Twice as Growl

Chapter Three

After what happen in cafeteria Fatima kept her distance to others.

Feeling nya kasi ang sama ng tingin ng mga ito sa kanya.

Nakayukong naglakad si Fatima palapit sa kanyang locker.

Inilalagay na nya ang mga gamit nya sa loob ng may maramdaman siyang presensya sa kanyang likuran.

Pagtingin nya sa kanyang likuran at bumungad sa kanya ang Kambal.

Sina Lyle Andrew and Lyle Andrei.

"Good morning honey," Lyle Andrei said cheerfully and gave her a wide smile.

"Hi sweety," Lyle Andrew said seriously.

Napaatras si Fatima pero napasandal lang siya sa kanyang locker.

Nanlalaki ang mga mata ni Fatima at nalaglag ang panga nya ng marealize nya kung ano ang itinawag ng kambal sa kanya.

"Close your mouth sweety. You have a kissable lips and its inviting." Bulong ni Lyle Andrew malapit sa kanyang tenga.

Namilog ang mga mata ni Fatima hindi dahil sa sinabi nito kundi sa bilis nitong nakalapit sa kanya na halos maramdaman na nya ang init ng katawan nito.

Marahas na itinulak ni Fatima si Lyle Andrew.

"You two are weird . . . no . . . you two are crazy. Leave me alone," yun lang ang sinabi nya bago nya mabilis na isinara ang locker nya at nagmamadaling lumayo sa kambal.

Hindi na siya mapakali sa presensya ng kambal katulad ng presensya ni Jack sa tuwing nakikita nya ito.

She felt something dangerous from them that she didn't understand.

**********

Cafeteria . . . . .

Katatapos lang ng klase nina Fatima at naglalakad na siya at si Lenna papuntang cafeteria ng bigla na lang may humarang sa kanilang dalawa.

"Hi honey. Hungry? Have lunch with us,"

"N-no. . . kasabay ko ng magla-lunch si Lenna Hindi ko na kailangan ng ibang kasabay," nauutal na sabi ni Fatima Sabay hila Kay Lenna.

Pero pagpasok nina Fatima at Lenna sa cafeteria ay tumahimik ang buong lugar.

And she didn't like that kind of silence.

In a blink of an eye there something through in them.

Mabuti na lang at mabilis ang reflexes ni Lenna at nahatak si Fatima kung Hindi ay tinamaan na ito ng lumilipad na soft drinks in can na may laman; take note Hindi pa nabubuksan.

"I guess we should have lunch outside. Sa labas na lang tayo kumain ng lunch. Harmful ang mga Tao dito eh," pacharing na sambit ni Lenna at hinila ulit siya.

Pagkalabas nila ng cafeteria ay sumalubog ulit ang kambal sa kanila.

"Where you going? Akala namin magla-lunch na kayo?" Tanong ni Lyle Andrei.

"Sumabay na kayo sa amin sweety," Lyle Andrew said.

"Sa labas na lang kami magla-lunch,"

'Baka kasi may lumipad na naman at Hindi na namin maiwasan.'

Gusto nyang idagdag pero pinanatili nyang tikom ang kanyang bibig.

"Tara na Lenna," sabay hila Kay Lenna.

Tiningnan ng kambal si Lenna na para bang sinasabi na umalis na ito at iwan na si Fatima sa kanila.

"Ahm. Fatima? Hindi pala kita masasamahang mag-lunch. May gagawin pala akong important matter nawala sa isip ko," pigil ni Lenna sa kanya.

"What?!" Gulat na sambit ni Fatima.

"Sorry, Fatima. Mauuna na ko. Enjoy your lunch with them." mabilis na binawi ni Lenna ang kanyang braso Kay Fatima at mabilis na iniwan siya.

Naiwang nakatanga si Fatima sa likod ng papalayong si Lenna.

**********

Nakatingin ang kambal Kay Fatima ng inutusan nila si Lenna na iwan nito ang kaibigan.

