nakahiga sa kama at maayos na nakakumot hanggang leeg but naked. At sa tuwing naalala nya ang nangyari ay hindi nya maiwasang hindi mamula. She lost herself to them. "Fatima? Are you okay?" May pag-aalalang tanong ni Elaine ang kanyang poster mother. "Huh?!" "Are you okay? Kanina ka pa namin kinakausap Pero nakatitig ka lang sa pagkain mo. Masama ba ang pakiramdam mo?" "N-no. Okay lang po ako may iniisip lang." Sabay sabay kasing kumakain ang Winceslao Family tuwing weekend para daw may family bonding ang mga ito at hindi na iba si Fatima para sa mga ito. "Okay. Ah oo nga pala bago ko makalimutan bukas ay mag-a-out of time kami ng Daddy Noel mo kasama si Joseph so kayong dalawa lang ni Jackson ang maiiwan dito. Mga isang linggo siguro kaming mawawala kaya sana alagaan nyong dalawa ang bahay understand? Hindi namin kayo maisasama dahil siguradong mahuhuli kayo sa mga aralin nyo kung sakasakali sa susunod na lang ha." Natigilan si Fatima at nabitawan ang kutsara na hawak. Para siyang nakarinig ng masamang balita. Shit. Maiiwan siyang mag-isa sa bahay kasama si Jackson? Sonofabitch. Nahagip ng mata ni Fatima ang tahimik na si Jackson Nakita nya ang isang ngiti sa mga labi ito. Ngiting hindi nya gugustuhing makita may binabalak itong hindi maganda. "Ahm. . . Mommy Elaine kailangan po ba talagang umalis kayo?" "Yes. It's an important business meeting na hindi namin na pwedeng hindi puntahan at magliwaliw na rin ," Sasagot pa sana si Fatima ng sumingit si Jackson. "Wag kang mag-alala andito naman ako, Faith." may kung anong gusting ipahiwatig si Jackson sa bawat salita ito at naninindig ang balahibo ng ng tawagin siya nito sa ikalawa nyang pangalan. At yun na nga ang ikinakatakot nya ang mapag-isa silang dalawa sa bahay. ********** Next day . . . . . Parang gustong magmakaawa ni Fatima sa kanyang poster parents na huwag na lang umalis. Pero hindi nya magawa dahil sigurado siyang wala ring magagawa ang pagmanakaawa nya. Napatingin siya Kay Jackson at nakita naman nya ang isang makahulugang ngiti sa mga labi into. "You two. Kayo ng bahala dito sa bahay at wag kayong mag-aaway. Isang linggo lang kaming mawawala kaya magpakabait kayo." Sumakay na si Mommy Elaine sa kotse. Habang nakatingin naman silang dalawa habang papalayo ang sasakyan. "Well . . . " Napatingin si Fatima Kay Jackson ng magsalita ito. "W-what?" Kinakabahang tanong ni Fatima. "Nothing," nakangiting sambit ni Jackson at saka ito pumasok sa bahay at iniwan siya doon. *********** Monday, Cloverfield's Academy . . . . . Medyo nabawasan ang kaba ni Fatima ng wala namang masamang nangyari ng makaalis ang kanyang poster parents. Pero hindi pa rin siya mapalagay dahil pakiramdam nya may binabalak talaga si Jackson. Hindi nga nya namalayang nasa harap na siya ng kanyang locker nagulat pa siya ng kulbitin siya ni Lanna "Hey! Fatima on earth?" Lanna snaps her fingers in front of her. "Sorry," mahinang sabot nya bago binuksan ang kanyang locker. "What happen? Bakit parang wala ka sa sarili mo?" "Huh?! Ahm . . . " "Good morning girls!" Napatingin sina Lanna at Fatima sa kanilang likuran. At bumungad sa kanilang dalawa ang nakangiting sina Lyle Andrei at Lyle Andrew. "G-good morning too?" Balik bati ni Lanna sa kambal pero sa pandinig ni Fatima ay Parang patanong. Napayuko naman si Fatima at parang gusto na nyang bumuka iyon at kainin siya. Naalala na naman nya kung ano ang ginawa ng mga ito at hindi nya maiwasang hindi mamula. "L-let's go Lanna," hinila na lang kapag Daka ni Fatima si Lanna at iniwan ang kambal doon pagkasara ng locker