Their eyes were like a predator while they stared to her like their prey.

"So, honey? Were are we? Ah we should have lunch together," nakangiting sabi ni Lyle Andrei.

"Let's go," aya naman ni Lyle Andrew.

Lumapit ang kambal sa natitigilang si Fatima.

Pumulupot ang tig-isang braso sa bewang at balikat nya.

Habang si Fatima ay Hindi makaimik sa pagkabigla.

Pag-upo nila sa gitna ng cafeteria at ramdam ni Fatima ang masasamang tingin sa kanya.

Hindi nya nga namalayan na nakakuha na nang pagkain ang isa sa kambal.

"Let's eat," sambit ni Lyle Andrew.

Kumain ang kambal pero hindi ginalaw ni Fatima ang sa kanya.

"Hey, honey. Eat or we will eat . . . you," bulong ni Lyle Andrei sa kaliwang tenga nya.

Nagtayuan ata ang balahibo nya ng maramdaman nya ang mainit nitong hininga.

Mabilis pa sa alas kwatrong kinain nya ang pagkain nya ng walang imik.

Mabilis na natapos ni Fatima ang pagkain.

Gusto na nyang tumayo, lumayo sa kambal pero hindi nya magawa dahil pinagigitnaan siya ng mga ito.

Inihatid siya ng kambal sa classroom nya matapos nilang maglunch.

Pagkabukas ng pinto ay nakatutok sa kanilang tatlo ang mga mata ng mga kaklase nya at tumahimik ang buong paligid.

Hindi na nya pinansin ang mga ito at tahimik na lang na naglakad at nakayuko papunta sa kanyang upuan.

Hindi nya inaasahan na nasa likuran pa nya sina Lyle Andrei and Lyle Andrew.

Pag-angat siya ng kanyang ulo ay sinalubong naman siya ng mga labi ni Lyle Andrei.

He kiss her torriedly and she didn't know how to react.

She heard some gasp from her classmates.

"Hhmmnn, sweet," nakapikit pang sambit ni Lyle Andrei ng lumayo na ito sa kanya.

Hindi pa nga siya nakakabawi sa unang halik nya hinalikan naman siya ni Lyle Andrew same intensity.

"I want more," he lick his lips while his eyes stare to Fatima's lips.

"We have to go. See you later," magkasabay na sambit ng kambal at umalis na.

**********

Pagtunog pa lang ng bell ay Mabilis ng tumayo si Fatima sa kanyang upuan at mabilis na tumakbo palabas ng kanilang silid aralan.

Hindi siya makapaniwala sa mga nangyari sa kanya ng araw na yun.

Pinapanalangin nya na sana ay wala pa ang kambal.

Kailangan nyang iwasan ang dalawa kung gusto nya ng tahimik na school life.

Sa tuwing naalala nya ang pagkalik ng kambal sa kanya ay agad na nag-iinit ang kanyang mukha.

Sigurado rin siyang maraming babae ang galit sa kanya dahil sa mga ito.

Nakahinga si Fatima ng maluwag ng makarating siya ng bahay na hindi nakikita ang mga ito.

*********

Next day . . . . .

Pagmulat ng mga mata ni Fatima ay buo na ang kanyang pasya na iiwasan nya ang kambal.

Pero mukhang hindi ganoon ang gusto ng tadhana para sa kanya dahil kahit anong iwas ang gawin nya ay nagtatagpo pa rin ang landas nila ng isa sa kambal.

At natatakot na siya sa mga ikinikilos ng mga ito.

May iba siyang nararamdaman sa tuwing nasa paligid ang mga ito.

Fear, darkness and . . . danger.

They were a mystery to her.

And now she'd been cornered in girls locker room for swimming; their P.E.

"Iniiwasan mo ba kami?"

"Nice try,"

"P-pwede bang t-tigilan nyo k-ko,"

They smirk at her.

"Not ever," they growled.

She feel that they do not leave her alone.