nya. She need to hide from them. Ginugulo ng mga ito ang utak nya. May problema na nga siya ay dumadagdag pa ang mga ito. As long as she can she needed to avoid the twins. ********** Nagkatinginan sina Lyle Andrei at Lyle Andrew. They knew that there's something wrong. Huminga ng malalim si Andrew bago nagsalita. "We need to talk to her as soon as possible. We know that it was wrong when we force her that night. Masyado natin siyang binigla." Marahas na naisuklay naman ni Lyle Andrei ang isang kamay nya dahil sa frustration. "I get it. Were going to talk to her after class," ************ Cloverfield's Front Gate, After class . . . . . Sa buong maghapon ay parang wala pa rin sa sarili si Fatima. Nakatulala siyang naglalakad palabas ng Cloverfield at hindi pansin ang paligid. Napasinghap siya ng may isang matatag na braso ang bigla na lang pumulupot sa bewang nya. Sisigaw na sana siya ng magsalita ang pangahas na humaklit sa kanya. "Don't scream. Gusto ka lang naming makausap," maagap na sambit nito. Natigilan si Fatima ng nakilala nya ito. At hindi lang pala ito nag-iisa kundi may kasama pa. "Lyle Andrei, Lyle Andrew." Mahinang sambit nya. Tumingin siya sa paligid pero wala siyang makita kahit isang estudyante. "Please, listen to us." May pagmamakaawang sambit naman ni Lyle Andrew. Tumingin lang siya sa mga ito at hindi nagsalita. "Hindi mo kailangang magsalita. Just listen. Yun lang. Please." They look helpless. Napatango na lang siya bilang tugon. "You are ours. No matter how you hide yourself to us, we will find you. Give us a chance. And we will promise to you that we wouldn't hurt you. Just trust us." "What? I'm yours? What do you two means by that?" Naguguluhang tanong ni Fatima. "We want to tell you something. Sana wag kang matakot sa aming dalawa," "Okay? What is it?" "We're a werewolves and you are our mate," "Hahaha you two are joking right? Werewolves? Mate? Is this a prank?" Pilit na natawa si Fatima. "Hindi. Bakit naman kami magsisinungaling sa napakaimportanteng bagay na tulad nito? Do want proof?" "Yes! Kasi sa totoo lang natatakot na ko sa inyong dalawa," "Fine," Sabah na sagot ng kambal. Umatras si Lyle Andrei habang si Lyle Andrew ay gumilid. Naghubad ng damit si Lyle Andrei na ikinatanga ni Fatima. Sa isang kurap ng mata ni Fatima ay bigla nag-pop out sa harap nya ang isang itim na wolf ang pumalit sa pwesto ni Lyle Andrei. Nanlaki ang mga mata ni Fatima sa pagkabigla ng tuminin naman siya Kay Lyle Andrew ay iba naman ang mata nito halos itim na iyo. "Naniniwala ka na ba sa amin sweety? We are werewolves and you are our mate, or should you say soul mate," Nanlalaki ang mga mata ni Fatima at parang naumid ang dila nya. "So Naniniwala ka ng nag-e-exist kami at pumapayag ka na bang maging amin?" "N-no Hindi kayo totoo," mahinang tugong ni Fatima. Tatakbo na sana palayo si Fatima ng pigilan siya ni Lyle Andrew. In one swift move Lyle Andrei's lip were in hers kissing her like there's no tomorrow. Itinulak nya ito ngunit para lang siyang tumulak sa pader. At habang tumatagal Hindi na nya mapigilan ang pagtugon sa mapangahas na halik ni Lyle Andrew. She kiss him back and felt her body is burning with desire. She didn't stop her moaned when she felt a hand at her back and someone kissing her neck. She groaned in appreciation. Hindi siya makapaniwala na nangyayari ang ganoon sa kanila at hindi lang yun sa labas pa talaga sa gilid ng Gate ng Cloverfield. Right there and right now they make her scream from pleasure.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD